zit er aan te denken om met dit blog te stoppen...
soms...
op dagen als deze, waarin inspiratie niet te vinden is en ik me zwaar afvraag waarom ik hier in godsnaam mee bezig ben...
voor wie schrijf ik het eignenlijk?
kan ik niet net zo goed gewoon weer een dagboek bij gaan houden?
of op facebook wat gal spuien (daar reageert tenminste af en toe nog eens iemand...)
(niet dat het me daarom te doen is, maar toch: feedback is best wel prettig... lijkt het wat minder alsof in in een loze ruimte sta te blèren...)
mijn blog is niet gezellig, zoals deze, of deze, of deze...
het is niet eens leerzaam of inspirerend, zoals deze, of vol met prachtige eigen maaksels, zoals dit, of dit...
nee, het is navelstaren en zelfmedelijden, en suffe verhalen, en overpeinzingen waar kennelijk niemand op zit te wachten...
en is dit eigenlijk ook niet gewoon een blik vol zelfmedelijden?!
pfff... time out maar weer...
misschien dat het gewoon tijd is voor daan om d'r doodles op te heffen...
let it go...
tijd voor iets nieuws...
5 comments:
He Daan, ik weet niet of het wat uitmaakt hoor maar ik zou het jammer vinden. Ik vind jouw overpijnzingen wel mooi om te lezen.
X
Dat dacht ik ook wel eens, en dan ineens blijkt dat er toch meer mensen lezen dan jij denkt. Ik kreeg van de week een mail van iemand van Margriet More. Word mijn blog daarin vermeld binnenkort met stukje en al. Huh? Dat dacht ik dus ook. Why me? Geen idee, wel leuk. Hang on hoor! Al is t maar voor jezelf, a place of your own. Who cares!? Zolang jij er je ei kwijt kunt! Je weet nooit wat anderen er vinden, die alleen lezen en niet reageren.
xxx
hahaha!! en ik maar roepen tegen mezelf dat ik me niet ga laten ompraten door ego-strelende lieve woorden van mijn lezers...
hm... ik ben er nog steeds niet uit, maar in elk geval: dank voor de lieve reacties!!
Je niet blind staren op 'gezellige'of 'zelfmaak' blogs van anderen.
Blijven schrijven zoals je schrijft, want je schrijft vooral voor jezelf, om de dingen vast te leggen of te relativeren.
En ook al reageer ik lang niet altijd, ik kom wel altijd lezen en juist jouw overpeinzingen zou ik erg missen.
:-)
lief van je, Sandra...
Post a Comment