Twee dingen...
1. ik ben er geloof ik eindelijk uit waarom ik zoveel moeite heb met mijn vrouw-zijn (yeay!!)
2. het is koud vandaag...
Aan het tweede kan ik weinig doen, met het eerste wel....
De aha-erlebnis kwam binnenwaaien tijdens een meditatie op de vraag waar het vandaan kwam (of eigenlijk meer: neerstorten en de schade is nog steeds niet opgeruimd) en ik weet ook wel dat het niet in een keer opgelost zal zijn, maar ik weet wel wat ik er aan zou kunnen doen. Fijn.
Waarom dan? Nou, om even heel erg kort door de bocht te gaan: Vrouwelijk staat gelijk aan zacht en warm en liefde, en dat staat (in mijn hoofd) weer gelijk aan zwak en kwetsbaar... en wie zich kwetsbaar opstelt, wordt of zijn/haar krachten ontnomen ('kom maar hier, dat kan jij allemaal niet') of krijgt boze reacties van mensen die er niet tegen kunnen (omdat hun eigen kwetsbaarheid wordt gespiegeld die dan met alle geweld de kop moet worden ingedrukt). Dus leerde ik mijn zachte, zwakke, kwetsbare kant heel goed vertstoppen, want ik wilde helemaal niet machteloos, of dat er iemand boos werd op me. Ik had ook natuurlijk mijzelf kunnen omringen met liefdevolle, warme, verdraagzame mensen (en die heb ik ook wel), maar daar was de tijd nog niet rijp voor, kennelijk. Misschien komt dat nog. als ik eindelijk niet meer bang ben voor mijn kwetsbaarheid en zwakte. Het zal niet de enige factor zijn, maar ik geloof wel dat ik in de buurt zit.
Nou nog iets aan de kou doen...
Two things.
1. i've finally figured out why i have so much trouble with my femininity.
2. it's bloody cold out there...
Can't do a great deal bout the latter, but the first thing i can deal with...
It came to me while i was meditating on the question why i've got so much trouble with being a woman, and the realisation struck me like lightning. Great. To give the condensed version: femininity equals soft and warm and loving, and that (in my head) equals weakness and vulnerability. And whoever makes themselves vulnerable, will me made powerless ('oh, come here, you can't do that...') or get angry reactions from people who don't like to see your weakness mirrored back to them. So i got very good at hiding my weak and vulnerable side, cos i didn't want to be powerless or have someone be angry with me... And yes, i could've surrounded myself with warm, loving, tolerant people, (which there are lots of in my circle of friends) but i guess the time wasn't right yet. Maybe it'll come, at some point soon.
Now to do something about that weather...
zeer genoten van
En toch ga ik heel even stilstaan bij het feit dat het verdorie al 30 jaar geleden is dat een of andere mafkees het nodig vond een einde te maken aan zijn leven. John Lennon heeft de wereld teveel moois gegeven om het te negeren. Zoals ik al eerder heb geschreven is hij een soort van held, al hou ik niet van het vereren van mensen. Hij was een mooi mens, een dwarse, en hij durfde het om veel aan de kaak te stellen. Natuurlijk had hij ook zijn minder mooie kanten, kon hij onuitstaanbaar en kinderachtig en gemeen zijn, en ik zal de laatste zijn die beweert dat hij heilig of ideaal was, maar als er iemand zich bewust was van zijn minder goede kanten, is hij het wel geweest... Maar moet hij daar dan voor altijd op worden aangerekend? Dacht het niet...
