even heel ongegeneerd mijn lief de hemel in prijzen... Niet dat ik hem daar nu al wil hebben, hij mag van mij nog heel lang hier rondsjouwen. Maar heel soms, als ik hem een oud mannetje vind (hij is 7 jaar ouder dan ik ben), en mezelf een veel jonger, dynamischer exemplaar gun (m/v) om spannende en onhuisvrouwelijke dingen mee te gaan doen, dan ben ik wel eens heel erg niet lief naar hem toe. Bij deze een verontschuldiging....
Gisteren hebben wij bijvoorbeeld de hele dag samen doorgebracht

Dankzij Alan weet ik bijvoorbeeld dat Franse en Italiaanse films best wel leuk kunnen zijn; dat het niet eng is om in London rond te wandelen 's avonds; dat toneelstukken lezen interessant is (heb net Equus uit, en ben er nogal van onder de indruk); dat ik niet in machteloosheid hoef te blijven hangen; dat Joy Division de voorloper was van New Order en dat die op hun beurt weer invloed hebben uitgeoefend op The Cure; dat niet alle mannen hopeloos zijn en ook kunnen afwassen; hoe respect werkt; dat ik veel sterker ben dan ik altijd dacht; hoe de Britse cultuur in elkaar steekt; dat boterhammen met chips best wel lekker kunnen zijn; dat de wereld veel groter en veel minder angstaanjagend is dan ik altijd heb leren geloven - en nog veel meer...
Als ik mijn lief niet als lief had gehad, was ik nu niet wie ik nu ben...
Dankjewel, enne... leeftijd is ook maar een nummer... (vandaar dat ik mijn veertigste niet vier dit jaar...)
No comments:
Post a Comment