Tuesday 30 July 2013

binnen storm

het stormt bij mij van binnen net zo hard als buiten, nu...
mijn god, wat waait de wind door mijn bomen, zeg...
om tureluurs van te worden...


zal wel bij de tijd horen - er heerst geloof ik wat, kosmos-gewijs...
of misschien bedenk ik dat wel, voor mezelf...
of om het niet zo erg te laten lijken....


wie het weet mag het zeggen...


Monday 29 July 2013

5 songs #28

een ploegje dames deze keer...

1. both sides now - joni mitchell
dit lied kwam op de radio van de week, en ik moest weg, voor een afspraak... kwam dus te laat...

2. black horse  the cherry tree - k t turnstall
lekker lied, nog steeds... moderne versie van een one man band... one woman band, dus...


had het een tijdje wel gehad met r, en d'r bombastische stem...maar toen zag ik deze klip, en ik snapte het meteen weer helemaal...

5. bulletproof - la roux
daarna nooit meer iets van gehoord...




Monday 22 July 2013

sneel meel {ofwel: slome post}

{english version under the stars * * * }

op verschillende plekken wordt het aangeraden: om aan snail mail maatjes te komen kan je het beste op je blog een oproepje doen. dus bij deze:

wie wil er graag met mij aan de slome post?
brieven schrijven, dingetjes maken {optioneel}, creativiteit uitwisselen...
het liefst buiten mijn directe omgeving, maar dat hoeft dus niet...

reacties op: daanheykoop @ yahoo . co . uk  {zonder spaties dus...}
* * *
on various sites it's recommended to post a request for old-fashioned penpals on one's blog, so here goes:

who would like to snail mail with me?!
writing letters, exchange creative outbursts {small scale}, whatever...
rediscover the joy of receiving and sending paper things through the post!!

mail me at: daanheykoop @ yahoo . co . uk {minus the spaces}

some sites to inspire || enkele websites ter insiratie:

* happy snail mail project

* viva snail mail

* hand written letter project


Sunday 21 July 2013

5 songs #27

voor de meesten van jullie geen weer om binnen te zitten, voor mij geen weer om buiten te komen {tenzij het echt moet...}

liedjes die me aan de zomer denken nu - ja, ze zijn waarschijnlijk vreselijk voorspelbaar, maar mijn brein is in suf-stand...

1. summer in the city - lovin' spoonful
zomer in Central Park, stel ik me dan voor, met mensen in de vijver, op het gras, onder bomen, aan het picknicken... zou er bijna zin in krijgen...

lekker dollen op zijn Bruce' met zijn maten on stage... om jaloers op te worden!

ik zweer dat er een briesje waait, steeds als dit lied op de radio is...

omdat ik altijd oververhit raak van deze man... altijd... 
'there's a big, big hard sun, beatin' on the big people, in the big hard world...'

de personificatie - of hoe heet dat - van mijn droom om ooit zoveel guts {en een willing partner in crime} te hebben om met die maffe camper europa door te reizen... gaat ervan komen; ik voel het aan mijn water...

glasto...
ja, sorry, vind t gewoon een prachtige foto...

Thursday 18 July 2013

opgepast

dag 7 van 12 dagen als oppas is ook al prima verlopen...

een paar weken terug vertelde een kennis van me dat ze al 7 jaar niet meer op vakantie is geweest met haar zoon, omdat ze niemand kon bedenken die op haar hond en 2 poezen kon/wilde passen. en mijn Spontane Zelf besloot in te grijpen, door aan te bieden dat ik dat dan wel kon doen... week 3 en 4 van de vakantie, ik had toch nix gepland, en wellicht zou het ook wel een goed idee zijn als meneer G en ik wat minder tijd met elkaar doorbrachten... god had een oplossing geboden... kennis keek me alsof ik getroffen was door bliksem, maar ik bleef bij mijn aanbod, zij ging eens stevig nadenken, en de conclusie is dus dat ik nu tijdelijk in een ander huis in de stad woon, in een andere wijk, en me suf geniet van hond, poezen, huis, tuin en 'vrijheid'... het is werkelijk verbijsterend hoezeer ik geniet van met de kinderen te keutelen, mijn eigen dingen doend, in de tuin genietend van een kopje koffie, de hond uitlaten om 8 uur 's ochtends {ACHT UUR!!?! IN DE VAKANTIE!?!!?}, terwijl het ochtendgloren al uren bezig is met de dag... een opsteker voor dat deel van mezelf wat al jaren overtuigd is dat ik hopeloos zou zijn alleen, dat ik het niet zou kunnen zonder bepaalde personen in mijn leven... op dagelijkse basis...

bullcrap dus, kennelijk... altijd alleen is een ander verhaal, natuurlijk, maar het hopeloze schaap dat ik altijd dacht te zijn lijkt te zijn veranderd in een iets minder hopeloos ding... dit biedt perspectieven...

Wednesday 17 July 2013

plaatjes kijken

we staan hier op zomer-stop, komkommertijd en zo...
nog wat plaatjes van leuke plekken...

bexhill in al zijn glorie

kleurrijk brighton

glenfinnan
schotland

hastings

reclame voor vliegen naar australie

Thursday 11 July 2013

trailer trashed

nou, het wordt een dunne maand, deze... heb geen inspiratie, heb het drukker dan tijdens de normale schooldagen en ik kom nergens aan toe... in september maar bij gaan komen, zo lijkt het... heb al een weekje geboekt in de binnenkort 'opgeleverde' trailer van mijn vriendin M, die m eerst uit gaat lenen aan haar broer, en ik moet eerst mijn belofte om op de hond en katten van een andere M te passen inlossen vooraleer ik kan denken aan mini-retraites in de polder...

de trailer ziet er nog niet uit, zeker niet zoals de foto's op deze site, maar ik kan het al wel zien komen, langzaamaan...

nog een paar maanden wachten...

Wednesday 10 July 2013

10 x vakantie

tien plekken die hoog staan op mijn lijstje met Daar Waar Ik Nog Eens Heen Wil Ooit...

1. british colombia, canada
heeft al god weet hoe lang een aantrekkingskracht van heb ik jou daar... geen idee waarom, maar telkens als ik er iets over lees of zie, welt er een soort van verlangen in me op om er heen te gaan... misschien dat het ooit een keer lukt...

2. zuid ierland
al was het alleen maar om een deel van de voorouders van mijn kids een plek te geven. en mijn eigen nieuwsgierigheid - al mijn hele leven - naar daar... was er bijna heengegaan voor een au-pair job, maar het ging op het laatste moment niet door. jammer...

3. new england, usa
zie BC... geen idee waarom, maar vooral de herfst lijkt me prachtig daar... het lezen van de boeken van Joan Anderson helpen ook al niet echt... huisje aan de kust, ja graag...

4. zweden
heel het land trekt, maar Stockholm mag ook hoor...

5. schotland
zal te maken hebben met die ouwe keltische ziel die in mij leeft... of zo...

6. denemarken

7. nieuw zeeland
na het zien van de Hobbit films staat dat ook in mijn top tien...

8. cornwall/devon/dorset
nog maar weer...

9. yorkshire
door jane eyre... en dan moet het wel regenen, of heel mistig zijn... of allebei...

10. barcelona
in de winter... voor de gebouwen van gaudi, en nog wat dingen waar ik geen bloed-hitte voor kan gebruiken...

een gebouw van de heer gaudi
dorset coast
vancouver

Sunday 7 July 2013

5 songs #26

weet niet of 5 gaat lukken, maar de eerste kwam net op de radio voorbij... misschien een kettingreactie...

1. beast of burden
zag ze vorige week op glastonbury hun dingetje doen: vijf ouwe knarren die het zo te zien nog steeds heerlijk naar hun zin hadden op het podium {ja, hij movede nogal like jagger...}... dit nummer is bekend geworden hier door bette midler, maar ik vind het origineel een stuk leuker... een snerende jagger, lekkere gitaren, een melig koortje...

2. gimme shelter 
het wordt dus een stones-ketting... genoeg fantastisch te vinden van deze heren...

3. under my thumb
god wat waren ze mooi, die mannen toen... wat had ik het met mijn moeder aan de stok gehad als ik toen 16 was geweest... brian jones was een goddelijk ding, zo aan dat klokkenspel met zijn stokjes... *zucht*

4. time is on my side
had ooit een cd-verzameling met muziek uit hun beginjaren, en daar stond dit ook op. heerlijke muziek maakten die jongens toen... al...

5. factory girl
het is niet alleen maar stevig rock en blues wat de mannen maakten. ook folk-getinte dingen zoals deze {Glastonbury Girl gedoopt, afgelopen week... }


Thursday 4 July 2013

conventie

voor mijn gevoel bracht ik de grootste tijd dat ik niet werkte door met baby-sitten, toen ik een jaar of 19 was. mijn baan was 'administratief medewerker' op het hoofdkantoor van een opticien-keten, wat zoveel inhield dat ik gegevens mocht inbrengen in de toen net heel hippe computers, en nog wat taken die elke miep met mavo wel aankon. een leuke baan, met leuke collega's, alleen woonden die allemaal in de buurt van Rotterdam, of waren ze getrouwd/verloofd/niet compatible met mijn humor dus hield ik er niet zo heel veel sociaal contact aan over. dus bleef er tijd over voor babysitten.

ik woonde vroeger in een dorp. net groot genoeg dat niet iedereen elkaar kende, maar dat scheelde niet heel veel. mijn moeder kende wel iedereen, en ook iedereen die kinderen had waar nog een babysit bij moest als mama en papa 's avonds naar de bios/kroeg/vergadering moesten, en dat leverde een leuk extra centje op, op zaterdagavonden dat ik toch nix anders te doen had. en vaak hadden die oppasadressen heel leuke kinderen die heel vroeg naar bed moesten, en kabel-tv...

een van die adressen is me om een of andere reden erg bijgebleven... het gezin was 'import' in het dorp, in de zin dat ze van buiten het dorp waren, en niet uit Rotterdam kwamen {zowat alle import kwam uit de grote stad aan de Maas, dus die begrepen we na een tijdje wel}. waar dan wel weet ik niet meer precies - Amsterdam? Groningen? Deventer? wat ik wel wist was hun reputatie. de vader was een wat wereldvreemd maar erg begaand man, de moeder een bedeesde, lieve, artistieke vrouw. ze hadden 2 kinderen en mixten niet echt met de rest van het dorp. dus waren ze een beetje verdacht... mijn moeder kende ze van de badminton vereniging, en was niet helemaal onder de indruk van de standaard van hygiëne van vader. en om eerlijk te zijn: hij riekte nogal. wat het lastig maakte om een gesprek van langer dan vijf minuten te hebben, wat dan weer heel jammer was, want hij was best heel intelligent en interessant qua ideeën, ruimdenkender dan menig dorpeling. intellectueel, zou ik bijna roepen... en die hadden we in het dorp nogal weinig. dus toen ze een oppas nodig hadden en mij vroegen, zei ik graag ja. ik voelde me een beetje verwant - ze waren anders, eigenzinnig, denkers, hippies.

hun huis was een gewoon rijtjes-huurhuis, maar van binnen anders dan welk huis in daarvoor had gezien: vol planten, heel rommelig, veel bamboe en hout... en ik had graag geschreven nu dat ik het prachtig vond, heel die onconventionele levenshouding, hun 'wij doen het op onze manier en fuck wat de rest van dit dorp ervan denkt' houding, maar ik was toen nog heel erg het kind van mijn ouders, en liet me beïnvloeden door wat er in het dorp over het gezin werd gedacht, over de luiheid die echt niet kon, over het gesleep met snotterige, plakkerige kinders, die voor galg en rad werden opgevoed met hun vrijzinnige gedoe... in eerste instantie vond ik ze heel leuk, boeiend zelfs, maar iets liet me mijn mening veranderen... en nu schaam ik me daar erg voor... dat ik niet met een wijdere blik naar ze kon kijken, toen.

gelukkig heb ik die wijdere blik later verder ontwikkeld, levend in een ander land, in een andere cultuur, lerend over de veelzijdigheid van Het Leven, de mens in al zijn gevarieerdheid - ook de plakkerige, riekende, langharige, luie, en dat het in ons allemaal zit... je moet het maar aandurven het te accepteren...

een nogal onconventioneel uitziende caravan
op de healing field in glastonbury

Wednesday 3 July 2013

de derde keer

{kort verhaal}
Het was al de derde keer dat de gedachte bij me op kwam. De derde keer, en ik wist uit ervaring dat het dan iets betekent. een teken, zeg maar, een verwijzing, ergens diep van binnenuit, iets wat ik in de gaten zou gaan moeten houden, want het zou toch niet ophouden me te vertellen dat ik die kant op moest, en niet een andere, dank je wel...

Ik was al een week in deze nieuwe stad, een stadje vol nieuwe dingen, nieuwe mensen, een stadje waar ik op goed geluk was heen gegaan, zonder vooraf iets te boeken of te bedenken dat ik daar iets had te zoeken, of te vinden. Ik reed er heen, met mijn busje, volgde de afslagen op de snelweg, puur op gevoel, en reed een glorieus groen gebied in, vol met bomen en beekjes, zo'n gebied wat je op foto's ziet, bij het reisbureau. Zo'n gebied met dorpjes van honderden jaren oud, waar de geschiedenis vanaf druipt, met huizen die al god-weet hoe lang geleden in elkaar zijn gezet, waar generaties mensen hun stempel op hebben gedrukt, en die pleinen hadden waar van die knoestige eiken groeiden met nestjes er in en waar bankjes onder stonden waar oude mannetjes de wereld bespreken. En toen ik dit stadje inreed was ik bijna doorgereden, maar iets deed me kijken naar een bord, naast de bakker, waar een tentoonstelling was aangekondigd, en ik parkeerde mijn busje om de hoek, liep de ruimte binnen waar de tentoonstelling werd gehouden, en was verbijsterd over het gevoel wat me overkwam. Ik voelde me Gelukkig...

In de ruimte stonden beelden, gemaakt van steen en vilt en stukken drijfhout van het strand een eindje verderop, en het geheel wat werd gevormd was frappant. Niet mooi, of zeer aantrekkelijk, maar het speelde met mijn geest, met de oordelen die ik had over de wereld, over de overtuigingen die ik met me meedroeg, als een molensteen om  mijn nek. Overtuigingen waar ik graag vanaf wilde, omdat ik voelde dat ze me de zee in trokken, me verzopen met hun verstikkende kracht. Ik zocht een manier om verder te gaan zonder die molensteen, zonder die overtuigingen waar ik niets mee kon, niets meer mee wilde, en daar, staande in die kleine galerij vol met beelden, daar vond ik een soort van antwoord. 

De derde 'aanwijzing' die ik zag, net, de gedachte die in mij opkwam en die niet meer weg zou gaan, leidde me naar een winkel naast de bistro waar ik elke ochtend mijn eerste kopje koffie van de dag neem. Het is een tentje waar ik ooit van hoopte het te vinden, omdat in mijn herinnering tijdens een vakantie aan de kust, ver weg hier vandaan, de koffie in een soortgelijke bistro zo ongeveer de lekkerste was die ik ooit had geproefd. Misschien was het het gezelschap waarin ik mij toen bevond - een fijne vriend die mijn ogen deed openen, alsmede mijn hart, die jongen die niet mijn liefste was, maar wel lange tijd de liefste bleek - misschien was het gewoon wel de lekkerste koffie die ik ooit had gedronken, wie weet, maar deze bistro deed me er aan denken, en toen ik net naar binnen liep, komende van een andere kant dan ik gewoonlijk deed (omdat ik dan langs een slagerij kom die me niet echt bevalt, maar vandaag was die gesloten, en ik wilde een andere route lopen), viel mij de etalage op in de winkel twee panden er vandaan. Nou is die etalage op zijn zachts gezegd nogal opvallend, dus zo heel vreemd was dat niet, maar hij viel nog meer op dan normaal. Deze keer hing er namelijk een briefje naast de voordeur. Er werd iemand gezocht die hun reclameborden zou kunnen schrijven, omdat 'wegens omstandigheden' de vorige schrijver was vertrokken. Tenminste, dat maak ik er nu van. Misschien had de mevrouw van de delicatessenzaak er wel zelf geen zin meer in. Kon natuurlijk makkelijk... en dan had ze nu geluk, want ik verdien al jaren de kost met het schrijven van borden. Uithangborden, reclameborden, aankondigingen, prijskaartjes - men schijnt het mooi te vinden als ik het doe, op mijn manier, en men betaalt er graag voor... En ik vond het prima... Al is het soms maar een bakje koffie... 

Dus ga ik naar de winkel, stel mezelf voor, en laat zien wat ik zoals kan, met een markeerstift en een stuk glanzend papier. Ze glundert, biedt mij een tijdelijke positie aan als verkoper, welke ik accepteer, en ik weet dat ik de komende tijd niet zal vertrekken uit deze kleine stad aan zee...


Monday 1 July 2013

5 songs #25 - glasto *2*

ben helemaal in de ban van Glastonbury, nu ik op bbc3 en 4 en 2 ùùùùren kan zien - zit nu bijvoorbeeld naar iets van the xx te kijken, en schakel over naar bbc2 en zie dat Mumford & Sons LIVE staan te spelen... whàààààt!? bloody hell...

een mini-greepje... {van de bbc zelve, dus kans dat het morgen nog te zien is...}

1. come closer - miles kane
miles!! yes...

2. pump it up - elvis costello
ouwe man met brilletje doet het nog steeds prima...

3. r u mine - arctic monkeys

4. emmylou - first aid kit
{van  lollapalooza, maar zo zag ik ze vanmiddag een set doen op bbc3}

het optreden waardoor ik helemààl smoor werd op deze band...

ochtendgloren
met tipi's
een paar van de vele vlaggen op het terrein
kleine festival bezoeker
met koptelefoon