klaar

tijd voor iets nieuws...
iets anders...
iets vers...

al zal het altijd wel samenhangen, en blijf ik vast nog wel terugkomen, soms, om wat dingen te zoeken...

deze blog houdt er mee op.

omdat het bij het oude hoort. 

het oude waar nix mis mee is, maar ik voel dat de Doodles een blok aan mijn been zijn. al die ouwe meuk, die hersnespinsels, dat verdriet, die onzekerheid... 

hij blijft nog wel, maar ik post hier dus nix meer...

vanaf nu kan je naar DAAN DANST {door het leven} {klik}

omdat ik luchtiger wil, zwierend, het leven een beetje meer vierend...

om af te sluiten het gedicht van Freek, wat me al die jaren heeft gesteund, een hart onder de riem gegeven... ik weet dat hij helemaal gelijk heeft. ik mag opnieuw beginnen, aarzelend en op de tast... wie weet wat ik vind als het licht weer aangaat?!

dank julie voor het meelezen! 

en de reacties af en toe...

tot ziens bij het vervolg ~

♥

Wees niet bang

je mag opnieuw beginnen

Vastberaden doelgericht

of aarzelend op de tast

Houd je aan regels

of volg je eigen zinnen

Laat een hand los 

of pak er juist één vast

Wees niet bang

voor al te grote dromen

Ga als je het zeker weet 

en als je aarzelend wacht

Hoe ijdel zijn de dingen 

die je je hebt voorgenomen

Het meeste overkomt je 

het minste is bedacht

Wees niet bang

voor wat ze van je vinden

Wat weet je van een ander

als je jezelf niet kent

Verlies je eigen niet

door je te snel te binden

Het leven is afwisselend 

maar zelfs de liefde went

Wees niet bang

Je bent een van velen

en tegelijkertijd

is er maar één als jij

Dus wil dat zeggen dat 

je vaak zal moeten delen 

en soms moet zeggen

Laat me vrij!

Freek de Jonge

home is where the ♥ is

tijdenlang was het de meest grote beer die ik op de weg zag, maar ik blijk het gewoon aan te kunnen... Bob Marley zei ooit: you never know how strong you are, until that's the only option left... {je weet nooit hoe sterk je bent, tot het de enige keuze is}.

meneer G en ik hebben besloten dat het welletjes is. we gaan ieder ons weegs. al zal dat met de voortgaande opvoeding van de kids wel meevallen, maar we zijn dus geen stel meer. de kids weten het nu, opa en oma weten het, mijn liefste vriendinnen hebben me door de hele beslissingsfase gesleurd, en nu ga ik verder als Mw H. deed ik al een tijdje, maar nu wordt het dus officieel.

raar gevoel wel. en omdat Mr G nog steeds bij ons woont, maar aanstalten maakt om zijn eigen plek te vinden, merk ik dat ons huis nu steeds een beetje meer Mijn Huis wordt. ik bedenk wat ik met de woonkamer wil, zal ik het opnieuw verven? anders inrichten? wat neemt Mr G mee, straks?

maar de belangrijkste vraag: hoe krijg ik de kids heelhuids en zonder teveel kleerscheuren door dit proces? ik kan het wel aan, maar ik voel dat er nu ineens een heleboel onzekerheid in ons gezinnetje hangt. onzekerheid die er nooit geweest is... wat gaat er gebeuren?

geen drama...
geen uit zijn verband gerukte toestanden...
mijn boosheid en onzekerheid heb ik er hopelijk al uitgeschreeuwd... {al komt er soms nog wel een kwakje uit, heel onverwacht, als ik naar Pearl Jam luister, en meezing -

But I am up riding high amongst the waves
Where I can feel like I
Have a soul that has been saved
Where I can feel like I've
Put away my early grave
I can see the light
Coming through the clouds in rays 

i've got to say it now, 

beter loud than too late... -
{amongst the waves, 2009}

het is wat het is...

home is where the heart is.
mijn hart ligt waar mijn kinderen zijn.

{deze foto's niet van mijn huis dus...

maar wat niet is...}

sunday soundtrack - grenzen verleggen

mijn computer doet heel raar... misschien dat ik halverwege de brui eraan geef vanwege teveel gedoe, maar ik waag toch maar een poging.

liedjes/zangers {m/v} die grenzen verleggen, die niet bang waren om nieuwe wegen in te slaan, die mij een soort van steun in de rug geven op t moment...

the beach boys
deze gasten zetten surfuziek - tot dan toe een jolige aangelegenheid van door de platenmaatschappij bedachte fomules - op de kaart door hun artistieke talenten te gebruiken om mooie deuntjes te creeren en dit lied, is hun bekendste, maar niet minst interessante voorbeeld.

radiohead

deze gasten lijken een soort van Kunstacademieproject wat het onverwacht goed deed in de hitlijsten, al deden ze er alles aan om vooral niet populair te zijn. radiohead is een britse band van gasten onder 'leiding' van Tom Yorke, die echt totaal hun eigen ding deden, een totaal andere weg insloegen als hun Ding suxesvol bleek {omdat/ondanks}, zich totaal niet bezighielden met de verkoopcijfers... ze maakten pareltjes, waren heel dwars/eigenzinnig en het duurde voor mij een tijdje voor ik ze leuk vond. ook op visueel gebied waren/zijn ze grensverleggend, en veel van hun clips zijn een genot voor het oog, danwel een behoorlijk storende factor...

patti smith
snapte haar nooit helemaal... vond haar eigenlijk altijd een beetje n eng mens, zo'n harde die je op je bek slaat als je iets zegt wat haar niet zint... maar haar muziek - mèn... bands als Pearl Jam, R.E.M., Bruce Springsteen, Nirvana, Neil Young - iedereen die ik ook maar een beetje hoog acht zien in haar een keisterk wijf die keigoeie muziek maakte... een voorbeeld voor vrouwen in rock, met een eigen mening, een eigen idee, en die niet er uit hoeft te zien als een dolliebird met knalorode lippenstift en een sexie jurkje om indruk te maken... {*kuch-courtney love-madonna-shakira-kuch*} dit lied staat heel hoog in mijn moord-lijst, is geschreven door Bruce maar door niemand zo mooi vertolkt...

talking heads

tijdenlang was Stop Making Sense van deze mannen{en Tine Weymouth} niet van mijn draaitafel te slaan, zo genoot ik van hun dwarse liedjes, songs met grappige vondsten en eigenzinnige draaien. beetje zelfde league als Radiohead, alleen kwamen ze uit New York.

r.e.m.
nog meer moois, nog meer dwars en eigenwijs, nog meer bands die hen als hun grote invloed noemen, onder de indruk zijn als ze toevallig in dezelfde ruimte mogen staan... tot aan de tijd dat ze ineens The Big Time haalden en een paar hits hadden, die iedereen wel kent, was r.e.m. een studentikoos bandje wat lekkere gitaarmuziek maakte met mooie teksten van hun zanger die-ooit-haar-had. heb al een paar leuke klips gevonden van die zanger zonder haar met mijn Grote Lief...