Thursday 30 December 2010

- inbetweeny -

we received a parcel, from Japan!!!
completely unexpected, but so very welcome...
Thanx, Megumi!!

We kregen een pakketje uit Japan.
Totaal onverwacht, maar zo welkom...
Dankje, Megumi!!

(and to prove that the fill-out-paper is almost as much fun, here's an example...)
en als bewijs dat het opvul papier van daar obijna net zo leuk is, hier een voorbeeld:



Wednesday 29 December 2010

- dit jaar, deel 2 -

muziek
*
*
*
*
*
*
de vele andere bands waarvan ik de naam vergeten ben...
films

*
*
*
*
*
departures

zeer genoten van
*
glastonbury op de bbc
*
vakantie aan zee
*
verhalen van oudste op pukkelpop
*
music for life
*
sneeuw wandelingen
*
gewone wandelingen
*
gesprekken met vriendinnen
*
meditaties
*
kunstzinnige therapie
*
de vele fijne blogs hier (dank jullie wel!!)

Tuesday 28 December 2010

- voorneem-mens -


Voorneem mens.
Voornemens.
ik neem mij voor...
om de lol van het leven weer te leren zien
minder zwaar te tillen
onbezorgder te zijn
en dat dan heel serieus, he?


Sunday 26 December 2010

- dit jaar, deel 1 -


mijn jaar alvast

film :: Nowhere Boy
*
*
kleur :: rood
*
ontdekking :: angstvrij leven
en de flow...
*
*
blog :: ingthings
*
stad :: antwerpen
*
leuk :: elke vorm van expressie die ik intussen al heb eigen gemaakt
en mijn werk (echt Heel Erg Leuk...)
*
tv :: eastenders
*
*
vrouw :: florence (from the machine)
*
mooiste :: mijn kinderen
*
liefste :: mijn lief

Wednesday 22 December 2010

- biechten -


Moet iets opbiechten...
Vrees dat ik mijn onwereldsheid definitief aan het verliezen ben. Ben het nog wel, onwerelds, maar de verleidingen van die wereld zijn soms toch wel heel groot, want behalve af dat ik de krant niet lees en geen idee heb wat er in Nederland aan de hand is (ontbreken van interesse), merk ik dat de Internet Wereld mij een stuk meer kan bekoren. Zou het het feit zijn dat ik zelf enigzins controle over heb, over wat er tot mij komt? Wat in de krant wordt gedrukt of op tv komt heb ik geen controle over (ook wel eens lekker) maar internet is iets waar ik zelf op zoek kan gaan, zelf mijn wereld kan creëren, zeg maar...

Door de schuld van Music for Life (en dan vooral Sam) heb ik Twitter ontdekt, en na er even over te peinzen en wat, mag ik mezelf nu ook een Twitteraar noemen (of een Twit, zoals dat volgens mij - in het engels - veel beter een naam is...). Heb al 4 volgers, dus het stelt nog helemaal nix voor...

Mijn biecht? Ik vind het leuk... sorry... Ik zal nu boetedoening betrachten... Not!

Monday 20 December 2010

- MM * kerst *


Luister al de hele ochtend naar Music For Life - waar af en toe wel troep voorbij komt (Black eyed peas, Wil Tura, Maraya Carrey) - maar dat zijn dan leuke pit-stops... En het is nog steeds fijner om naar te luisteren (en kijken via een wiebelige livestream), dan het serious request van hier... Vinnik dan...
Maar het is nu De Week Voor Kerst, dus ik ga een paar kerstliedjes scoren. In de Camp as Christmas-trant. Hou u vast...

zo 'camp' en kerst als maar mogelijk...

accoustic, live bij TFI Friday, 15 jaar geleden

meneer G vindt deze afgrijselijk (want heeft hem al
3.984.857 keer gehoord), ik vind het nog steeds heerlijk om te horen...



- afbeelding: shining sun garden works -

Friday 17 December 2010

- een week in stukjes -

Deze week -
- heb ik heerlijk mogen kleien (platonische vormen, waarvan ik nog nooit had gehoord voor donderdag... Wat had Plato ook met vormen?!)
- was ik weer eens even in Antwerpen... En was hier, en hier en hier... Met mijn lieve vriendin Patries, maar die hoefde niet op de foto, zei ze...
- is deel een van mijn kerstkaarten verstuurd
- heb ik een biologische kip besteld (hoop dat ie een beetje leuk leven heeft gehad)
- is Max van zijn fiets gereden door een nogal on-wakker iemand (Max oke, fiets in prak)
- leerde ik dat gevoelens er gewoon mogen zijn, dat er nix mee hoeft en dat dat oke is
- kon ik de dvd van Eddie Izzard, die vanuit Engeland naar hier is gekomen via Amazon, bekijken en heb ik me zeer geamuzeerd...
- ben ik hevig verliefd geworden op een heel mooi menneke die bij Studio Brussel werkt.... Had dit filmke gezien en heb besloten dat ik alleen maar hem hoef voor kerst. Geloof niet dat het erg wederzijds zal zijn... Ooit...
- ken ik b-i-j-n-a mijn teksten uit het hoofd... We hebben dus nog maar een week...


Wednesday 15 December 2010

- voelen -


Wanneer houdt behoefte op en wordt het begeerte? Welke behoeftes heb ik eigenlijk allemaal? Zijn die te vervullen door een ander of moet ik het in mezelf vinden? Wanneer is een behoefte een luxe-probleem? Wanneer wordt nadenken piekeren? Hoe wordt ik minder serieus?

Zomaar een paar overpeinzingen terwijl ik de was ophing net. Mijn Therapeute kwam met de opdracht nou eens op te schrijven waar ik zo in een week allemaal behoefte aan heb, al dan niet terzijde geschoven als zijnde onbelangrijk. Ik heb moeite mijn het Zijn van Mezelf, en een van dingen die daar kennelijk bij komt kijken is die behoeftes in beeld brengen. Er gewoon eens bij stil te staan dat ik ze heb. Want meestal besef ik niet eens dat ik een behoefte aan het maskeren ben door middel van chocola, of woede, of moedeloosheid. Of waar ik nou echt behoefte aan heb als ik bepaalde dingen of personen wil. En dan lees ik in Boeddhistische boeken iets over begeren, als zijnde de reden van ons lijden, en dan gooi ik meteen mijn behoeftes ook maar op die hoop. Ik moet eens niet zoveel willen. Ik moet eens leren gewoon te zijn.

Er staat alleen nooit bij wat ik nou aanmoet met mijn behoefte aan liefde, en warmte, en zachtheid, en waardering, en zorgeloosheid, en aanmoediging, en allerlei andere zaken waar ik niet om mag vragen. Kinderen die vragen... Misschien is weten dat ik het voel al voldoende, voorlopig...
(...wordt aan gesleuteld...)

Tuesday 14 December 2010

- mm * plaats :: space *

Had gisteren echt geen tijd, want er moest gesjopt worden in Antwerpen... Tja, sommige dingen zijn nou eenmaal veel belangrijker... En Antwerpen (in volle vrieskou en afwachting van hun eigen Glazen Huis, van StuBru, nu nog in aanbouw, maar hij zou zaterdag klaar moeten zijn) was weer zeer gezellig en plezant.

Liedjes over plaatsen in europa, deze keer.





Sunday 12 December 2010

- uitgesomberd -

ennihoe - genoeg gesomberd voor deze week... De zon schijnt, en er zijn best wel heel leuke dingen gebeurd. Dingen om heel blij van te worden, dingen om dankbaar voor te zijn, dingen die je te makkelijk zou vergeten. Zoals?

- Een Duitse mevrouw die elke week wel een paar keer in de winkel komt vroeg of we een bepaalde kaas zouden kunnen bestellen, omdat ze hem in de Smaakmakend had gezien en er wel heel benieuwd naar was. Wij ook, en gisterochtend zat de kaas - Terra Cotta van De Oorsprong - in een van de kratten die we aangeleverd hadden gekregen. Nadat een aantal klanten erg vrolijk werden van het proeven, besloten we een stolpje met blokjes weg te zetten, en binnen de kortste keren waren we bijna door de kaas heen... Het gaf ook aanleiding tot vele leuke gesprekjes, al dan niet over kaas...

- De zon schijnt!!!

- We gaan zo de kerstboom opzetten. De kinderen begonnen erover en behalve 'het is er te vroeg voor' kon ik geen steekhoudende argumenten vinden om het nog een week uit te stellen. Hell - het ziet er altijd meteen een stuk gezelliger uit, het kleurt leuk, en waarom ook gewoon niet?! In Engeland had ie nou al een week gestaan... Minstens...

- Toy Story 1 was ook de 48e keer leuk.

- we hebben al 3 kerstkaarten gehad, uit UK...

- de kerststerren die ik heb gevouwen voor de winkel zijn heel mooi geworden... Al zeg ik het zelf...

Fijne week alvast, iedereen!!

Friday 10 December 2010

- vlinderen -


Sommige mensen die ik ken hebben het, en heel veel ook weer niet. Soms heb ik het zelf wel eens, en dan ben ik zo ontzettend blij. Maar vaker dan wel heb ik het niet. De Lichtheid van het bestaan... Ik ben opgeleid tot Serieus Mensch. En daar heb ik eigenlijk best wel een grote hekel aan. Ik wil vaker kunnen genieten, onbedaarlijk lol hebben, de onzin van het leven kunnen voelen, en er geen probleem mee hebben. Ik heb vaak behoefte aan lichtheid, onbezorgdheid, niet steeds de zwaarte voelen die mij is geleerd belangrijker te vinden... Vlinderen, daar heb ik zin in...

Some people i now have it, and quite a lot don't. Sometimes i have it myself, and that makes me so happy. But quite often i don't - feel the Lightness of Being... I've been raised to be a Serious Person. And i actually really dislike that. I would like to be able to just enjoy life more, have easy fun, feel the complete nonsense of life, and not see it as a problem. Light-spiritedness, carelessness, not feel the weight of life that i've learnt to feel is more important... Butterflies - i'd like to be more like them...

Wednesday 8 December 2010

- lennon -

En toch ga ik heel even stilstaan bij het feit dat het verdorie al 30 jaar geleden is dat een of andere mafkees het nodig vond een einde te maken aan zijn leven. John Lennon heeft de wereld teveel moois gegeven om het te negeren. Zoals ik al eerder heb geschreven is hij een soort van held, al hou ik niet van het vereren van mensen. Hij was een mooi mens, een dwarse, en hij durfde het om veel aan de kaak te stellen. Natuurlijk had hij ook zijn minder mooie kanten, kon hij onuitstaanbaar en kinderachtig en gemeen zijn, en ik zal de laatste zijn die beweert dat hij heilig of ideaal was, maar als er iemand zich bewust was van zijn minder goede kanten, is hij het wel geweest... Maar moet hij daar dan voor altijd op worden aangerekend? Dacht het niet...
Wat gedacht van dit, en dit?
Hoop dat hij daarboven nog steeds dwars en eigenzinnig is...

Tuesday 7 December 2010

- flashed out -

thanx to a dear friend who liked it on his Facebook, i was able to see this flash mob, which bowled me over... Please watch, and feel inspired...

Dankzij een vriend op facebook die deze als leuk aanvinkte in zijn account, werd ik attent gemaakt op deze flash mob. Het maakte grote indruk. Kijk alsjeblieft en wordt geinspireerd...

Monday 6 December 2010

- MM * from belgium *

Deze MM zit vol met Belgische bands. Omdat ik meestal naar de Belgische radio luister, hoor ik ze natuurlijk vaker, en deze bands zijn blijven hangen. Een Selectie...

this MM is chock ful lwith Belgian bands. Listening to Belgian radio most of the time has exposed me to some groovy, beautiful, funky music. A selection...







Saturday 4 December 2010

- sneeuwsterren :: snow stars -

Zij (naam onuitspreekbaar en onschrijfbaar voor een dyslect als ik...) heeft er al een blogje aan gewijd, en ik zal wel geen foto's mogen pikken, maar ik ga weer een poging wagen. Heb mijn baas beloofd er een aantal voor de winkel in elkaar te flansen, dus zal ik er komende week aan moeten geloven... Want ze zijn zo prachtig om te zien!

She (name unpronounceable and un-writeable for a dyslectic person like me) has made a post about it in her blog, and i suppose i can't steal any pictures, but i will be having a stab at it again this year... I promised my boss some for the windows in her shop so i shall be making a start next week. Cos they're so pretty to look at!

Wednesday 1 December 2010

- krachtige kwetsbaarheid :: powerful weakness -


Twee dingen...
1. ik ben er geloof ik eindelijk uit waarom ik zoveel moeite heb met mijn vrouw-zijn (yeay!!)
2. het is koud vandaag...
Aan het tweede kan ik weinig doen, met het eerste wel....
De aha-erlebnis kwam binnenwaaien tijdens een meditatie op de vraag waar het vandaan kwam (of eigenlijk meer: neerstorten en de schade is nog steeds niet opgeruimd) en ik weet ook wel dat het niet in een keer opgelost zal zijn, maar ik weet wel wat ik er aan zou kunnen doen. Fijn.
Waarom dan? Nou, om even heel erg kort door de bocht te gaan: Vrouwelijk staat gelijk aan zacht en warm en liefde, en dat staat (in mijn hoofd) weer gelijk aan zwak en kwetsbaar... en wie zich kwetsbaar opstelt, wordt of zijn/haar krachten ontnomen ('kom maar hier, dat kan jij allemaal niet') of krijgt boze reacties van mensen die er niet tegen kunnen (omdat hun eigen kwetsbaarheid wordt gespiegeld die dan met alle geweld de kop moet worden ingedrukt). Dus leerde ik mijn zachte, zwakke, kwetsbare kant heel goed vertstoppen, want ik wilde helemaal niet machteloos, of dat er iemand boos werd op me. Ik had ook natuurlijk mijzelf kunnen omringen met liefdevolle, warme, verdraagzame mensen (en die heb ik ook wel), maar daar was de tijd nog niet rijp voor, kennelijk. Misschien komt dat nog. als ik eindelijk niet meer bang ben voor mijn kwetsbaarheid en zwakte. Het zal niet de enige factor zijn, maar ik geloof wel dat ik in de buurt zit.
Nou nog iets aan de kou doen...
Two things.
1. i've finally figured out why i have so much trouble with my femininity.
2. it's bloody cold out there...
Can't do a great deal bout the latter, but the first thing i can deal with...
It came to me while i was meditating on the question why i've got so much trouble with being a woman, and the realisation struck me like lightning. Great. To give the condensed version: femininity equals soft and warm and loving, and that (in my head) equals weakness and vulnerability. And whoever makes themselves vulnerable, will me made powerless ('oh, come here, you can't do that...') or get angry reactions from people who don't like to see your weakness mirrored back to them. So i got very good at hiding my weak and vulnerable side, cos i didn't want to be powerless or have someone be angry with me... And yes, i could've surrounded myself with warm, loving, tolerant people, (which there are lots of in my circle of friends) but i guess the time wasn't right yet. Maybe it'll come, at some point soon.
Now to do something about that weather...

Monday 29 November 2010

- MM * magic & wizards *

Gisteren naar Harry Potter & the Deathly Hallows geweest, en het zit nog errug in mijn hoofd.

Daarom een enigzins magisch thema

ben er meteen maar als eerste bij, geloof ik...
first one this year??



Thursday 25 November 2010

- lief :: lovely -

een paar dagen geleden lag er een pakketje op de mat.
Daarin zaten een paar heel erg mooie en lieve kadootjes. Van haar...
Dankjewel Lisette!!

A few days ago, i found a small packet on the doormat.
In it were some very pretty and sweet gifts. From her...
Thanx Lisette!

Wednesday 24 November 2010

- werk in uitvoering :: work in progress -


Had gisteren ineens Inspiratie... Zomaar... en toen gebeurde er dit

Yesterday Inspiration came to me. For no reason... And then this happened


Tuesday 23 November 2010

- blij :: happy -


dingen waar ik blij van wordt...


een glimlach van Pops / a smile by Pops
een grapje van Fey / a joke from Fey
de overgave van Ots / the devotion Ots can show
muziek van Maxi / music made by Maxi

een kersen/roomflap van de bakker
a cherry/cream turnover from the local bakers

binnenkomen na een wandeling in de kou
coming back into the house after a long walk in the cold

het gevoel dat ik vlieg als ik dans
the feeling of flying whenever i dance

in een creëer-flow zitten
being in a creative-flow

andere blogjes lezen...
reading other blogs

keihard meezingen met liedjes in de auto
singing very loud to songs in the car

het water voelen aan mijn voeten als ik de branding inloop
feeling the water touching my feet when i walk into the surf

een kat op mijn schoot die pint en suft en het fijn vind als ik hem aai
a cat on my lap that's purring and dozing and likes me to stroke it

het gevoel van vrijheid wanneer ik door een innerlijke barrière ben heengebroken
the feeling of freedom whenever i've broken through a mental barrier

de regenboogjes die verschijnen als de zon op een kristal schijnt
the small rainbows that appear when the sun shines through a crystal

musea
galleries

Antwerpen op een rustige dag als de zon schijnt (maar niet in de zomer)
Antwerp on a quiet, sunny day (but not in the summer)

dit schilderij:
this picture:

Monday 22 November 2010

- MM * liefde :: love *


Liedjes over de liefde.
En daar zijn er zooooveel van, dat ik er wel honderdvijftig MM's aan kan wijden. Een kleine selectie van liedjes over de liefde waar ik iets speciaals bij voel.

Songs about love this time.
And there's soooo many of them, i could do 150
MMs and still have loads left... A small selection then of songs that are special to me.

mooie herinneringen aan het begin van relatie met meneer G
remembering start of relationship with Mr G.

prachtwijf... (ik heb er eentje gevonden!!!)

story of my life...

cheesy as hell, but i love this version so much

sweet...


Thursday 18 November 2010

- doodles translated -

Heb net Google Chrome geïnstalleerd, na een zegepreek van oudste zoon, en probeer kaas te maken van de opties en dingen waar ik bij mijn standaard browser niet eens meer bij nadenk, en een van de dingen die meteen opviel - want niet te negeren - is de boodschap: deze pagina is in het Nederlands, zou u hem vertaald willen?! Nou, dacht ik de eerste paar keer, doe maar... Dus werden de Doodles die nog niet in het Engels stonden naar Engels vertaald. Tenminste - Engels... Er klopte geen hout van, helemaal nix... Zo krom lees je zelfs eerste klas middelbare school engels volgens mij nog niet eens...

Deze, bijvoorbeeld: And since then I have very delicate feel of that chocolate and coffee, is also a little similar to Love, for myself. A bit ... Daar hoort dan dit te staan: And seen as the coffee and chocolate do make me feel quite happy, i suppose it could be slightly similar to love, for myself. slightly...

Een vriendin uit England meldde dat ze mijn Doodles door de Google Translate had gegooid, en dat het zo vreemd las. En nou begrijp ik waarom...
*-*-*-*-*-*-*-*-*
Just installed Google Chrome, after extensive praise by oldest son, and i'm trying to make sense of the tool bar and other options, which i don't have to think about twice any more on my other browser... One of the things i noticed straight away, was the message at the top saying: this page is in Dutch, would you like us to translate for you? So i give it a whirl - go on then... - and my Doodles were translated to English... Well - i say English, but i think even first year secondary school students here have a better stab at it...

This one: And since then I have very delicate feel of that chocolate and coffee, is also a little similar to Love, for myself. A bit ...
That should be: And seen as the coffee and chocolate do make me feel quite happy, i suppose it could be slightly similar to love, for myself. Slightly...

A friend from England mentioned she'd put my blog into translate and that it came out rather peculiarly... I now know what she means...

Wednesday 17 November 2010

- spirituele chocola -


Wat vind je het mooiste woord? vroeg een Facebook vriend(in).
Chocola, zei ik. En Koffie. Natuurlijk had daar 'Liefde' horen te staan, maar dat klonk me te zoetsappig, daar had ik even geen zin in. Chocola wel. En Koffie ook.

In de natuurwinkel verkopen we biologische chocola. Van verschillende merken, en ik ben ze allemaal een beetje aan het uitproberen... Alsof ze dan wel goed zijn... Er zit nog steeds (biologische) suiker in, en (biologische) vetten, en teveel is ook van een biologische reep niet goed, maar omdat er minder troep in zit, is mijn onderbewustzijn overtuigd dat het dus ook niet slecht kan zijn. In kleine hoeveelheden. Een Vivani cappuccino reep bijvoorbeeld, daar deed ik vorige week een hele week over!!! elke dag een klein stukje, en lekker dat ie smaakte!!

En biologische koffie is natuurlijk ook gewoon koffie, en dat doet net zulke onprettige dingen als normale koffie, als je er teveel van drinkt, maar de kleinschalige gebruiker die ik ben zal daar niet teveel last van ondervinden. Hoop ik...

En omdat ik me er dan weer heel fijn van voel, van die Chocola en Koffie, staat het ook een klein beetje gelijk aan Lief zijn, voor mezelf. Een beetje... (hoewel ik dan de die-hard bio-freaks al tegen me hoor gillen dat het helemaal niet lief is voor mezelf, dat ik zo puur en natuurlijk mogelijk moet leven... Eigenlijk.... Tja, was het maar zo makkelijk...).

Monday 8 November 2010

- MM * startkabels :: jump leads *

Merkte dat ik startkabels nodig had om vrolijk te worden vandaag. En realiseerde me dat ik dat vrij vaak doe. Startkabelliedjes vandaag... plezierige muziekskes uit mijn tienertijd, toen ik in mijn kamertje schuilde voor de boze buitenwereld die geen snars van mij begreep (en vice versa)... Waarschuwing: errug jaren 80 haar...

Noticed i needed jump leads to get my spark back this morning. And realised that i need them quite regularly. Jump lead songs today... pleasant stuff from my teenage when i hid in my room cos the world didn't get me (and vice versa...) Warning: very eighties hair...

Tuesday 2 November 2010

- standpuntig -

Lijkt wel of ik een soort van grote najaars-schoonmaak aan het houden ben. Eerst moest mijn energieleveraar eruit, daarna mijn bank en nu mag mijn hyves in de prullenbak. Weg ermee. Misschien heeft het ook wel te maken met mijn persoonlijke veranderingen - ik doe heel erg mijn best om al mijn voorkeuren en standpunten over van alles te accepteren en integreren in Het Dagelijkse Leven - en hoort dit daar gewoon bij. Hoorde namelijk dat Essent (waar we nu elektriciteit van 'krijgen') het een heel tof idee vind om er een kerncentrale bij te bouwen. En daar was ik niet blij mee. Dus ging ik zoeken naar een zo groen mogelijke energie leverancier. En die heb ik gevonden.

Vervolgens ging ik mij bedenken dat er vast veel duurzamere en sociaal betrokkener banken bestaan dan degene waarbij ik al 25 jaar mijn financiële dingetjes doe. Weer zoeken, en ja, hoor, heb er een paar gevonden. Weer geswitched.

En nu hoorde ik gisteravond tussen neus en lippen door dat Hyves is opgekocht door de Telegraaf....... U voelt hem al aankomen...

Standpunten. Ergens voor staan... Toen ik 16 was leek het wel of dat de enige manier van zijn was - ergens een standpunt over hebben. Maar ouder worden (in leeftijd en van kinders) lijkt een soort van tak in de spaken te gooien. Maakt het allemaal wel iets uit? Ik word daar zo moe van... Ik wilde gewoon een makkelijk leven zonder gezeur, en het opvoeden van kinderen had alle energie uit me gezogen, dus in standpunten had ik 15 jaar helemaal geen zin. Was al blij als ik wakker kon blijven bij het lezen van de Volkskrant die het een keer per jaar binnen de deur haalde.

Zou daar eindelijk een soort van licht gloren aan de horizon? Mag ik de draad oppakken waar ik hem 15 jaar geleden heb losgelaten toen ik me ineens realiseerde dat ik al dagen geen krant had gelezen? Durf ik mijn mening weer ergens op los te laten, in plaats van me krampachtig bezig te houden met wat zus en zo en misschien wel van zouden kunnen vinden?

Spannende tijden... Samhain - indeed..

Monday 1 November 2010

- MM * gaelic -1- *

Gisteren Halloween, vandaag All Souls's Day, een Keltische feestdag, om de winter in te luiden, de oogst te vieren en daar wordt het Samhain genoemd (dankuwel Sokssawat...). En met Keltisch associeer ik nog steeds het makkelijkste Ierland, en dat heeft voor mijn kinderen ook nog betekenis omdat een aantal van hun voorvaderen daar vandaan komt... dus ga ik mijn muziekskes daar vandaan halen...

Yesterday it was Halloween, today it is All Souls Day, a Gaelic feast day, to celebrate harvest, the change to a darker period of the year (leading towards Christmas), also named Samhain. Gaelic is still easiest associated with Ireland, of course, which is also the hinterland of my children (through their father)... I'll try to find my Monday music from there.

Ierse knorrepot. Heb hem een keer live gezien in Hastings, in de White Rock Theatre (tegenover de pas afgebrande Pier), en hij werd er niet vrolijker op... Fijne avond, dat wel...
Irish grumpy gills. Seen him live once, in the White Rock Theatre in Hastings (opposite the now burnt down Pier) and he didn't light up once. Good evening, though...

whiskey in the jar :: thin lizzy
lekker stevige versie van deze folk klassieker.

lord of the dance :: dubliners
ja, heel cliché, maar het is gewoon heerlijke muziek...
Very cliché, i know, but i love this kind of music...

fiesta :: pogues
een liedje voor onze auto!!!
celebrating our car!!!

rediculous thoughts :: cranberries
could've been any one of their songs, really...

theme from harry's game :: clannad
in a lifetime :: clannad & bono

vrees dat ik er minstens nog een deel aan ga wijden, want ik blijf maar vinden...
foto van/picture from this site

Sunday 31 October 2010

- kneusje :: loser -

Niet opvallen, niet opvallen...
Vooral - vooral - niet opvallen...

Het zinnetje ging als een soort mantra door haar hoofd. Niet opvallen, zodat iemand op het idee zou kunnen komen haar er weer uit te pikken deze week en publiekelijk voor schut te zetten. Of in elkaar te slaan. Of haar tas in de jongens w.c. te zetten, zodat ze door de vreselijke vernedering zou moeten om er naar binnen te gaan en door de daar aanwezige jongens uitgejouwd te worden. Hoewel die iets meeviel, omdat in haar kleine groepje van vrienden (de kneusjes van de school) een paar jongens zat die haar welwillend waren als dat soort dingen gebeurden. Al hadden die niet altijd zin om dan weer slachtoffer te worden van treiterijen...


Niet opvallen. Lastig als je voorkeuren voor zo ongeveer alles uit de toon vielen met wat algemeen geaccepteerd was. Zij hield van The Beatles, terwijl het toch echt handiger zou zijn als ze wist wie er in de top 10 stond die week in 1984... Haar haar zat vreemd, haar kleren waren raar, haar manier van praten uitheems. Dat ze boeken las was verdacht. Wie leest er in godsnaam boeken als het niet hoeft?! Dan ben je dus nogal gestoord. En dan mag je kennelijk in elkaar worden getremd door meiden die daar heel veel last van hebben.


Zou het ooit makkelijker worden? Zou er ooit een tijd komen dat ze normaal over straat zou kunnen, een leven zou kunnen leven waarin ze met rust zou worden gelaten? Het leek haar niet logisch, ze voelde zich eigenlijk altijd en overal bedreigd. Nooit echt op haar gemak. Ja, in haar kamer, daar werd ze met rust gelaten. Daar had ze haar eigen wereld, waar niemand iets vanaf wist, waar ze kon zijn en doen wat ze wilde. Tot op zekere hoogte dan, want ook haar moeder had moeite met wie ze was. Maar die negeerde ze zoveel mogelijk. Een oefening bijna voor de buitenwereld. Ze wist ook wel dat ze niet voor altijd in haar kamer zou kunnen blijven, dat ze ooit een baan zou moeten hebben waar ze van kon leven, en ergens een huisje of een flat zou moeten gaan bewonen. Zelfstandig zijn. Ze had anderen gezien, die er veel vreemder uitzagen dan zij, heel groepen, die levens leefden... Dus het was mogelijk... Misschien ook voor haar. Ooit. Maar daar dacht ze voorlopig nog maar niet aan.

Tot die tijd was het belangrijkste dat ze zo onopvallend mogelijk door het leven ging.

Don't stand out, don't stand out...
Whatever you do - whatever - don't stand out...

The sentence had become like a mantra in her head. Don't stand out, so that someone out there thought about picking you out again that week and publicly humiliate you. Or beat you up. Or put your school bag in the boys' toilet, so that you would have to go through the humiliation of going in there and get howled at by the boys present. Although that one wasn't so bad, as the small group of friends she was a part of (the losers) contained a few boys who were willing to help her out, sometimes. But then, they weren't too keen on becoming the but of jokes themselves.


Don't get noticed. Tricky when all your preferences are out of tune with what is generally accepted in the world around you... She liked the Beatles, when it would really have been more handy to know what was in the top 10 of that week in 1984... And her hair was weird, and her clothes were strange, her way of talking outlandish... She read books - who reads books when you don't have to?! You must be mad, which was apparently a reason to be beaten up by the girls in her year.


Would life ever become easier? Would there ever be a time when she could be who she wanted to be without it creating problems? She didn't think it logical. She felt threatened just about everywhere... Never really relaxed. Well, her bedroom was alright. It was a haven of peace. Her world where she could be who and how she wanted to be. Although her mother was quite perturbed by it, but she could be ignored mostly. An exercise for the outside world. She knew that she couldn't stay in her room for the rest of her life. That she would have to get a job at some point, find a small house or flat to live in. Be independent. She'd seen people look stranger the she did, groups of them, living lives...

But she preferred not to think about that for now...
For now it was important not to stand out too much... Until the time was right...

Thursday 28 October 2010

- kerst cake :: x-mas cake -

although it is still months away, this week is traditionally Christmas Cake Making Week... Whenever autumn half term is, basically, and that is now. So with all the ingredients (90% organic) in the house (had to nip over the Belgian border for glacéed cherries...), we set to work. I made two, one for the family, and one to be devided up for sharing out purposes... The recipy is to be found here...

Hoewel het nog maanden ver weg is, is dit de traditionele week voor Kerst Cake Maken (Engelse stijl). Wij kiezen er altijd een dag in de herfstvakantie voor, en nu ik eindelijk alle ingrediënten in huis had (90% biologisch) - ik moest nog naar België voor gekonfijte kersen (uit de Provence...) - sloegen wij aan het werk. Ik maakte er twee dit jaar - een voor onszelf en eentje om uit te delen op twee plekken. Het recept zoals ik het maak is hier te vinden.

Wednesday 27 October 2010

- ge-eftelingd :: parking-mode -

Gisteren een zeer herfstig aandoend (en koude) Efteling bezocht.
Een sfeer-impressie...

Visited a very autumnal (and cold) Efteling (fairytale theme park) with three of the kids. And here's some pictures...

Monday 25 October 2010

- MM * editors *

Eigenlijk geen zin in muziekjes, of om te zoeken, dus wordt het er maar eentje, die mijn stemming vandaag ook prefect weergeeft: melancholisch, bijna depressief. Weet wel dat het komt door die tijd van de maand, en dat het dus ook weer wel weg gaat, maar het is herfstvakantie, en dan zijn er dus kinderen thuis die er last van hebben. Heel veel last... Arme mensjes... (Wat is het toch met pms dat je aan bijna alles, waar je je normaal niet aan stoort, plotseling een bijna manische hekel hebt, echt op het krankzinnige af?!).
Muziekske, maestro...

Actually don't fancy looking for different music, so it'll be the song that keeps popping into my head and reflects perfectly how i feel today: melancholic, edging on depression... I know it's that time of the month-thing, and that it'll go away again, but it's half-term here, and therefore kids in the house who suffer tremendously from my mood... Poor things... (what is it about pmt that can make almost anything, which doesn't normally bother you at all, become the most important hurdle that can drive you pretty much insane?!). Music, meastro...

live, van rock werchter 2010

prachtig lied dit. Stem van Tom Smith is adembenemend. Let ook op de klip, waar heel mooie momenten in voorkomen...
Beautiful song this. Tom Smith's voice is breathtaking... The clip has some pretty beautiful moments in it too...
- picture from the Guardian|music blog -

Saturday 23 October 2010

- hergefietst :: rebiked -

Vandaag een vrije zaterdag (Yes!!) en het was noodweer... Maar dat hield mij niet tegen om naar mijn favouriete kringloopwinkel te gaan, want dat kan alleen op zaterdag. Polly had ook zin, dus toen wij de jongens hadden afgezet bij het sportpark van Hoeven (na het 'convooi' vrijwel meteen te zijn kwijtgeraakt) togen wij met zijn tweeen naar Langeweg. En vonden:
- een truitje
- een t-shirt-jurk voor Polly
- een rokje (voor mij..)
- drie mooie plaatjesboeken
- 45 kaarten (die bij elkaar 50 cent kosten...)
- schoenen (heel kakkerig, voor als ik me truttig voel...)
- een sla-schaaltje
- een kaarsen-dingetje met mooie kleuren
morgen misschien foto...

Het was een iets andere belevenis dan anders, vooral omdat (waarschijnlijk door het noodweer) de stoppen waren doorgeslagen en de lichte het nergens deden. Kringlopp-winkelen in het donker is een heel vreemde beleving... Ook in de toiletten werkte het licht niet, en er zitten daar geen raampjes in de muren. Maar de cake was als vanouds heerlijk, de meeste mensen heel erg vriendelijk en ondanks de regen kwamen Pops en ik weer vrolijk bij de auto, met twee zware zakken spulletjes... Lang geleden dat ik zoveel heb uitgegeven daar...
De voetbalwedstrijd? Was afgelast...
_______________________________________________________

Free Saturday today, and the weather was filthy (my luck...). But i was hell bent on going to my favourite recycle-shop, which is only possible on Saturdays. So when we dropped the boys off in Hoeven for a football match (after having lost the 'convoy' almost immediately), we drove off to our destination, and found:
- a green shirt (for me)

- a purple t-shirt-dress (Polly)

- a groovy flowery skirt (for me)

- swanky shoes (for when i feel Very Girlie)

- some picture books (for cutting out)

- 45 cards (costing one cent each...)

- salad bowl

- candle pot

The foul weather made for an interesting shopping experience, when a fuse for the main buildings blew and we were left to do our shopping in the dark... But the cake in the caf was lovely, the people mostly very pleasant and despite the rain, Pops and i returned to the car very happy souls...
And the footie match? Was cancelled...


Wednesday 20 October 2010

- stamp-collecting :: postzegels verzamelen -


Recently i rediscovered the joys of receiving post from all over the world... Stamps with pretty pictures on, cards with sometimes unintelligible writing, a sign of life from people whom i've never met. Of course, my long-term writing pal form Japan is still on the scene, and i sometimes get the odd message from a French friend who now lives in Canada, and i still maintain a fun pen pal thing with a friend from Belgium, for which i'm very grateful.

Pen pals were all the rage in my teenage years, especially ones from outside Holland. I had quite a few at some point. They gave me an insight in a world further away (even though it may have been Belgium or Germany), lives lived that seemed so much more interesting than the one i had, in countries that were very likely to be way more fascinating than Holland - Sweden, Norway, Ireland, Switzerland, England... Then i went to live in England and met people who came from all over Europe, and Japan, and collected another load of pen-friends. Which lasted for a couple of years. I mean: having kids doesn't do a lot for your real social life, and the same goes for keeping a postal social life... But that's all changed now.

In an old edition of Flow magazine (yes, the one i branded too fancy and too expensive...) i read something about Postcrossing, which is a website that, when you've joint, gives you the address of some random stranger from anywhere in the world, and when that random stranger has received and registered your card, you will receive a card from another random stranger. You will know a little from this person, as you're encouraged to create a short profile (hobbies, fave colour, that sort of thing) which is sent to your email address along with their house address. So now i've sent 6 cards (former Soviet Union is heavily represented...) and received 6, and i must say - it's as much of a thrill to see another card with a groovy picture on and funky stamps as it is to make one and send it to someone in Uzbekistan or Oregon... I fel years younger now...

Heb recent het plezier herontdekt van het ontvangen van post van over de hele wereld.
Postzegels met mooie plaatjes erop, handschrift wat bijna on-ontcijferbaar is, een teken van leven van iemand die ik nog niet heb ontmoet. Natuurlijk heb ik mijn vriendin in Japan waar ik nog steeds mee schrijf, en krijg ik soms een berichtje van een kennis uit Frankrijk die nu in Canada woont, en heb ik ook neg steeds een penvriendin uit België, waar ik allemaal heel dankbaar voor ben...

Penvrienden was een grote rage toen ik tiener was, en ik had er best wel een hoop. Het gaf me een kijkje in het leven van mensen die een heel ander leven leiden, ergens ver weg, waar het vast veel interessanter was dan in Nederland. Ik had ze in Zweden, Noorwegen, Ierland, Zwitserland, Engeland. en toen ik in Engeland ging wonen, leerde ik weer mensen kennen van over heel Europa en Japan en die werden dan weer mijn penvrienden. Voor een tijdje. Ik bedoel: kinderen krijgen doet niet veel voor je echte sociale leven, en voor je leven per post doet het ook geen wonderen... Maar daar is nu verandering in gekomen...

In een oude editie van de Flow (ja, wat ik inderdaad wel eens een oppervlakkig en veel te duur blad heb genoemd) las ik iets over Postcrossing. Als je daar lid van bent geworden, krijg je een adres van een wildvreemde persoon ergens op de wereld, en zodra die persoon jou kaart heeft ontvangen en geregistreerd, krijg jij van een andere wildvreemde van over de hele wereld een kaart. Als jij een adres krijgt, krijg je ook meteen een stukje profiel te lezen, zodat je iets weet over hun interesses. Ik heb er nou 6 verstuurd (voormalige Sovjet Unie is zwaar vertegenwoordigd) en 6 ontvangen, en ik moet zeggend at het weer heel fijn voelt om weer een kaart met een mooie postzegel en onleesbaar schrijven te ontvangen, alsook het maken en sturen van een kaart voor een wildvreemde uit Oezbekistan of Oregon. Voel me meteen weer jaren jonger...

Monday 18 October 2010

- MM * happy birthday *

Zit nog een beetje met verjaren in mijn hoofd (en ook met gaatjes maken) dus ga ik mijn muziekskes op verjaren toespitsen. En niet op gaatjes...
Still have birthdays on my mind (and ear-piercings) so i'll focus the music choices on that. And not piercings...


Niet omdat je er zo vrolijk van zou worden, maar omdat het zo'n lekker lied is, zo Smiths als het maar zijn kan...
Not because it would make you incredibly joyous, but because it's such a pleasant Smithsian song...
Een wat minder bekend nummer van the Fab Four, iets ruiger dan ze daarvoor deden, maar een grappig ding... Van the White Album
Lesser known this song by the Fab Four, a tad rougher that they used to do before, but i think it's a groovy track. From The White Album.

happy birthday :: marylin monroe
De enige echte, melige Monroe versie die ze voor president Kennedy 'zong' (of hijgde...). Meer grappig dan essentieel...
The one she sang for president Kennedy (or more: sighed heavily...) - more fun than essential...

happy birthday :: stevie wonder
gewoon een leuk nummer
just fun, this one

Sunday 17 October 2010

- girlie-birthday :: meisjes-verjaardag -

And so it's official - my youngest baby is 8, which she's thrilled to bits about, and makes me feel a little ancient...
But it's her day, so i'll stop whining...

8 Years ago she entered the world, putting a stop to the ever growing number of boys in this house. My mum was present, Mr. G was downstairs with my dad, drinking coffee and watching telly ('been there, done that...') and only came up when told to, witnessing the first minutes of the loveliest, prettiest, purplest little person that has ever been part of this family... I was gob-smacked when told she was really a girl, remember myself raving deliriously like a loony, and fell in love straight away. Something that has never changed...

So today we celebrate her birthday, with lots of cake and goodies and prezzies (her biggest - having her ears pierced -will wait till tomorrow, though), and tonight mr. G and i will drink a glass of wine to the farewell of our baby-bunker-years...
happy birthday, Polly!!

Het is officieel - mijn jongste baby is vandaag 8. waar zij helemaal happy mee is, en wat mij een beetje bejaard doet voelen... Maar het is haar dag, dus ik zal stoppen met zeuren...

8 Jaar geleden kwam ze de wereld in, daarmee een halt toeroepend aan het wel erg groot wordende aantal jongens in ins huis. Mijn moeder was erbij aanwezig, meneer G zat beneden met mijn vader koffie te drinken en tv te kijken ('heb ik allemaal al gedaan...') en kwam pas naar boven toen hij werd geroepen, zodat hij de eerste minuten kon aanschouwen van het mooiste, liefste, meest paarse mensje wat tot dan toe deel van ons gezin was. Ik was nogal ondersteboven van het idee dat het echt een meisje was, herinner me mijn uitzinnige lofzang - alsof ik kierewiet was - en werd meteen smoorverliefd op 'r. Wat eigenlijk nooit over gegaan is.

Dus vandaag vieren we haar dag met cakes en lekkers en kadoojes (haar grootste - gaatjes in haar oren - zal tot morgen wachten), en vanavond zullen meneer G en ik een glas heffen op het feit dat onze baby-bunker-jaren officieel over zijn...
happy birthday, Polly!!

Thursday 14 October 2010

- klasse -

een van de dingen die mijn lief en ik gemeen hebben, is dat we uit een samengesteld gezin komen. In de zin van samengestelde klassen, als in: een ouder uit een redelijk armetierig arbeidersgezin en de andere uit een welgesteldere familie die het wat hoger in de bol hadden. Een lastig te rijmen combinatie, wat vooral als gevolg had dat we allebei met een soort klasse-hiaat zitten. Niet dat we daar nou onder lijden of zo, maar niet heel handig is het soms wel.

Ik kijk naar de mensen om me heen (bijvoorbeeld in de straat hier) en ik zie dat de meesten een soort van duidelijk hebben over hun herkomst. Ze komen meestal uit een gewoon gezin, zijn naar gewonen scholen gegaan en hebben een gewone baan (als ze al werk hebben). Rijden in een gewone auto en willen dat hun kinderen ook gewoon doen. Prima lijkt me dat, prettig om dat om je heen te hebben, duidelijk, klaar. Op school lopen er dan veel lui rond die gestudeerd hebben, en zich omringd zien met familie en kennissen die ook zo'n leven leiden. Men studeert, men heeft een goede, professionele baan met klim-mogelijkheden, en men verheft zich een beetje boven de gewone lui die in mijn straat wonen. Dat is voor hen gewoon en men twijfelt ook niet aan of het wel klopt en of het anders zou moeten.

Dan wij...
Een ouder heeft verder geleerd, of had de mogelijk hiertoe, en kwam uit een gezin waar dat van ze verwacht werd, of waar toch in elk geval wat comfortabeler geleefd werd en waar men verwachtte dat jij dat ook ging nastreven. De andere ouder was al blij met een niet lekkend dak boven het hoofd, kleren die er netjes uitzagen, brood op de plank, en verder werd er niet gekeken. Niet uit luiheid, maar omdat men uit een nest kwam waar het allemaal niet zo belangrijk werd geacht om als een professioneel suxes beschouwd te worden. Kwam dan ook nog bij dat die ouders de professionele mensch van een heel andere kant heeft gezien, en van een kouwe kermis thuiskwam, dus al die kapsones, die hoefden niet meer zo. Doe maar gewoon, zeg maar. Gevolg was dat er in ons huis een soort van klassenstrijd werd gevoerd. Niet opzichtig, vaak heel onderhuids, maar het was er wel. Zodra ik geluiden maakte dat ik wilde studeren, of iets links-intellectueels gaan doen, dan werd er een ouder heel blij en steunde mij daar in, terwijl de andere jeuk kreeg en heel hard ging proberen om mij op andere gedachten te brengen. Drie keer raden welke ouder meer invloed had, toen...

Dat ik een hooggevoelige snob ben geworden zal daar ook wel mee te maken hebben. Een milieu was hard, vrij liefdeloos, de andere wereld was er een waar men het heel wat makkelijker had. In de ene voelde ik me begrepen, bij de ander totaal niet. De een leek me zoveel intrigerender en spannender, terwijl ik bij de ander alleen maar problemen en gedoe leek te vinden. Ik ben wel eens jaloers op die lui die van jong af aan pianolessen kregen, omdat zo hoorde. Of die iets in Latijn kunnen opdreunen... Soms baal ik als een stekker dat ik de welgesteldere wereld van een van mijn ouders heb leren kennen. Ik weet dat die bestaat, ik weet wat de voordelen ervan zijn, van het hebben hun kennis, hun duidelijkheid. Maar ik kom er niet. Want mijn wieg stond op een bruggetje tussen twee werelden... En ik zal er altijd wel tussen hangen...

Monday 11 October 2010

- mm * happy monday *

Mooie dag vandaag. Geen maandagochtend humeur, zoals vroeger vaak voorkwam.
Maaddag muziekjes dus...
Nice day today. No Monday morning blues, like i used to have.


deze band vond mijn lief heel gaaf, maar ik kon zijn enthousiame niet echt delen. Alleen deze vond ik nog wel leuk om terug te horen...
Other half always liked this band, but i never really joined him in his enthusiasm... Only this song stood the test of time for me...

carpenters :: rainy days and mondays

ongelofelijk sentimenteel, maar wel heel toepasselijk en mooi... Even door de zoete appel heenbijten...
incredibly sentimental, but very apt and pretty...

fats domino :: blue monday
Deze meneer doet me altijd aan zondagen thuis denken... Mijn pa had wel wat met zijn muziek. Deze kwam ook wel eens voorbij.
One my dad used to have time for, Mr. Domino. This one used to get played every now and then.

new order :: blue monday
kan niet ontbreken natuurlijk. Lekker deuntje, zo op maandag morgen... Kan niet meer stilzitten, in elk geval... Fijne maandag!!
This one can't be absent from a list like this... Having trouble sitting still!
Have a groovy monday!!

Sunday 10 October 2010

- mevrouwen helderder :: land of tidy -

Ik ben een beetje boos...
Nee wacht - ik ben nogal boos...
nee, niet goed...
ik ben heel erg boos...
nee, nog niet genoeg...
Ik ben woedend...
Ziedend...

Ik kom gisteren thuis, na een dag werken, en manlief vult mij in over de dag zoals die thuis (en elders) ging. Leuke dingen, opa en oma bezocht, Ots heeft gewonnen bij de voetbal, de pizza's waren gekocht, etc. Maar dan komt het. Er waren een paar mensen langsgekomen van de woningstichting (waarvan wij ons huis huren), en die vroegen of wij op de hoogte waren van al de commotie die in de wijk aan de gang is. Hij beaamt dit, en men vertelt hem ook over de gesprekken die zijn gevoerd met buurtbewoners over dingen waaraan zij zich storen of en manier die zijn geopperd om de buurt weer veiliger en prettiger te krijgen. En een van die dingen blijkt dat het vele groen die uit tuinen groeit storend werkt. Het ziet er zo slordig uit... En dan komt de mededeling dat ook wij op hun lijstje staan met huizen die een storend uiterlijk hebben... Onze bomen zijn te groot. Of wij ze willen snoeien tot de hoogte van de schutting. Want dat ziet er zoveel minder slordig uit...

Maar goed dat ik op die tijd in de winkel stond, anders hadden ze vast een heel ander verhaal te horen gekregen dan waar manlief ze mee afscheepte. Die is namelijk een stuk meewerkender dan ik. Ik had ze denk ik van mijn stoep gescholden, ze verteld waar ze hun stuk papier konden stoppen... Ik voelde me langzaam maar zeker zo woedend worden, laaiend, en ik dacht meteen aan onze buurvrouw die zich al jaren stoort aan onze tuin, dat zij nu dus haar zin zou krijgen, en ook dacht ik aan mevrouw Helderder, uit het Pluk van de Petteflet-boek. Dat ik in een land woon vol met mevrouwen Helderder, die zich storen aan alles wat anders is, bang zijn voor alles wat vreemd is, wat 'niet normaal' is, individueel en free-form, wat zich niet aan regeltjes houdt...

Net die ochtend las manlief het stukje voor van de spirituele kalender, wat mij al raakte, en wat zo toepasselijk bleek, nu. 'Voorschriften zijn er voor diegenen die niet geloven in universele liefde', stond er.

Universele liefde dus... De pot op met de mevrouwen Helderder van dit land!!!

english translation tomorrow...


- tekeningen van/pictures by Fiep Westendorp -

Wednesday 6 October 2010

- lazy days :: lui wammesen -

Having a Very Lazy Day today. One just like i used to long for, when the kids weren't at school yet. A day where i really don't do anything useful. Like reading, or writing, or meditating. And that's fine. Nobody asks me anything, and i don't ask much from myself, apart from feeling relaxed. But that is hard!!

One of the things i used to hear, one of the worst, is that i'm a lazy bones... There were others, but that was a bad one. Being lazy appears to be a cardinal sin. When i know that i need lazy times to recharge my battery, to let things sink in, to come back down to earth, to get inspired. Cars can't drive on an empty battery, and mine needs a bit longer to charge up, longer than some people around me can stand... And the worst thing is, that i tell the kids that sometimes, that they are lazy, can't they go and do something useful... Terrible..

Jealousy, i think... Those who call me lazy are jealous of me taking the time that i need and they can't, or won't. I think. Because when they do, they seem to be a lot more pleasant to be around... So i'll carry on being lazy for a bit more. I'll go and read something in a bit, or make a card, or whatever... Or not...

Heb vandaag een Heel Luie Dag. Zo eentje waar ik vroeger, toen de kinderen nog niet naar school gingen, echt snakkend naar uitkeek. Een dag zonder dat ik iets moet en dus gewoon ook nix doe... Beetje lezen, beetje schrijven, beetje mediteren, en da's verder helemaal prima. Niemand wil iets van me, en ik wil ook nix van mezelf, behalve me ontspannen voelen, lief zijn voor mezelf. Maar dat is moeilijk!!

Een van de ergste dingen die ik vroeger naar mijn hoofd kon krijgen geslingerd aan opmerkingen was dat ik een luie lapzwans was. Er waren nog anderen, ook behoorlijk erg, maar die was heel erg. Luiheid is een hoofdzonde. Terwijl ik weet dat ik 'luie tijden' keihard nodig heb, om op te laden, om bij te komen, om dingen te verwerken, tot inzichten of inspiratie te komen. Zoals een accu dat krijgt omdat de auto anders niet rijdt, en mijn accu heeft nou eenmaal iets meer oplaadtijd nodig dan diegenen in mijn buurt. Maar dan voel ik me schuldig omdat ik niet iets nuttigs aan het doen was. En het ergste is dat ik het ook naar mijn kinderen gooi af en toe. Dat ze luie wammesen zijn, die eens iets nuttigs moeten gaan doen. Erg toch?

Jaloezie, blijkt het dus. Diegenen die mij lui noemen zijn jaloers op de tijd die ik wel neem en zij niet. Denk ik. Want als zij zichzelf wel luie tijd gunnen zijn het een stuk plezieriger lui. Dus ik doe nog even nix, verder. Ik ga zo wat lezen, en een kaart maken, en iets fröbelen. Of niet...

Monday 4 October 2010

- MM * gedierte :: animated -

we kunnen er niet omheen - vandaag is dierendag... Op school was het een beestenboel (al dan niet levend, of in dier-vorm) en hier ga ik op zoek naar beestachtige muziekskes... Komen ze.

There's no hiding from the fact that it's World Animal Day... At school were various beasties (be it alive, or in animal-form...) and i'll do my best to find some beastly good music. Here goes...