naar aanleiding van dingen die >zij< schreef {en de eeuwenoude strijd met mezelf}, vroeg ik me regelmatig af: heeft het zin om te willen Veranderen? kan je niet veel beter Accepteren? Gelukkig Leren Zijn met Je Zelf? liggen daar niet juist veel van onze problemen, van onze ziektes en 'gebreken'? anders willen zijn dan we al zijn... niet kunnen/mogen/willen houden van diegene die we al lang en breed zijn... omdat men ons ooit heeft overtuigd van het idee dat wie we al zijn niet oke is, niet goed genoeg...
zo zonde eigenlijk... jammer van de energie...
maar ja, overtuigingen zitten vaak al vanaf zo een jonge leeftijd vastgemetseld, dat het veranderen ervan net zo lastig is als het leren bergbeklimmen aan een vis... elke dag mediteren schijnt te helpen {er zijn een aantal heel mooie geleide meditaties te vinden op het internet}, en hypnose ook. en elke gedachte die je hebt ondervangen en waar nodig: bijsturen. dodelijk vermoeiend, maar wel heel dankbaar...
geloven dat jij prima bent zoals je bent, vertrouwen hebben in je innerlijke leiding, houden van jezelf - allemaal dingen die, als je ze eenmaal vat, prachtig zijn. maar elke dag is een stap, elke liefdevolle gedachte is er een... "heb de moed om je hart en intuïtie te volgen. op een of andere manier weten die al wat je moet doen..."
5 comments:
Mooi. En hoe waar ook!
:-)
Tja, heel mooi, alleen wat nou als je wel wilt maar het er zo van jongs af aan ingeramd zit door leeftijdgenoten of wie dan ook, dat wie jij bent, niet goed genoeg is? Dan moet je toch echt met jezelf aan de bak. En daar is dan dus toch echt mee bezig, en waar beter dan in een blog waar zij vooral flink tegen zichzelf aan kan lullen! :D :D
daar is 'zij' moest daar dus staan, alleen is dat woordje weggevallen.. vreemd.
ja, maar zolang jij wil Veranderen. blijf je je Echte Zelf, je innerlijke Ik ontkennen... en zolang je blijft roepen dat dat het zo moeilijk is, dan blijft het moeilijk... een self-fulfilling prophecy...
als ik in een flow zit waarin ik mezelf - mijn Zelf - accepteer en liefheb, dan is heel de energie om me heen anders: fijner, prettiger, mooier...
en nee: onder geen voorwaarde zal ik zeggen dat het makkelijk is, dat je Gewoon anders moet denken en dat het dan klaar is... easy peasy... totaal niet... maar het is wel een heel belangrijk onderdeel...
die stemmen in je hoofd die zeggen dat jij niet goed genoeg bent, zijn die van je moeder, en van je 'vriendinnen' en van leerkrachten op school en van tantes en de media en god weet wat niet meer, en het zou heel fijn zijn als we onszelf konden omringen met alleen maar lieve, positieve, mooie mensen die ons een andere verhaal zouden kunnen leren, maar dat is inderdaad niet zo... maar dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is, dat je de moed op moet geven...
en deze blog was alleen een ding waar ik over aan het nadenken was. en voor mezelf om te zien hoever ik er misschien wel eens in ben... soms... wil niet zeggen dat jij ook zo moet denken, of dat ik jouw manier van zijn of doen afkraak... far from that...
Post a Comment