- even snel -

Nog heel even, voordat ik met Polly naar de markt ga - en ik heb net de blog van het Antroposofisch forum al gedaan... Jeetje... Had de hele ochtend uitgetrokken voor het producen van dingetjes voor de swap-doos (het onderling 'ruilen' van kadootjes, waarvan een deel zelfgemaakt) van Bovengenoemd Forum, maar aangezien mijn naaimachine heel andere ideeën had, blijk ik nu tijd over te hebben... Er hangt was buiten, de bomen schieten als een bezeten uit (al dat mooie groen!!!!!) en ik heb zin om me naar de markt te begeven. Plan is om met een paar lapjes stop terug thuis te komen, of dat is gelukt zal ik misschien straks (of over vijf dagen) vertellen....

En ik heb koude handen...

- alweer getikkerd -

Heeft Daan me weer te pakken, met een vragenlijst-tag deze keer. Even gespiekt op de andere blogs voor hun antwoorden (want ongelofelijk nieuwsgierig....) en niet teleurgesteld - leuke antwoorden, leuke blogs - ik ben jaloers...

mijn obsessie van dit moment:
* schijven. Nog steeds. En mediteren.

wat draag ik nu:
* vaal-olijfgroene broek (type heel wijd), turquoise truitje, dikke sokken

waar droom ik graag over
* (is dit geoorloofd op een blog? Nou, daar gaan we:) plots bedenken voor mijn korte verhalen (die vallen in de categorie Licht Erotisch/Controversieel).

Wie heb ik het laatst een knuffel gegeven
* Otto, omdat 'ie zich niet lekker voelt... Of was het Polly, die er mij eigenlijk eentje gaf, zomaar...

Wat ik vanavond eet
* Vrijdag, dus Frietjes. Hoewel Felix - morgen jarig dus mag hij zeggen wat we eten - er bijna Pizza van had gemaakt (twee dagen frietjes achter elkaar is zelfs mij te gortig). Maar hij vond dat bij Zaterdag Pizza hoort, zelf op zijn verjaardag...

Mijn laatste aanschaf
* Behalve de boodschappen? Een kadootje voor Felix - een tractor van Lego.

Waar ik nu naar luister
* stilte (yep, het bestaat echt in ons huis!). Net naar de nieuwe cd van Keane.

Favoriete weer-type
* allen, behalve regen en kou samen, of Veel Te Warm

Mijn doel
* naar waarheid leren leven, hoewel dat heel moeilijk blijkt

ik zeg tegen de persoon die mij heeft getagged
* hee, meis - alles goed?

Favourite vakantieplek
* engelse zuidkust.

Films die ik keer op keer kan bekijken
* phew... Eeeh... lastige die...
- Little miss sunshine
- Spring, Summer, etc.
- Maurice
- Hitchhikers Guide to the Galaxy (later erbij gevoegd...)

Het boek dat ik momenteel lees
- iets van Byron Katie

Wat mij momenteel veel plezier geeft,

maar tegelijkertijd ook schuldgevoelens:
* computeren dus, ik had de administratie moeten doen, of de wc schoonmaken...

Het landschap van mijn gedachten
* ruige rotsen langs een woelige kustlijn, kleine huisjes met weilanden en bomen. (Lijkt Ierland wel...)

Quote die indruk op mij heeft gemaakt
- "You can't base your life on other people's expectations..."
(en ook, uit A few good men: "The truth? You can't handle the truth...")

Wat zou ik willen hebben
* oneindige financiele middelen (om datgene te kunnen doen wat ik diep van binnen graag wil zonder om te komen van de honger...)

Waar ik op wacht
* inspiratie

Mijn tic
* dromen wanneer dat helemaal niet handig is. en 'alvast' kadootjes kopen voor mogelijke verjaardagen en dan vergeten war ik ze heb gelegd...

Wat ga ik doen vandaag
* kadootje kopen voor Arthur, waar Polly heengaat om te feesten
naar de milieustraat
boodschappen doen voor morgen
toch maar de administratie...

Dat waren ze dus - mijn portie vragen voor vandaag. Erg leuk om te doen.
Ik ga alleen die 4 (laat staan 8) volgende niet halen...

Die van mij worden: Guusje, Kristel en Elly - veel plezier ermee!!!! Jullie mogen een van de vragen trouwens veranderen...

- plaatjes kijken - deel 3 -

Na een fijne ochtend met manlief in Breda - waar ook de zon scheen en we zonder jas door de straten konden wandelen - zetten wij de Lente voort in de tuin... Fijn idee wel - de was hangt te wapperen, de kinderen spelen, Alan leest een boek en ik ga zo nog even sproeten kweken... Maar eerst moet de Lijst met plaatjes af, anders blijft dat maar hangen... De volgende:

Open window - Henri Matisse

Ontdekt dankzij Alan, die er een aantal posters van in zijn flat had hangen. Kende hem wel, maar niet zo goed, en was heel blij dat ik in een paar gallery-winkeltjes andere kaarten en posters van ontdekte. Ik vind zijn kleurgebruik heerlijk. Het roept allerlei mooie gedachten op. Vooral in schilderijen als deze. Dat felle, passie-volle heeft lange tijd mijn twijfel gekregen, want ik wist nooit zo goed wat te doen met mijn eigen passies en felheid, maar - in combinatie met mijn eigen ontwikkeling - kreeg de liefde voor kleurrijke schilderijen een prominente plek en hoop ik zelf ook een keer werken met veel kleur te kunnen produceren...

Nou, dit waren dus mijn plaatjes, misschien dat er ook nog een film-lijstje of een cd-lijstje aan komt (ik lijk wel een jongetje...), maar ik ga nu even aan mijn sproeten werken. Misschien hebben jullie nog wel mooie, leuke of intrigerende plaatjes om mij te inspireren?

- plaatjes kijken - deel 2 -

het was gisteren ineens tijd om Polly en Felix te gaan halen van school...

Mijn kennis van genoemde en nog te komen schilders en kunstenaars is summier, vooral omdat ik weinig onthoudt... Ik weet dat Van Gogh uit Nederland kwam en in Arles, Frankrijk heeft gewoond, omdat iedereen dat weet, en ik heb boeken gelezen over wat Claude Monet allemaal heeft uitgespookt in zijn leven, en waar Klimt de mosterd haalt, maar feiten zeggen mij - zodra ik ze eenmaal gelezen heb - niet veel. Ze kunnen soms dingen uitleggen - waarom schilderden Van Gogh en Monet zo? Wat voor leven hebben de heren (meestal...) gehad? Hoe waren zijn op politiek vlak bezig? Voor mij werkt een schilderij of het werkt niet. En dus is het een compleet subjectief stukje - je gaat neit veel leren over kunst en achtergronden van mij...

Volgende -

De kus - Gustav Klimt

Mooi. Romantisch, kleurrijk, lieflijk. Ik heb dus geen idee waar Klimt vandaan komt met zijn schilder-stijl. Mijn leraar tekenen/schilderen had er weinig goeds over te zeggen, vond het decoratieve troep die leuk hangt in een kamer, maar weinig toevoegde aan de kunstwereld op zich. Was mijn vraag: moet dat dan? Moet kunst alleen maar toevoegen en vernieuwen en uitdagen, of mag het ook gewoon oogstrelend en plezierig zijn? Is het dan meteen verdacht en fout?
Daar is meestal het punt als Alan en ik een discussie hebben over kunst - voor hem moet het vernieuwend zijn, iets toevoegen aan de wereld, van mij mag het vooral mooi zijn, me blij maken, een stemming versterken. Die uitdaging hoef ik niet altijd aan - de wereld is een uitdaging genoeg, zoiets... Voor mij dan...

*****

zo ongeveer het hele oevre van Anton Corbijn

De hoezen bij de platen van U2 waren bijna mooier dan de muziek die erop stond... Bijna, want de band heeft in mijn ogen nog nooit prut gemaakt, maar ik ben dan ook niet bepaald kritisch (ik vindt Klimt mooi...). De foto's vielen op, omdat ze een sfeer hadden die ik nog niet vaak op foto's heb gezien. Altijd zwart-wit, altijd korrelig, altijd 'doomy'.
Mijn man (hihi) stamt uit de tijd dat punk zijn ding al had gedaan en bands als Joy Division en Buzzcocks de wereld hun sombere kunstjes lieten horen, en de NME bepaalde wat cool was en wat niet. Hij leerde me erover, en ik voel me nu een klein beetje tijdgenoot... Deze foto van Joy Division was de eerste die Corbijn gepubliceerd had, heel erg lang geleden, en ik ken hem eigenlijk pas sinds ik de film die hij over de zanger van de band heeft gemaakt - Control - heb ontdekt. Curieus genoeg had hun muziek mijn depressieve na-jeugd goed kunnen soundtracken, maar het is pas nu dat ik er naar durf te luisteren...

De film - gemaakt door Anton Corbijn - was dus prachtig, maakte iets los in mij, maar ik heb eht hier over plaatjes, films is voor een volgende lijst...

- wordt vervolgd -

- plaatjes kijken - deel 1 -

De zon schijnt!!!
De was hangt buiten!!!
Het is Lente!!!

Dankzij een topic op het antroposofie-forum, waarin je het mocht hebben over een kunstwerk wat je mooi vind, kwamen allerlei heel zonnige, vrolijke schilderijen op mijn netvlies, en ik kon er wel 385 bedenken waar ik heel veel van hou, maar dat gaat niet... Zo moeilijk zoeken en plakken... Maar het maakte me wel aan het denken. En dus gooi ik er hier ook maar een paar op. Een top 5.
In willekeurige volgorde - tja, niet vast te pinnen, he?

- Nachtcafé - Vincent van Gogh -

De kleuren, de expressiviteit van wat er wordt verbeeld, de nacht met zijn sterren en zijn lichtjes - prachtig... De intensiteit van de kleuren die hij in dit schilderij gebruikte maken mij vrolijk en melancholiek tegelijk. Hoe hij dat deed, daar kan ik alleen maar naar raden, wel weet ik dat er iets is in zijn manier van schilderen die me erg raakt. Is het zijn naïviteit, of zijn donkere gevoelens die overal toch wel zo'n beetje achter schuilen? Herkenbaar voor mij, omdat ik dat ook voel?

- La maison du pecheur - Claude Monet -

Van Monet kan ik er eigenlijk wel honderd uitkiezen (van Van Gogh ook, trouwens), maar deze heb ik ooit als briefkaart van een vriendin gehad en hij deed aldoende als boekenlegger dienst, omdat ik blij werd van deze afbeelding. De zee, een huisje, wilde natuur, bootjes op de achtergrond - zo zie ik mij ooit in Cornwall of ergens in Zeeland wonen, schilderend, schrijvend, lezend, luisterend naar meeuwen en het ruisen van de zee... Een maand of wat terug, net terug uit de Kunsthal in Rotterdam, wandelden we (manlief en ik) Boymans binnen, omdat de toegang gratis was en onze nieuwsgierigheid naar het restaurant gewekt toen we die van buiten zagen, en ineens stond ik oog ik oog met mijn boekenlegger... Een paar maten groter, en de kleuren waren iets helderder, en ik voelde een schokje... Net zoals ik een schokje voelde toen ik met 15 van zijn werken werd geconfronteerd in London, vorig jaar - een Echte Monet... Zo wil ik ooit ooit.... Misschien....

- Wordt vervolgd... -

- met je handen werken -

Mocht gisteren met de klas van Felix mee om hun Ambachten-periode af te sluiten. Dit gebeurde in een aantal klaslokalen van de Bovenbouw in Prinsenbeek, alwaar juffie Betsie een paar leerkrachten had weten te strikken om materialen, ruimte en hun tijd beschikbaar te stellen om de kinderen te laten proeven van een aantal ambachten die de tieners daar uitgediept krijgen. Er zouden mutsjes genaaid worden op oude naaimachines, manden gevlochten (dit met hulp van meneer Rieja - Wim dus), schoenen gemaakt, brood gebakken en gepottenbakt. En daar liep ik dus heel warm voor...

Bij aankomst herinnerde ik mij meteen weer waarom ik ooit voor de Vrije School heb gekozen - de kleuren die zo mooi waren, de mensen die je als mens behandelden, het respect wat de leerlingen leken te tonen voor elkaar (al werd er zeker wel op zijn 'tieners' geklierd en gemisselijkt...), het gevoel dat je hier niet op een leerfabriek rondliep waar de resultaten de boventoon voerden, maar dat je met een instelling te maken had die de ontwikkeling van die klierende tieners belangrijk vond. Het zou wel fijn zijn als je als 'volwassene' alsnog die Vrije School zou kunnen doen...

Samen met Patricia en Ineke mocht ik helpen bij het maken van de mutsjes. De kinderen waren in verschillende maten enthousiast over de mutsjes die met een naaimachine uit het jaar nul (letterlijk, begin vorige eeuw) in elkaar werden gedraaid. Een hand moest het naaiwerk in de gaten houden, het andere draaide aan de slinger die de naald op en neer deed bewegen. Sommigen hadden binnen een minuut in de gaten hoe dat ging, voor anderen was het toch wel heel lastig om het allebei tegelijk voor elkaar te krijgen. Of om op de stoel te blijven zitten en die muts aan elkaar te krijgen. Sommigen wilden vier belletjes, vijf kralen, een lint en drie stukjes vilt op hun mutsje, anderen waren al blij als ze een knoop erop kregen voordat het tijd was om naar het volgende ambacht te gaan. Maar er werd heel hard gewerkt, op al die verschillende manieren...

De andere dingen zijn aan me voorbij gegaan, wat ik wel jammer vond, maar ik kan me uit mijn eigen jeugd nog vele malen mandenvlechten en schoenenmaken herinneren, en de verrukking die ik erbij voelde. Dingen die door mensen worden gemaakt, zo heerlijk...

Het pottenbakken is mij gelukkig niet ontgaan, daar mochten we met zijn allen naar gaan kijken. Gelukkig kon ik veilig achterin de verschillende stadia van het kleien op de draaischijf volgen. Het spetterde nogal. Mijn eigen liefde voor boetseren begint grootse vormen aan te nemen en ooit wil ik leren werken op een draaischijf en kopjes en schaaltjes en wat al niet meer leren maken, en de spoedkursus die door de leerkracht (Vrije Schoolser kon hij haast niet, met wild haar en een snor...) werd gegeven, maakte mijn eigen enthousiasme erover niet minder... Felix had zijn muts trouwens niet afgedaan sinds hij hem in elkaar had gezet. Hij vond alles wel leuk, vooral het schoenenmaken. Een ambachtsman in de dop, wellicht?