2013 in stukjes

voor mij was 2013 

*

tweemaal reizen naar Groot Brittanie

een keer naar East Sussex en Kent

waar ik weer even thuiskwam

rust voelde, een enorm verlangen om te blijven...

*

tweede keer mocht ik een nieuw stukje leren kennen

mocht ik Up North, naar South Yorkshire

waar mensen net even iets anders zijn

minder pretentieus, wat meer down to earth

en waar de mannen mij vlinders bezorgden 

met hun mooie Yorkshire accent...

*

en dan weer terug naar Sussex, 

naar de glooiende heuvels, 

de prachtige bomen in herfsttooi

en lange gesprekken met mijn vriendin

*

en toen London

ik was al hevig verliefd op de stad,

en dat is er niet minder op geworden...

*

een jaar met twee schoondochters

in spe

*

wandelen met Katy de hond

wonen in een ander huis

genieten dat t een lieve lust was

* 

Winnie {Winston} de hamster kwam in ons leven

*

alle kinderen een jaar ouder

max werd een twenty-something

otto is nu 17

felix is officieel een puber,
met zijn 13 jaar. 

en polly {11}is nu echt
geen kleine meisje meer...

*

meneer G is een abraham+1

en ik nader de midden veertig...

*

muziek

bastille
||

jake bugg
||

tom odell

*

film

anna karenina

the great gatsby

blue jasmin

oh boy

*

tv

sherlock

{hoewel nog niet dit jaar, 

of het jaar daarvoor...}

*

mooie herinnering

met Sarah door het bos wandelen, 

met een prachtig uitzicht
over de High Weald,

een natuurgebied in Sussex,

terwijl de hond rende 

en wij kletsten

*

zijt gegroet

*.*.*.*.*.*

voor een ieder die geen kaart heeft gekregen,

of gewoon omdat ik deze wil delen met jullie:

*.*.*.*.*

fijne kerstdagen!!

*
.*.
*.*.*
*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
*
*
*
|||||||||||||||

foto gemaakt door mijn vriendin in robertsbridge...
laantje in de buurt van haar huis

wintertuin

logo to-go

hiernaast, in de list:

 logo

in elkaar gefabriceerd 

door jongste zoon

{felix}

reizigerslust

vakantie dus, in het land van mijn dromen - vele - en ook deze keer weer 

had het hele terugreizen van mij niet gehoeven... 

nee, de familie had mij mogen vergezellen in het zoeken 

naar geschikte woonruimte en een baan 

{in n kunstig koffietentje wat zat te springen om mijn inbreng}... 

maar ja, zo is het niet gegaan, 

en nu ben ik weer in de lage landen 

en stormt het buiten dat het een lieve lust is 

en denk ik terug aan een heel fijne week... 

hier wat foto's, genomen met mijn mobiel 

{camera van voorkeur op dit moment, zo lijkt het wel...}

aankomst hal van st. pancras station

heerlijke cliche tearooms
in Doncaster
met heerlijke cliche cream tea

de tuin van cusworth hall
een groot huis net buiten doncaster
ook foto hieronder

kerkje van Tickhill,
dorp wat ligt naast het dorp
waar mijn vriendin woont
in Yorkshire

een straat
onderweg van ons hotel bij kings cross
naar russell square

beetje mooi opgedirkt hotel aan Russell Square

trafalger square in de vroege avond
{nou ja, half vijf of zo...}

national gallery in t licht

prachtig pand aan een exclusief Terrace
vanuit Regent's Park gezien

wandellaantje in Regents Park

hier liep ik tot mijn verbijstering aan tegen de voorgevel
die is gebruikt in de serie Sherlock
zoals te zien op BBC...
liep er bijna straal voorbij
totdat me de zonnekap toch wel errug bekend voorkwam...

st. pancras station,
van opzij gezien dan

uitzicht over london,
vanuit de grote ronde koepel van st. paul's

st. paul's cathedral
de dome van onderen

griezels

beauty is in the eye of the beholder

schoonheid is in het oog van de aanschouwer

grappig soms, om te zien hoe de een zijn idee over schoonheid
door de ander totaal niet begrepen wordt...

ik had op Facebook een foto geplaatst van een engelse acteur die ik heel leuk vind, vooral dan toen ie nog 20 jaar jonger was, maar ook nu is t een lekker ding. vind ik... een klant in de natuurwinkel deed me sterk denken aan hem, en ik had het er met mijn baas over. ze kende hem niet, dus plaatste ik een plaatje en kreeg twee reacties. een iemand herkende hem van een serie die ik niet ken {WÁT?!} en een ander vond m een griezel... 

een andere kennis had een foto van een meneer geplaatst op haar tijdslijn - beetje een grijzige man met lang haar en een baard - en de reacties daarop lopen uiteen van 'wow!'{die van mij geloof ik} tot gatver, hij lijkt wel Catweazle... 

de een zijn lekker ding is de ander zijn griezel, kennelijk... 

een paar lekkere dingen in mijn aanschouwing...

{de eerste die ze allemaal kan benoemen 

krijgt van mij een zak drop...
of chocola...}

bohemian & buddhist

to keep your english up, hier eentje in het Engels...

the bohemian buddhist

home is where the heart is

op weg naar en van school van {nu alleen} de jongste staat een huis. een groot huis, wat vroeger in het buitengebied stond, maar rond mijn geboortejaar werd opgeslokt in de uitbreiding die de stad toen maakte in die omgeving. zo'n huis wat grappig genoeg voor mij een soort van heimwee naar Engeland losmaakt, als ik er voorbij fiets... het huis doet mij namelijk denken - ergens in de verte - aan het huis van de opa van de au-pair kinderen waar ik een jaar bij heb doorgebracht, en in dat huis heb ik een paar nachten gelogeerd. die opa dus woonde aan de rand van London in een oude farmhouse die er al eeuwen stond, en die van ellende uit elkaar begon te vallen, maar waar de historie nog aan alle muren en in alle hoeken te vinden was. letterlijk...

ik voel nog de kou die in de {gigantische} logeerkamer hing, en ik ruik nog de open haard {zo'n grote kalkstenen versie met tegeltjes van binnen} en de oude appeltjes die in de pantry lagen te drogen, de natte hond die in de bijkeuken in een mand lag en de originele {nooit opgeknapte} Rayburn kachel - die nu een godsvermogen zou kosten - die de hele keuken opwarmde en naar kachel deed ruiken...

opa zelf was een lieve, rustige, intelligente man die al veel had gezien in zijn leven, sprak met een zacht Iers accent, en op zijn oude dag was hij nog behoorlijk levendig... zo'n man die ontberingen laconiek tegemoet trad, en mijn gezanik over kou en dromen met zijn lieve glimlach beluisterde...

het huis waar ik nu regelmatig voorbij fiets lijkt alleen qua vorm op de landelijk gelegen farmhouse van opa Getty, heeft eigenlijk meer weg van een jaren dertig huis, en ik verromantiseer nu wel heel erg het harde leven wat die goede man moet hebben gehad, maar dromen mag, toch? never let reality get in the way of your dreams, dacht ik zelf...

reislust

het lijkt er op dat deze blog een beetje 

een langzame dood aan het sterven is...

alles wat ik kwijt wil, zet ik op Facebook...

de Grote Dingen heb ik hier al gezegd, zo voelt het...

de noodzaak voor een blog 

is bij mij een beetje zoekgeraakt...
geeft niet,
zo gaat het in het leven...
soms is het tijd om opnieuw te beginnen...

fijn om terug te lezen af en toe, 

al is het alleen maar om de Voortgang te zien.

om na te gaan waar ik Toen was, 

en waar ik voel dat ik Nu zit... 

mijn intense dank in elk geval 

voor het meelezen, 

en soms de reacties...
en fijn dat ik bij sommigen van jullie
nog gewoon mee mag lezen,
en kijken,
en mijn reactie mag achterlaten...

mijn innerlijke reis gaat verder...

sunday songbook - klassiek

met excuses voor lang wegblijven hier...
totaal geen inspiratie...
zit in een heel raar stuk, persoonlijk, duik erg ver naar binnen en kan echt nix verzinnen om hier weg te zetten...

gisteren met meneer G naar een uitvoering geweest van Carl Orff's Carmina Burana, door een orkest & koor uit een land ver weg in de voormalige Sovjet Unie. eerst werden we getrakteerd op een uur klassieke klassiekers {waarbij het stel voor me - leeftijd mijn pa en ma - bij bepaalde stukken vrolijk meedeinde} om na de pauze getrakteed te worden op Orff's prachtigs. het hele orkest zat op het podium, het koor stond erachter en wij zaten vrij ver vooraan. zodoende was het mogelijk om de gezichten te zien van de violisten, en de cellisten {en hun onderlinge onenigheid, op een moment}, en de solisten die ineens heel dichtbij de longen uit hun lijf zongen... mooi, dus... en heerlijk om te horen, en natuurlijk was de finale {waar ook mee werd begonnen} er een die mij een dikke keel gaf... wow...  voor herhaling vatbaar, wat mij betreft...

* koor & orkest uit Tartarstan - een klein promotie-stukje er van

* versie van een universteit in California - het hele stuk {+ twee keer zo groot koor & orkest...}

ontstoppen

ik wou dat ik wist wat ik wilde,
dan wist ik ook welke kant ik op moest...
dan voelde mijn leven niet
als of ik in een bootje zit
zonder roeispanen,
ik wiebel maar een beetje heen en weer
daar waar de stroming me hebben wil...

een kennis van me zette deze vraag op mijn facebook pagina

what's 

stopping 

you?

en ik kon er geen antwoord op verzinnen...
wat stopt mij?
mijzelf...
mijn angsten...
mijn overtuigingen...
mijn beloftes...
het idee dat ik eigenlijk niet eens echt weet wat ik wil...
maar vooral mijn angst...

ik weet het wel, heel diep van binnen...
maar toch ben ik bang...
bang dat ik het niet kan...
dat ik gestraft zal worden voor dat mateloze egoïsme van mij...
bang voor wat ik kwijt zal raken...
bang voor wat er dan zal komen, daarvoor in de plek...
en als het dan niet beter wordt...?
wat dan...?

tegenstrijd

geen zin om muziekjes uit te zoeken deze week, luister zelf al de hele week naar de prachtige stem van deze prachtige Jeff Buckley, een juweel in de muziekgeschiedenis, wat mij betreft...

geen zin om een blogje te schrijven over Wat Mij Bezighoudt, omdat ik het idee heb dat er al teveel van wij bij mij leeft bekend is op deze blog...

geen zin meer om me 'bloot te geven'... het dient geen doel, ik hoef niet in een hokje, zodat men Weet Wat Men Aan Mij Heeft... ik ben niet de som van mijn vele {tegenstellende} delen, ik voel soms dit, en dan weer iets heel anders, en ik heb vaak het gevoel dat dingen afgeleid worden van wat ik die week op mijn lever heb...

iedereen is een vat vol tegenstrijdigheden...
iedereen is dit, en ook dat, rood maar ook blauw, man maar ook vrouw, optimistisch maar ook pessimistisch... het een kan niet zonder het andere. maar wij willen graag denken dat iedereen een ding is, een kant van het verhaal... want met het andere deel willen wij niets te maken hebben, daar hebben wij nix mee, dat voelt onprettig, verkeerd... als ik mij mannelijk voel, kan ik me dus niet ook vrouwelijk voelen... wanneer ik serieus ben, kan ik niet hartelijk lachen om dingen... als ik afstandelijk ben, analytsich, kan ik dus niet tegelijkertijd naar genegeheid en warmte hunkeren... als ik op mannen val, kan ik niet ook op vrouwen vallen... die twee kunnen niet samen... waarom niet? geen idee... omdat wij niet opgevoed zijn in dualistisch/veelzijdig denken - het is of dit, of dat... niet allebei...

ik ook zou dat graag willen loslaten. ik merk dat het in mijn relatie bijvoorbeld een lastig iets is. mijn lief is soms dit, dan weer dat. soms wil ik dit dan weer dat... maar ik ben opgevoed in dat het een hoort en het andere dan dus niet kan... je moet keuzes maken, en je daar dan bij neerleggen, hoe vreselijk dat soms ook voelt...

there is nothing 

either good or bad,

but thinking 

makes it so...

~ shakespeare

{niets is of goed of fout,

maar ons denken 

maakt het ervan}