Wednesday 31 August 2011

vreemde cake in de bijt

soms bak je iets en dan heb je echt geen idee of het wel gaat smaken.
gisteren was dat gebeurd met een cake naar recept uit een boekje ooit van Ikea.
maar dan iets aangepast
het zag er vreemd uit, maar smaakte heerlijk.
en de dag erna, nog lekkereder...

recept {mijn versie}:
300gr speltmeel
1 zakje (wijnsteen) bakpoeder
1tl kaneelpoeder
1tl gemalen kardemom
1tl gemberpoeder
150gr zachte boter (of: gesmolten)
150gr suiker
3 eieren
250ml zure room

* eerst de meel, bakpoeder en specerijen door elkaar mixen
daarna de boter, suiker en eieren mixen tot een geheel, dan een deel van de meelmix tot het is opgenomen in de botermix.
* potjes zure room er doorheen roeren, de rest van de meel erdoor, in een ingevette ovenschaal proppen, potje uitgelekte kersen of ander {vers} zacht fruit er bovenop en in de oven bakken {40 minuten op 180 graden}

Tuesday 30 August 2011

dinsdag dingen II

boek :: vaclav
van Arthur Japin
wilde er al een tijd aan maar had pas vorige week
de tegenwoordigheid van geest om m te bestellen in de bieb hier...
*
film ::annie hall
hij blijft fijn, vind ik
*
band :: fleet foxes
zo mellow, dat je er nog net niet van in slaap valt...
*
site :: after elton
niet voor tere, gevoelige 'echte mannen'
melige reviews en leuke links...
(en voor dames die wat anders willen: after ellen
ook heel leuk)
namen spreken voor zich, neem ik aan...
*
muziek {non-pop} :: john coltrane & miles davis
dankzij oudste die m gisteravond noemde zomaar
*
hij is terug!!!
en hoe...
heerlijk
*
*
* plaatje: van deze site *

Monday 29 August 2011

foto van de dag

nou, er begint vorm in te komen, hoewel dat lastig te zeggen is na twee keer.

in de Flow van even terug stond iets over 365-dagen-uitdagingen, en er werden allerlei blogs genoemd die er ook een hadden, van het maken van gummetjes tot het haken van granny squares.
en mijn interesse werd gewekt na het lezen van de 365 tips die werden gegeven en ik er de dagelijkse foto in las. Die werd het voor mij.

In de film Smoke met Harvey Keitel (ook genoemd in het artikel - hoe on-origineel kan ik het nog bedenken!?) neemt hij dagelijks een foto vanaf hetzelfde punt, op dezelfde tijd, en hij heeft dus fotoboeken vol met de resultaten ervan. En het heeft wel iets, iets tijdloos, dat vastleggen van eenzelfde plek, met steeds weer andere mensen die voorbij lopen. Het registreren van het voorbij gaan van de tijd...

Maar dat ga ik dus niet doen, dezelfde foto maken elke dag. Nee, het wordt wel een foto van de dag, maar dan elke keer wat anders. Ik ga een poging wagen, zien hoever ik kom voordat het saai wordt...

Hier kan je ze volgen:


nog maar een foto, zomaar, als extraatje:
{er zat een vlek op de lens, vandaar die vreemde mist}

Sunday 28 August 2011

onzichtbaar


dat er zoveel culturele verschillen zijn tussen landen die in de EU zitten, maar gescheiden worden door - bijvoorbeeld - de Noordzee, gaat er bij veel mensen om mij heen niet in... Dat blijkt wel uit het moeizame gedoe met landen als Griekenland en Spanje, die heel anders boekhouden dan Hollanders of Duitsers... Of die een heel ander idee hebben over volksvermaak dan wij hier in het Noorden...

maar ook kleinere dingen, waar ik zelf heel vaak tegenaan loop, zoals Duidelijk Zijn... Of meer: Duidelijk te Definieren...

In mijn jaren in Engeland heb ik daar nog nooit 'last' van gehad, van mijn wazigheid, dat ik niet graag ergens een Vaststaande Mening over heb, of dat ik zowel van klassieke muziek hou als van harde rockmuziek (bij mij stonden Bach en Van Morrison netjes in dezelfde cdkast als Nirvana en Pearl Jam). Bijvoorbeeld. Echt niemand die daar aanstoot aan nam. Want er was verder niemand die ik daar kende die wel duidelijk te definieren was. Iedereen leek aan elkaar te hangen van contradicties, en dat was gewoon oke... Wat heerlijk voelde dat, vanaf de eerste dag dat ik er was. Ik kon gewoon mijn wazige, warrige, meningloze zelf zijn....

Tot ik dus twaalf jaar geleden terug hierheen kwam en het plotseling wel de bedoeling was dat ik Duidelijk te Definieren ben...
Balen als een stekker dus. Want zo zeker als ik zou willen zijn en er lak aan hebben zat er toen nog niet in... Dus volgden jaren van onzeker zijn, van twijfelen aan mezelf, van het vinden van een stempeltje waardoor het klaar was wie ik was/ben. Net als mijn vriendin M (dreadlocks, gekleurde, maffe kleding, zeker van zichzelf, dus een Artistieke Alternatieveling) makkelijk te omschrijven is en daardoor wel oke blijkt, maar dat ben ik dus niet...

Natuurlijk maakt het allemaal niet veel uit. Ware het niet dat ik bijna dagelijks voel dat ik onzichtbaar ben...

ik wacht op de dag dat het me geen hol meer kan schelen... Maar dat zal wel teveel duidelijkheid vergen...

Friday 26 August 2011

handschrijven

vreemde - en verder totaal onbelangrijke - gewaarwording deze week:
van de twee verse penvrienden (ja, heel erg tienerig...) die mij hebben teruggeschreven (zeer leuke brieven, baai de wee) hadden ze allebei hun brief getikt & geprint...
waarbij ik me afvroeg:
Waar is de handgeschreven brief gebleven?!

Is iedereen zijn handschrift echt zo onleesbaar geworden (bijgeleverde uitleg) dat het echt alleen maar mogelijk is om het netjes gespelcheckt en uitgeprint op te sturen?
Fijn hoor, het leest inderdaad lekker handig, maar een van de dingen die ik altijd tof heb gevonden aan het schrijven met anderen waar ook ter wereld, is het ontcijferen van die vreemde handschriften.

Het is iets heel persoonlijks, iets wat alleen van diegene is, en het kon mij helemaal nix schelen hoe hanenpoterig het erbij stond op die vellen papier... Alsof je een klein beetje van hem/haar bij je op je schoot of tafel hebt liggen... en: alsof dingen nu - omdat het kan, door de voor (ongeveer) iedereen beschikbare technologie - dus ook perfect zou moeten, alsof de imperfectie van 'lelijk' handschrift tegen de regels is geworden...

Jammer, maar kennelijk ook weer een teken des tijds....
en natuurlijk helemaal niet belangrijk...

Maar zo kan het dus ook:

- foto: van deze site -

Wednesday 24 August 2011

dinsdag dingen

ja, ik weet het, het is helemaal geen dinsdag,
maar ik had gisteren op mijn engelse blog besloten
om dinsdag maar in dat vat te gieten..
vanaf nu dus: dit

- boek :: sedona methode -
ik laat nu alles los
als een balonnetje in de wind
*
- film :: La Strada -
zag het vorige week in de bioscoop
wat een vreemd maar heel fijne belevenis bleek
en mijn eerste Fellini
*
- band :: foo fighters -
vanwege die docu op Kanvas
ben geloof ik om nu
*
- site :: keri smith -
*
- muziek (niet pop) :: locatelli -
per ongeluk gevonden
heerlijk romantische muziek
*
- tv :: eastenders -
werd door weinig anders gegrepen deze week
*
- kunst :: fotografie -
wordt er weer zeer verliefd op
op bovenstaande link een heleboel voorbeelden
*
volgende week waarschijnlijk meer

foto: scene uit la strada

Monday 22 August 2011

foo fighters

zag gisteren in de gids dat er een 'samenvatting' zou zijn van Pukkelpop, op Kanvas.
Vroeg me af hoe dat zou gaan worden, dus ging de tv aan en bereidde ik me voor op veel verdriet, nabeschouwingen en dergelijken... een beetje deelgnoot worden van de ellende die dat schijnbaar toch wel heel toffe festival had doorgemaakt.
maar in plaats daarvan kregen we een docu te zien over een band die daar zou gaan headlinen:
Foo Fighters

Yeay...

omdat het maandag is, een selectie die niet snoeihard klinkt...




oh hell....


Sunday 21 August 2011

dank zij

waar ben ik deze week dankbaar voor?
eeehh....

- dat mijn kind NIET op Pukkelpop was dit jaar -
zoals wel zijn bedoeling was, eerst....
zucht... wat vreselijk daar, zeg...
*
- de kleintjes hebben een heerlijke tijd gehad
op de camping net buiten de stad
met oma en opa -
*
- werk overleefd -
baas was twee weken op vakantie en wij medewerkers mochten
de boel bestieren.
Lukte wonderwel oke, al ging er natuurlijk
wel eens wat flink verkeerd...
boost voor zelfvertouwen,
en nu wil ik rust...
*
- de minimale kundigheid die mijn wederhelft heeft met betrekking tot houtbewerking -
dit leidde namelijk tot het fabriceren van een heuse schrijftafel in onze slaapkamer!!
Yeay!! Ik kan me terugtrekken, en brieven schrijven als mij dat uitkomt!!

wij gaan deze week weer terug naar school (yes...)
ik wens jullie allen een fijne avond toe

Friday 19 August 2011

knutsels


een van de bijkomstigheden van het feit dat onze kids naar een steinerschool gaan,
is dat er regelmatig intrigerende knutsels mee naar huis komen...
natuurlijk wordt er op reguliere scholen ook flink geknutseld...
bovenstaande producten zijn het resultaat van
de Heemkunde periode in de herfst
{paddestoel, door Polly}
en toen ze het over huizen bouwen en de geschiedenis ervan hadden
{sumiere uitleg van Felix}

heerlijk altijd weer....

Wednesday 17 August 2011

ideaal


soms kom je mensen tegen die precies het leven lijken te leiden wat jij graag zou leven, of op de plek wonen waar jij jezelf altijd zag...

De camping waar opa en oma een paar dagen staan met de kids, net buiten de stad, zo tegen de Belgische grens aan, wordt bestierd door hen - zij wonen op precies die plek waar ik mezelf al jaren zie wonen, in een schattig oud sfeervol (dus veel hout, maar niet te claustrofobisch) huisje buiten, met een joekel van een tuin (die ze nu dus tot camping hebben verbouwd), met een rust en ruimte waar ik helemaal blij van wordt... Met een sfeer die ik altijd heb gezocht en soms wel eens vindt, af en toe, en dan heel gelukkig even probeer te onthouden hoe dat voelt, om het later nog eens terug te kunnen halen... Het zijn heel lieve, leuke mensen, met heel leuke, lieve kinderen, heel erg ondernemend (dus niet zoals ik ben... of meer: mezelf zie...) en met een energie die ze ergens uit een geheim putje scheppen... Zo lijkt het tenminste...

Pops is helemaal gelukkig met de paarden die ze mag voeren en waar ze soms op mag rijden, Fey rijdt al dagen rondjes op de skelter (een van de velen) en ziet eruit alsof hij nooit anders gedaan heeft, en ik loop kwijlend langs alle hoekjes en mooie planten, en waan me heel eventjes bewoner daar....

Sunday 14 August 2011

bloom

om een of andere reden had ik gisteren de hele dag dit lied in mijn hoofd...
toen hij ooit een tijdje bekend was, begin van de jaren 90, vorige eeuw,
was ik heel erg blij met hem.
zijn muziek, zijn stem, zijn manier van zingen, zijn Iers-heid....
Waarom ik, al werkend in de natuurwinkel, mee werd terug genomen
naar het begin van de jaren 90, vorige eeuw, is mij nu een raadsel.
wellicht wordt het me binnenkort duidelijk...


en omdat ik deze versie eigenlijk mooier vind dan welke ook...

Friday 12 August 2011

leerzaamheden

je leert steeds wat bij over jezelf...
deze week:

ik ben een truttebol die niet (altijd) tegen zooi-in-huis kan
en
ik heb geen zin meer om alleen te reizen...

help...

***
foto's:
pops {door otto}
fee {idem}
ots {door my}
max {door hemzelf}







Sunday 7 August 2011

gezegende zondag

in al mijn woede heel mijn zegeningen vergeten...
{is allemaal weer opgelost, zoals dat eigenlijk altijd gaat... tijd he, zo'n fijne hulp...}
komen ze

heb er een paar penvrienden aan overgehouden
voel me weer 14...
*
- fijne (drukke) dagen op mijn werk -
baas is op vakantie en de gekken runnen nu het gekkenhuis
*
- mijn ouders -
de kinderen hebben zulke leuke tijden als ze daar zijn
*
- de bibliotheek -
als ik alle boeken die ik plunder had moeten aanschaffen,
zou ik een flinke slappe was moeten hebben om in te zitten...
*
- sherlock holmes -
op de bbc herhaalden ze de serie van vorig jaar
en die had ik toen gemist.
*
- mijn engeltjes -
fluisteren zulke handige dingen in mijn oor,
en staan me zo heerlijk bij
geen idee wat ik zonder zou moeten...
*
- mijn moeder -
heeft de rits in mijn broek gemaakt
ik liep al weken met een sluitspeld rond waar die hoorde...
*

nog meer zegeningen bij haar (waar het vandaan kwam) en haar {o.a.}

Thursday 4 August 2011

boos


vraag me af hoe je van ongewenste boosheid afkomt...
en het liefst natuurlijk zomaar in een keer, pling!
met zo'n elfenstokje

voel me al een hele tijd best boos op iemand en ik kan er niet voorbij,
en daar baal ik van...
weet dat de boosheid op zich gegrond is,
maar ik bereik er nix mee.
het gaat nix oplossen, zeg maar...
daarom blijf ik er in hangen....
denk ik

de persoon waarvoor ik de boosheid voel staat er niet voor open,
dus een gesprek zal weinig oplossen.
sterker nog: ik voel heel sterk dat het meer misère zal opleveren
dan dat het luchten klaart...
dus moet ik het zelf doen.
maar ik heb dus geen idee hoe

zal mijn vele hulpboeken eens gaan raadplegen.
er zal toch ergens wel iets over staan?!
maar suggesties zijn natuurlijk altijd welkom...

- foto gemaakt door Otto -
{met mijn camera...}

Wednesday 3 August 2011

bistro schrijven

volgens mijn vriendin Sarah in Engeland bevind ik me ermee in goed gezelschap.

Simone de Bouvoir deed het, en J.K. Rowling deed het, en ene Natalie Goldblum (schreef veel over Zen Boeddhisme)... En er zullen er vast nog wel een paar anderen bij zitten die het doen, of deden... Want het is zo prettig, en rustgevend en wat al niet meer...
Wat deden zij dan?

Schrijven. Gezeten aan een tafeltje in een restaurant, of bistro, of cafe... Niet thuis, aan een buro, met een lampje erboven of de kat die aan je voeten ligt (had ik maar een kat...), nee, in een openbare ruimte met een bloknote voor je neus, waar andere mensen rondhangen en met nieuwsgierige blikken soms jouw kant uitkijken. Met een (leeg) kopje koffie wat al een uur naast je op je tafeltje staat, en een bordje waar de kruimels liggen van de croissant die je misschien anderhalf uur ervoor hebt opgegeten.
Het heeft ook wel iets romantisch, die eenzame schrijfster die daar aan dat tafeltje haar gedachten vorm zit te geven, en geen behoefte heeft aan wiens gezelschap dan ook... maar het toch wel prettig vond dat er mensen rondlopen...

wanneer ik dit precies ontdekte weet ik niet, maar het zal in de tijd zijn geweest dat ik in Breda op school zat, en wel eens een tijd moest wachten op de bus, of gewoon nog geen zin had om naar huis te gaan en nog een kopje koffie nam in een van de vele restaurants/bistro's (hoe heet in godsnaam een drink/eetgelegenheid waar ze niet perse sterke drank serveren of geen vette happen aanbieden?!) en ontdekte dat ik mijn gedachten (die ik tot dan toe vooral toevertrouwde aan mijn dagboek en een maffe vriendin die op dat moment een van de weinige levende wezens was die mij snapte) ook in een schrift kon zetten en er verhaaltjes van kon maken, of gewoon wat dingen die in mijn (veel te volle) hoofd rondwaarden kon opschrijven, gewoon, om het kwijt te zijn, of er kaas van te maken, of om eindeloos brieven te schijven naar mijn vriendje in Duitsland, of andere penvrienden, en dan is zo'n bistro (klinkt lekkerder) een best wel fijne plek waar je gewoon even kan zitten en schrijven zonder dat er iemand komt vragen wat je aan het doen bent... En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Zelfs toen er kinderen kwamen. Dan stond de buggy naast het tafeltje (al werd het geschrevene behoorlijker korter...).

Maar tegenwoordig kan ik me weer helemaal toewijden aan bistro-schrijven, waarbij op dit moment die van de V&D het fijnste blijkt. Lekker licht, fijne aankleding, heerlijke koffie en croissants, lichtelijk geïntrigeerd 'publiek' (zò nieuwsgierig...)... En waan ik mij in plezieirg gezelschap, met Simone en J.K...
***

en hoewel het er weinig mee te maken heeft, maar haar naam er in voorkomt, en ik het een heerlijk nummer vindt....

Tuesday 2 August 2011

geknoopt


had even zin m me creamieprig uit te leven, en dit was het resultaat vandaag...

Monday 1 August 2011

meer blessings

vandaag ben ik zo'n blije moeder
misschien ligt het aan de zon
mijn zegeningen eens tellen - schoot er gisteren bij in,
met al mijn zelfmeelij-gemekker...

Ik ben dankbaar voor
::
de zon!!!
*
de koffie die heerlijk smaakt
*
vlaamse radio die zo lekker wegluistert
*
mijn wandelschoenen
*
*
internet...
*
bbc op tv
(gisteren bijvoorbeeld weer blijven hangen bij een serie
die ik normaal zou beschrijven als triest,
{onder invloed van deze en gene}
maar waar ik nu heel blij van werd...)
*
mijn lief
*
mijn vriendinnetje Mo
{donderdag reden we zomaar naar de kust,
om de zon in de zee te zien zakken...
en ik maar miepen dat ik 'tekort' kom...}
*
*
*

meer zegeningen bij haar en haar