dan wist ik ook welke kant ik op moest...
dan voelde mijn leven niet
als of ik in een bootje zit
zonder roeispanen,
ik wiebel maar een beetje heen en weer
daar waar de stroming me hebben wil...
een kennis van me zette deze vraag op mijn facebook pagina
what's
stopping
you?
en ik kon er geen antwoord op verzinnen...wat stopt mij?
mijzelf...
mijn angsten...
mijn overtuigingen...
mijn beloftes...
het idee dat ik eigenlijk niet eens echt weet wat ik wil...
maar vooral mijn angst...
ik weet het wel, heel diep van binnen...
maar toch ben ik bang...
bang dat ik het niet kan...
dat ik gestraft zal worden voor dat mateloze egoïsme van mij...
bang voor wat ik kwijt zal raken...
bang voor wat er dan zal komen, daarvoor in de plek...
en als het dan niet beter wordt...?
wat dan...?
No comments:
Post a Comment