Monday 10 October 2011

mooie mannen malingen

Er hoeft natuurlijk helemaal nix en iedereen heeft zijn/haar eigen redenen om dingen te doen, maar ik vind het altijd wel curieus dat als vrouwen om me heen wordt gevraagd wie ze heeft geïnspireerd, of voor wie ze bewondering hebben, ze bijna altijd met een andere vrouw op de proppen komen. Madonna, vooral... Curieus, niet omdat het raar is perse, of omdat ik het stom vind, maar meer omdat ik dat echt niet met ze meevoel. Ik kijk met open mond naar Trinny en Susannah {vroeger op de Beeb, nu god weet waar...}, hoe ze vrouwen die met gruwelijke onzekerheid kampen in een sexy jurkje gehesen krijgen, en dan nog dank op de koop toe, ik ben nog steeds niet blij met mijn vrouwelijke vorm, en het kan me al helemaal niet schelen hoe ik die op zijn beste kan benutten... En dan heb ik het alleen nog maar over mijn fysieke vorm...

Mijn inspiraties/bewonderingen/identificaties zijn bijna allemaal mannen.
Zachtaardige, mooie, krachtige, eigenzinnige, gevoelige mannen...
Een rijtje ervan...

*Eddie Izzard - mafkees die lange tijd zijn vrouwelijke kant niet onder stoelen en banken stak en zelfs met hakken en make up het podium op stapte.
* John Lennon - in mijn ogen prachtig mens...
* E.M. Forster - schrijver van mijn favoriete boek
* vele verschillende muziekvormen die eigenlijk altijd door mannen wordt gemaakt, waaronder the Killers, Blur, Editors, R.E.M., Keane, Eddie Vedder... Er glipt wel eens een vrouw tussen, maar dat is wel een hoge uitzondering (Joni Mitchell, bijvoorbeeld)
* schilders zoals Claude Monet en Gustav Klimt
* mannelijke hoofdpersonen in  films of boeken...

Wat wel mooi is, omdat ik me al tijden verdiep in hoe je op een meer plezierige manier in het leven kan staan en altijd eigenlijk die innerlijke vrouwelijke kracht weer naar voren komt, en ik die steeds vertaal in een geforceerd vrouwelijk uiterlijk, terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoeft. Ik wordt allen wel heel onzeker van de 'adviezen' die gegeven worden om trots te zijn op je vrouwelijke vormen - maar wat als je die niet voelt, die trots?! Kan ik een vrouwelijkheid (die ik niet voel) dan rijmen met een mannelijke voorkeur?

Balans dus weer, een  balans vinden - innerlijk - tussen je zachte vrouwelijke kracht en een mannelijke daadkracht... Blijf ik echter zitten met mijn algehele identificatie, die totaal niet vrouwelijk is... {wil ik er een zijn, of hebben...}

Ik ploeg vrolijk verder....





2 comments:

Kati said...

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik EM forster even moest googelen. Passage to India, a room with a view. Which one is your fav?
(niets ervan gelezen to be honest)

En ja moet zeggen dat ik ook wel mannelijke inspirators heb. Lees beiden, mannelijke en vrouwelijke schrijvers, luister beiden. Dus kan niet zeggen dat ik alleen maar door vrouwen geïnspireerd word nee.

Daan said...

Maurice ismijn fave... :-|
Ik kan me niet vaak inleven in hoe andere vrouwen werken/denken, dus als ik lees vind ik het vaak onzinnig of lastig of onbekend terrein... Annie MG Schmidt ging wel, want die schreef 'abstract', en die Schotse waar ik het over had schreef over vrouwen die ook niet bepaald op hakken liepen, en verder zijn het er niet zo veel (opmerkelijk: engelse vrouwen - heb ik gemerkt - hebben vaker last van mijn 'ding' dan hollandse...).

Jij lijkt me meer in balans wat betreft je invloeden e.d.... ik kan me ook uit mijn jeugd geen vrouw herinneren waardoor ik me beïnvloed voel, op een positieve manier... Ik snapte geen snars van ze..