een nadenker uit mijn stapeltje inzichtkaarten:
* ook je duistere kant wil het licht zien... *
fijn, wel... Wil ik mijn duistere kant wel aan het licht toevertrouwen? Als ik nou een heleboel gedoe krijg met mijn duistere kant?! Als er nou een heleboel mensen in mijn omgeving last hebben van mijn duistere kant? Dan ga ik wel fijn aan de slag, en dan ben ik leuk sorted out, maar dan hebben zij weer last van van alles, en dan voel ik me weer schuldig en slecht... Moet ik daar weer voor in therapie...
Maar ja, een schuldgevoel is iets waar niemand anders dan een ander blij mee is (kijk eens hoe slecht zij zich voelt door wat ze heeft gedaan) en niet ik zelf - heeft ook eigenlijk helemaal geen nut - dus schuldgevoel kan de pot op...
Mijn duistere kant mag het licht zien.
En wel meteen (zonnetje schijnt dus mooier licht kan je niet bedenken...).
En wie daar last van heeft, moet zelf maar in therapie...
4 comments:
Niet zo diep nadenken over je duistere kant, gewoon genieten van t Lente zonnetje! Gaat die duistere kant vanzelf weg! ;)
xxx Kati
:-)
en als die duistere kant nou gigantisch in de weg zit en verholpen kan worden door er wel af en toe over na te denken? Ontkennen is nie altijd - nee - bijna nooit handig...
Maar genieten doe ik toch wel hoor!! Jij nog lekker in de zon gezeten?
duister en licht, samen een mooi evenwicht! Laat t er maar zijn, allebei, je moet er toch niet aan denken dat het altijd alleen maar licht is....
liefs
dankjewel dat je je mooie lichtje hier laat schijnen... x
Post a Comment