kerst voorbij, het is nu gewoon vakantie...
twee van de jongens zijn hun achtenaam aan het nadoen (apenkooi, daarzo...), zoon een is bij een vriend, en Pops ligt op de bank naar Nickelodeon te kijken... Meneer G {blij dat hij deze feestdagen met mij weer heeft overleefd} is aan het werk, en ik kan me een heleboel dingen voor de geest halen die ik zou kunnen/moeten doen...
deze kerst was voor mij:
* een prettig samenzijn met alle kids, die er allemaal zin in hadden
* nog even een inzicht van epische proporties op de valreep - ik verwacht nog steeds teveel van mensen om me heen, en mezelf...
* opa en oma - zij maken tweede kerstdag een heel stuk gezelliger
* mijn zoon krijgt Echte Kerstpakketten...
* hamsters - al zijn die slechte kamergenoten 's nachts...
* bbc-tv... tja... wij kijken nou eenmaal graag tv met Kerst. En daar was het voor ons wel te doen: Dr Who, Eastenders (met Alweer een dramatische klimax - dat men daar niet massaal op vakantie gaat eind December is mij een raadsel...), Narnia, Merlin, kerstspecials van allerlei series {meestal nogal flauw, maar ach, it's Christmas!!), adverts voor de nieuwe Sherlock Holmes serie (waaahhh!!!), the Borrowers (met een heel harige Chris Eccleston als Pa)
boek :: leef voor jezelf van Dr Phil...
in tegenstelling tot de egotrip die het suggereert
{en die wij hebben aangeleerd te suggereren}
is dit een super doe-het-zelf psychologie boek
een aanrader van de bovenste plank
voor wie zijn ware ik wil loslaten op de wereld...
*
film ::beginners
vorige week in de bios gezien
prachtig...
*
muziek ::radio 4
jawel: de nederlandse
enige radio waar niet elke tien minuten
een kerstkraker uit de speakers schalt...
heerlijk...
yummie...
* kunstvorm :: panto
ooit in UK naar een {met kerst bijna verplichte} panto geweest,
vooral om het eens een keer mee te maken...
meestal een kinderverhaal in musicalvorm,
met een mannelijke 'ster'acteur als vrouw
of andersom
en anderhalf uur platte, melige grappen en grollen...
Met toch wel enige verwondering en blijdschap bekeek ik vandaag een van de pagina's van de online Guardian {Britse krant} die het had over wanneer wat gesloten is met Kerst en hoe je zeker kon weten of je alles wel op tijd had verstuurd/gekocht/besteld... De paniek die ik ook wel begon te voelen, zo tegen het einde, sloeg ineens weer even toe...
In Engeland is Kerst een Heel Serieuze Aangelegenheid... Nou ja, de aanloop er naar toe dan, want de dag zelf is het een groot gekkenhuis... Hoe weinig je er ook aan ging doen, lichte paniek of je alles wel had hing er dan... Kerst Moet Perfect... Terwijl je begin September al aan de Mince Pies en kerstverlichting kon... Het zou toch je neus wel uit moeten komen, deze week?
Misschien om dat ze daar geen Carnaval hebben in Februari, of omdat er al zo weing te vieren is, is Kerst daar niet echt een spiritueel ding, maar een kans om je eens te laten gaan, alle spanningen van het jaar even los te laten, en aan de whiskey/gin/brandy te gaan... Het mag: after all - it's Christmas...
Wat de redenen ook zijn: ik was er graag, maar dan vooral omdat ik het als tegenhanger heb leren kennen van de Serieuze Kerst hier in Holland... En als ik er dan zo over lees, wil ik graag nog een keer daarheen, in de aanloop naar Kerst... For old time's sake...
heb het meeste van deze ochtend doorgebracht met het in elkaar zetten van mijn nieuwe Engelstalige blog...
werd wel tijd...
kreeg het niet voor elkaar om mijn andere een eigen identiteit te geven, en dat had het toch wel nodig...
ik wilde graag dat het meer was dan alleen de 'vertalingen' van wat hier wel eens staat...
dus, wie nieuwsgierig is en zijn engels wil ophalen:
* de kringloop winkel.... hadden ze een leuke aanbouw voor de hamsterkooi, twee boeken waar ik even verder mee kan, een mooie groene 'fluwelen' rok en een wasmand van het type 'lekker simpel'...
* het mogen bijwonen van het paradijsspel (hoewel dus erg verdacht...)
* mijn werk... gewoon een zeer fijne plek om te zijn... lieve collega's vooral...
* de inzichten van deze week en het feit dat ik nog nooit zo diep en heftig ben gegaan in mijn accepteer/loslaat-proces... pfff....
* de mooie kerstkaarten die deze week op de mat zijn geland.... Wat een beauties zitten er bij!!!
* de fijne wandeling met mijn jongste, die onverwacht een dagje thuis mocht blijven...
mocht gisteren voor het eerst naar het Paradijsspel kijken in een naburige (nou ja, een kilometer of 50 verderop in Oosterhout) Vrije School. Het was er eerder niet van gekomen. Ik wilde wel, maar het lukte nooit... En hoewel ik heb genoten, merkte ik weer hoe slecht ik nog tegen de Christelijke inslag van de op zich heel mooie spelen op de Vrije scholen kan...
Denk dat dat me ook een beetje ging tegenstaan van het spelen van Maria... Leuk om te doen hoor, dat was het niet, maar ik werd een beetje suf van het idee dat Maria, en gisteren Eva, als passieve mutsjes moeten worden neergezet; Maria heel steunend en lieflijk naar de sterke Josef toe, Eva een makkelijk te verleiden tuttebol die van de appel eet en zorgt dat zij en de man waaruit zij is vervaardigd (?!) het paradijs uit moeten en een aards leven moeten leiden (lijden)... Natuurlijk is het vooral beeldtaal en zijn we er allemaal we uit dat die beeldtaal vooral door mannen is verzonnen, en in een tijd dat vrouwen nogal weinig in de pap te brokkelen hadden - zorgen moesten ze! - en soms krijg ik zwaar de zenuwen van al die oude spelen die zo netjes op de oude manier worden gespeeld, zonder iets in twijfel te trekken, omdat de Vrije School zo van traditie houdt...
Maar toch...
Ik weet het niet...
Iets van mijn vrouwelijke kant begon tegen te stribbelen...
Iets had de neiging om 'God' in zijn rode gewaad (toevallig Pops d'r meester...) van zijn sokkel te meppen en te roepen dat hij wel heel makkelijk oordeelt en veroordeelt daar boven in zijn hemel... Wat wist hij nou in gods... vredesnaam van verleidingen en verlangens?!
gisteren, toen ik een muts opzette tegen de kou, keek ik in de spiegel, en ontdekte dat ik nu wel heel erg op mijn tante-uit-Zwitserland begin te lijken... Ik heb haar kaaklijn {met hamsterwangen in aanleg}, haar blik, haar ogen... En, dacht ik toen ik door het 'bos' wandelde, misschien kon ik dan ook maar meteen haar andere, karakter-kenmerken aannemen - misschien zou dat wel gewoon beter zijn...
Mijn tante uit Zwitserland was in mijn ogen altijd de ultieme bitch. Zij had/heeft een heel sterk karakter, had een mening, wist veel, was intelligent, ging op haar twintigste (of zo) achter haar liefde uit het verre Suisse aan {oh, de schande...} en mijn moeder kon/kan haar niet uitstaan... Ik begrijp heel goed waarom, want tante is ook een behoorlijke snob en is niet altijd erg vriendelijk geweest naar mijn moeder toe, vond haar maar minnetjes (het Grote Klassenverschil tussen beide families laaide lekker hoog op tijdens sporadische ontmoetingen), maar toen ik een jaar of 17 was, leerde ik haar wat beter kennen... Toen verhuisde ze namelijk naar hier terug, omdat ze Zwitserland niet meer leuk vond (en haar kinderen allebei het huis uit waren, eentje naar Duitsland, de anderen naar Amerika) en trok ik een jaar of wat veel met haar op. Ik ging bij haar, zeg maar, op les om Sterke Vrouw te worden...
En ik leerde veel. Over Klassiek Ballet, over cultuur, over filosofie, over esoterie, over leven buiten Nederland, over je eigen leven leiden en geen compromissen sluiten... Mijn tante was namelijk ook gescheiden, in een tijd waarin dat nog niet 'normaal' was. Vooral niet in mijn familie. Daar scheidde je niet, daar bleef je tot in einde van dagen zeuren over hoe slecht je het had, of niet, maar je ging niet uit elkaar... Mijn tante dus wel... Die had het helemaal gehad met haar huwelijk, en woonde jaren op een flatje ergens in de buurt van Zürich en dopte haar eigen bonen...
Door haar sterke karakter is het ook behoorlijk misgelopen tussen ons, verhuisde ik naar Engeland en ik heb haar sindsdien niet meer gezien, maar ik heb wel veel meegenomen in mijn rugzakje. Zij plantte het zaadje van de notie dat ik het vooral bij mezelf moet houden en me niet moest verschuilen achter de dogma's en ideeën van anderen... Ik zag bij haar hoe het moest...
* voor Sinterklaas avonden waarin niet teveel, maar gewoon genoeg kadootjes zijn...
* voor Ikea en hun heerlijke kaneelbroodjes... o.a.
* aan mijn pa & ma dat ze zo'n lieve opa & oma zijn...
* voor het feit dat youtube bestaat en ik zomaar muziek kan 'oproepen' en beluisteren (en zien) - gewoon, zomaar... zoals deze van The Fratelli's
* voor postbodes, dat ze mijn brievenbus maar vaak mogen vinden, en zij mijn brieven/kaarten/pakketjes blijven rondbrengen...
* voor het feit dat ik ooit hierwoonde.... Gewoon, omdat ik nu weet dat er meer is in het leven dan dit... en dit... moet alleen nog een ontsnappingsplan bedenken....
in de oer-Hollandse traditie van Beter Goed Gejat Dan Slecht Verzonnen, ga ik met Kati's Tien Dingen voor Kerst aan de haal...
tien dingen die kerst voor mij speciaal maken...
Vrees dat het een erg Engels tintje gaat krijgen.. {sorry}
1. kerstcake, mince pies, en pastinaak uit de oven... Ik heb nooit zo lekker gegeten met kerst als in Engeland... Oke, daar gaan ze behoorlijk over the top, maar so what... Het was/is een feestje daar, niet dat ingetogen nep-spiritueel gedoe hier...
3.de kerstboom... Zal wel weer de zolder op moeten om het ding ergens achter 6 zakken kleren vandaan te halen... De kids hebben er heel veel zin in om m op te zetten... Alleen geen idee waar hij zou moeten staan... Die van ons hangt vol met alles wat we kunnen vinden en erin past. Veel frutsels die de kinderen hebben gemaakt, dingen uit de uitverkoop van de V&D, whatever...
4. de mooie lichtjes... Wordt er altijd zo blij van, lichtjes in bomen, langs huizen (maar dan niet die overdreven 8 miljoen lichtjes-op-een-gevel toestanden...)
5.kerstkaarten schrijven.... Ben al begonnen, want het duurt bij mij altijd heel lang... Vindt het heel leuk om kaarten uit te zoeken, te bedenken welke voor wie is, en er dan iets moois van de maken... En de mooiste kaarten komen (tja...) uit UK...
6.de Wandeling... Degenen waar meneer G ons bij vergezelt. Een keer per jaar dus... Het was ook even bijna traditie geworden dat Opa en Otto verdwalen in het bos, maar dat is de laatste paar jaar niet meer voorgekomen...
7. beslissen of het een Veggie maaltijd wordt of een met (bio-)kip...
precair, deze... Van mij mag ie altijd wel veggie, maar om de zoveel jaar krijgt Ots zijn zin en nemen we een kip...
8. de kerstliedjes... Ots en ik hebben besloten dat het geen kerst is tot we deze van Slade hebben gehoord... En ik smelt nog nog steeds helemaal van deze van the Manics...... Hoewel die van Coldplay ook heel mooi en schattig is... Natuurlijk hoort deze in de rij, en deze... hoewel ik ook ontzettend graag luister naar deze klassieke koren... steeds meer, eigenlijk
9. de balans tussen serieus en melig... lastig altijd... Ik ben opgegroeid met de Serieuze kerst, waar vooral de nadruk lag op contemplatie en je heel schuldig voelen over hoe goed je het wel niet had in vergelijking met... terwijl ik in Engeland een heel andere kerst heb leren kennen, met brandy en veel eten en lachen en liedjes en plezier.. Mijn voorkeur ligt sindsdien bij de laatste, maar probeer iets van een balans te vinden, eentje die voor mij, en mijn gezin, de goede is... Dus wisselt het Oberufer Kerstspel zich af met Dr Who, janken bij de clip van John Lennon met lachen om de domme grapjes in de crackers...
10. Liefde... Voor mij symboliseert Kerst Liefde... Ben er nog niet helemaal uit waarom, maar het lijkt voor mij de emotie die uit alle kerstfilms springt die ik mooi vindt, uit de liedjes die ik graag hoor dan, uit het gevoel wat ik krijg als ik bezig ben om lekker eten op tafel te krijgen voor mijn familie... Liefde voor hen, voor mijn dierbaren, voor de wereld, want die kan nog wel wat gebruiken...
Gisteren had ik mezelf getracteerd op het Flow Mindfulness DoeBoek {iedereen kreeg kadootjes!?} en daar stonden veel lieve, mooie, intrigerende dingen in waar ik nog heel lang over ga nadenken. Wat er uitsprong was het stukje over aandacht... Hoe wij eigenlijk allemaal gewoon aandacht (en liefde) willen omdat wij als soort nou eenmaal zo sukkelig in elkaar zijn geschroefd dat we bij geboorte nog maaanden aan een moeder/verzorger vastzitten en daar willen we wel graag aandacht (en liefde) van, anders gaan we dood... En omdat De Samenleving in de laatste hondervijftig jaar zo is veranderd, is de aandacht die ooit normaal en gewoon aanwezig was, er niet meer is in die vorm, moeten we andere dingen gaan verzinnen om aandacht (en liefde) te krijgen van onze omgeving... Zoals bijvoorbeeld een hobby... Of Bloggen, of Facebook, of een minnaar(m/v)...
Want eigenlijk zijn we gewoon nog steeds bang dat {wie dan ook de plek heeft ingenomen van onze moeder/verzorger} ons geen aandacht/liefde wil geven...
* * *
Toen kwam DWDD. Normaal gesproken zo ongeveer het enige programma waarin ik kennis neem van Het Nieuws, en dan nog heel erg sporadisch... Vooral omdat ik Jan Mulder zo leuk vindt, en Marc-Marie, en de zwartgallige gedichten van Nico Dijkshoorn... In de uitzending van gisteren mochten twee musici een stukje doen voor de (kennelijk vaste) Recordings compilatie, wat ook meestal wel interessant blijkt. Op de stoel zaten de Vlaamse Selah Sue (met dat irritante stemmetje) en een gast die op mijn broer leek... Hij heette Paul Acda. Van Acda en De Munnink. Wist Selah Sue ook niet.. De reactie van Van Nieuwkerk en het publiek op het idee dat de Vlaamse zangeres nog nooit van Acda en De Munnink had gehoord {verbijstering, uitlachen} verbaasde mij een beetje... Om een of andere reden had ik bedacht dat Van Nieuwkerk en een dwdd-pubbliek minder bekrompen waren dan de rest van Holland, dat ze wat meer open stonden voor mensen die anders in het leven staan, maar nee: iemand die niet totaal op de hoogte is van Alles moet/mag uitgelachen worden... Die spoort niet helemaal... En wij zijn allemaal als aapjes getraind om bang te zijn om uit de toon te vallen...
Ineens heb ik niet zoveel zin meer in Van Nieuwkerk...
* * *
Toen vond ik deze clip tussen het vele 'nieuws' op Facebook
ergens in London sjouwen een paar gasten rond met een megafoon en zij roepen van alles. Vooral dat we door moeten gaan met consumeren en geld verdienen, dat we niet teveel moeten nadenken, anderen ons laten vertellen wat goed is en wat niet, dat mediteren dom is... Dan grijpt de politie in. Tenminste: ze zien eruit als politie, maar zijn eigenlijk als politie vermomde medewerkers van een beveiligingsbedrijf. Die menen dat de megafoon jongens weg moeten omdat ze de orde verstoren... Jongens blijven doorroepen, en stellen het hele idee aan de kaak van beveiligingsmannen in politiekostuums, en het feit dat er meteen terrorisme bij wordt gehaald als plausible reden... Angst... Bang maken die hap...
het was een fijne pakjesavond...
Pops genoot van haar kadootjes,
de jongens deden vrolijk mee alsof,
zelfs meneer G zat helemaal in de sfeer...
halverwege de middag had ik even een inzinking...
weet niet precies waarom.
misschien de zenuwen voor wat nog moest komen?
Ik had lekkers gekocht in de winkel
{speculaas banketstaaf en pepernoten}
was druk bezig om erwtensoep te maken
{geen sint zonder erwtensoep}
Ots gaf aan naar de voetbal te moeten,
oudste was nog niet thuis,
meneer G moest nog een folderwijk doen van zichzelf
en trok zijn neus op voor de soep
Felix was stierlijk vervelend tegen zijn zusje
en ik had het even helemaal gehad...
waar deed ik die stomme pakjesavond ook weer voor?
de kinderen en mijn wederhelft kon het kennelijk geen hol schelen...
was het voor mezelf?
moest ik van mezelf zo nodig de supermoeder uithangen?
de wereld laten zien hoe goed ik dit kon?
aan meneer G bewijzen dat een kindertijd ook gezellig kon zijn?
zo zat ik even te denken,
en bedacht me toen:
ja, het is vast iets om aan mezelf te bewijzen,
dat ik het kan,
maar ook omdat een van mijn kinderen nog in die mooie droomfase zit,
nog eventjes...
Ze mag nog even verdwijnen in het net doen alsof...
ze hoeft nog niet net zo Wakker {en Cynisch} te zijn als de rest van het huis...
en ik mag daar nog even van genieten...
ben net klaar met het inpakken van alle kadoos, even alle bewijsmateriaal in de prullebak gegooid{labeltjes, restjes papier, dertig tassen van v&d, hema, toy champ...}, nog een rijm voor deze en gene in het net overschrijven, nog een laatste nippertje voor een van de kids...
dan was dit het dan...
17 Jaar voor Sint en Kerstman gespeeld.
17 jaar in het geniep van alles gedaan, met steeds meer tegenzin, alleen, omdat meneer G er heel weinig mee had... Jongste is nu wel klaar voor Het Grote Geheim... Dan mag zij een paar jaar voor haar nichtjes Doen Alsof...
Maar eerst moet er erwtensoep gemaakt, en de speculaas treats aangeboden, en mag oudste doen alsof er een zak met kadootjes door zijn raam is gemikt, en gaan we uitpakken, en genieten. Van de laatste keer...
heb twee dagen bij elkaar gevoegd, omdat ik meeestal behoorlijk gaar ben aan het eind van mijn winkel-dienst, en ik deze dagen dus ook iets nieuws moest leren - al ware het niet zelf gekozen - namelijk Het Nieuwe KassaSysteem (de winkel is geautomatiseerd, tenminste, de betalingstoestanden en de prijswijzigingen) en het heeft twee dagen geduurd voordat ik at peace was met het stomme nieuwe kassa-apparaat... Gloeiende gloeiende...
Maar: het is gelukt, ik heb geen Grote Verprutsing veroorzaakt, dus dat is {voor mij} een Grote Vooruitgang... Normaal schiet ik fromtaal in een flinke paniek, maar ik lijk ergens te raken met Erop Vertrouwen In Dat Het Wel Goed Zal Gaan... Yeay me!!!
met gehaakte sjaal gaat het voor geen meter, btw... het ziet eruit als zo'n boodschappennetje die je bij ons in de winkel kan kopen {zou een sideline kunnen worden, eventueel...}
op Facebook (alweer) had iemand deze link van TedTV geplaatst, en daar werd ik wel heel vrolijk van.
Nou staan er op TedTV wel vaker dingen die me aan het denken zetten, of inspireren, grappige gedachten, maar deze voelde als een iets waar ik deze maand mijn tanden in wil gaan zetten...
Dertig Dagen Nieuwe Dingen
Heb niet eens een lijstje met wat ik allemaal wil gaan doen, maar voor vandaag heb ik er wel 1:
* beginnen aan een gehaakte sjaal... *
Ik vind al heel lang van die sjaals met kanten zeshoeken of schelpjesmotief leuk, maar zie ze nooit in de kleuren die ik wil, dus bijft er weinig anders over dan zelf de haaknaald op te pakken en aan de slag te gaan...
