Tuesday 1 March 2011

generatie kloven

waar ik me - opgroeiend in een stom dorp aan de rand van Brabant - wel eens afvroeg hoe ik in godsnaam in het gezin terecht ben gekomen waar ik opgroeide (omdat mijn interesses en levensvisie zo afweken van die van mijn ouders/moeder), zo zie ik aan een paar van onze mannen dat ze zich af en toe stevig moeten afvragen hoe ze in godsnaam bij ons zijn terechtgekomen... Waar wij ons bijvoorbeeld totaal niet bezighouden met uiterlijkheden en trends, zo zijn zij daar juist erg van gediend. Waar wij kijken naar 'moeilijke' films, lezen over 'moeilijke' vraagstukken, niet veel te maken willen hebben met de maatschappij waarin we leven, zo vonden zij het allemaal wel prima zoals het is... Zoals lief en ik ons een vreemde eend in allerlei bijten voelden, zo begrijpen zij feilloos hoe ze zich moeten aanpassen om niet op te vallen... En net zoals mijn moeder zich soms moet hebben gevraagd wat voor een raar, vreemd geval zij als dochter had toegestuurd gekregen, zo vraag ik me soms af wanneer deze twee normale kinderen in ons midden zijn gekomen...

Ik moest even denken aan Saffy van Absolutely Fabulous, die het hoofd probeerde te bieden aan haar geflipte moeder en haar nog gefliptere vriendin... Het zal in elke generatie wel zo zijn...

10 comments:

Mireille said...

Dat is misschien wel zo geregeld
zodat je van elkaar kunt leren.
Of zou dat te makkelijk gedacht zijn?

Daan said...

aaaaahh!!! Dat zallum zijn...

Daan said...

jeeehaaa Saffy :-)

en koele look op uw blog met de letters en al :-)

Daan said...
This comment has been removed by the author.
Daan said...

Hee daar Daan!!
Ja, vond m wel grappig dit lettertype...

dikke X

Sandra said...

Ab Fab rocks!
En ja, best een herkenbaar verhaal. Ik ben en leef totaal tegengesteld aan mijn eigen moeder, maar zeker mijn oudste twee kinderen zijn weer tegengesteld aan mij (ondanks de bizarre opvoeding die van mij kregen)
Wat we wel hebben is veel respect voor elkaar, we kennen elkaars verschillen in opvatting en kennen ook goed de raakpunten. En met het klimmen der jaren is zelfs mijn moeder milder geworden en respecteert ze zelfs mijn keuzes.

Fien said...

Saffysweetie!
:-))

Daan said...

@ sandra: die bizarre opvoeding heeft bij oudste en derde wel zijn invloed gehad, geloof ik... maar die andere twee zijn zo anders. vooral mijn dochter, die herken ik eigenlijk helemaal niet in mezelf. Ze is zelfverzekerd, wil heel mooi zijn steeds (is ze al...) en houdt zich met allerlei dingen bezig die bijna Russisch zijn voor me...

Maar waar (het voor mij voelde dat) mijn moeder het als een bedreiging zag dat ik zo anders was, zo hoop ik dat ik mijn dochter 'bij kan houden' en kan blijven begrijpen... Moeilijk wel...

Anonymous said...

lekker van genieten, van al die verschillende persoontjes. Ook zij zoeken op hun manier en op hun tijd naar een eigen identiteit. En zomaar kans dat zij juist niet op jou willen lijken, of even wel en dan weer even niet... Wacht rustig af en je zult zien dat ze tot een prachtige mengelmoes zullen uitgroeien!
liefs I

Daan said...

ik geniet met volle teugen... Het zijn allemaal prachtige mensen ,op hun eigen unieke manier... En zoals Mireille bovenaan al zei: ze leren me allemaal iets bij, over acceptatie en loslaten en zo... Ben misschien alleen een klein beetje jaloers... Heel klein beetje...