bistro schrijven

volgens mijn vriendin Sarah in Engeland bevind ik me ermee in goed gezelschap.

Simone de Bouvoir deed het, en J.K. Rowling deed het, en ene Natalie Goldblum (schreef veel over Zen Boeddhisme)... En er zullen er vast nog wel een paar anderen bij zitten die het doen, of deden... Want het is zo prettig, en rustgevend en wat al niet meer...

Wat deden zij dan?

Schrijven. Gezeten aan een tafeltje in een restaurant, of bistro, of cafe... Niet thuis, aan een buro, met een lampje erboven of de kat die aan je voeten ligt (had ik maar een kat...), nee, in een openbare ruimte met een bloknote voor je neus, waar andere mensen rondhangen en met nieuwsgierige blikken soms jouw kant uitkijken. Met een (leeg) kopje koffie wat al een uur naast je op je tafeltje staat, en een bordje waar de kruimels liggen van de croissant die je misschien anderhalf uur ervoor hebt opgegeten.

Het heeft ook wel iets romantisch, die eenzame schrijfster die daar aan dat tafeltje haar gedachten vorm zit te geven, en geen behoefte heeft aan wiens gezelschap dan ook... maar het toch wel prettig vond dat er mensen rondlopen...

wanneer ik dit precies ontdekte weet ik niet, maar het zal in de tijd zijn geweest dat ik in Breda op school zat, en wel eens een tijd moest wachten op de bus, of gewoon nog geen zin had om naar huis te gaan en nog een kopje koffie nam in een van de vele restaurants/bistro's (hoe heet in godsnaam een drink/eetgelegenheid waar ze niet perse sterke drank serveren of geen vette happen aanbieden?!) en ontdekte dat ik mijn gedachten (die ik tot dan toe vooral toevertrouwde aan mijn dagboek en een maffe vriendin die op dat moment een van de weinige levende wezens was die mij snapte) ook in een schrift kon zetten en er verhaaltjes van kon maken, of gewoon wat dingen die in mijn (veel te volle) hoofd rondwaarden kon opschrijven, gewoon, om het kwijt te zijn, of er kaas van te maken, of om eindeloos brieven te schijven naar mijn vriendje in Duitsland, of andere penvrienden, en dan is zo'n bistro (klinkt lekkerder) een best wel fijne plek waar je gewoon even kan zitten en schrijven zonder dat er iemand komt vragen wat je aan het doen bent... En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Zelfs toen er kinderen kwamen. Dan stond de buggy naast het tafeltje (al werd het geschrevene behoorlijker korter...).

Maar tegenwoordig kan ik me weer helemaal toewijden aan bistro-schrijven, waarbij op dit moment die van de V&D het fijnste blijkt. Lekker licht, fijne aankleding, heerlijke koffie en croissants, lichtelijk geïntrigeerd 'publiek' (zò nieuwsgierig...)... En waan ik mij in plezieirg gezelschap, met Simone en J.K...

***

en hoewel het er weinig mee te maken heeft, maar haar naam er in voorkomt, en ik het een heerlijk nummer vindt....