engeland, dag 2

zo mooi kunnen zondagen dus zijn - zit hier met een kopje koffie, kijk uit over een tuin, met daarachter een veld, waar een stelletje fazanten aan de wandel is. had ze al in de verte gezien, en bij onze aankomst zat meneer in de tuin, maar het was toch wel heel speciaal om ze zo aan de gang te zien, en te horen {wat zijn ze luidruchtig vandaag!}

de zon schijnt en ik weet nu al hoe moeilijk het volgende week zaterdag zal zijn, als we weer weg moeten...

maar daar denk ik nu niet aan... ik ga mijn koffie opdrinken, naar de fazanten luisteren, van de zon genieten, bedenken wat we vandaag gaan doen, en god op mijn blote knieen bedanken dat het weer gelukt is om ons huisje in het bos te boeken...