Wednesday 15 April 2009

- music etc. * vervolg -

De ontdekking van Studio Brussel (voor diegenen van Boven de rivieren: een Belgische radiozender waar men redelijk alternatieve muziek placht te draaien, al wil dat tegenwoordig nog wel eens wat minder zijn... Het is vooral voor jonkies geloof ik, maar voor ouwe miepen zoals ik is het nog wel te doen... Hier een proefje) was dus een zegen van boven. In een tijd - ver voor deze, waarin voor introverte, gevoelige, niet-sociale tieners het internet vast een fijne manier is om ergens bij te kunnen horen, zielsverwanten te zoeken - waarin je al snel (wereld)vreemd werd bevonden (vooral in het dorp waar ik woonde), voelde het als een soort van thuiskomen - ik was vast niet de enige die 'zo' was.
In die tijd ook werd ik me bewust van de wereld om me heen, zoals ik dat nu mijn tieners zie doen, en waren heel veel dingen fout, en een aantal dingen goed. Qua muziek werd het al snel de politiek bewuste rock van U2 en werd datgene waarnaar ik ook graag luisterde als nogal fout beschilderd. Een greep uit de vreemde mix van dingen -

- scritti politti - dat haar, die kleren... Maar op een of andere manier sprak deze muziek me dan weer wel aan... Zou er een disco-muts in mij schuilen?!
- teardrop explodes - van Julian Cope, die later een New Age Hippie zou worden. In die tijd was hij kunsterige muzikant die hippe deuntjes maakte.
- David Sylvian - hoorde bij een film die ik nooit heb gezien, maar vond de muziek zoo mooi...
- Talking Heads - de muziek waar ik naar luisterde werd hoe langer hoe minder 'gewoon', het ging hoe langer hoe meer over dingen die nergens op sloegen, of waar mijn vriendinnen in elk geval heel weinig mee konden. Die hadden vriendjes, gingen uit, deden een opleiding waar de straks een baan in zouden vinden en keken al uit naar als ze straks gingen samenwonen, of trouwen, in elk geval de weg opgingen die mij ook voorgeschoteld werd als die je dus volgde. En ik merkte dat ik daar dus eigenlijk helemaal niets mee kon. Maar omdat ik in die tijd ook niet wist wat ik dan wel wilde, of dat er überhaupt een andere manier van leven of dat je dat zomaar mocht (...), bleef ik netjes doen wat hoorde, maar las intussen boeken die het over 'ontsnappen' hadden, op meer dan een manier. Luisterde naar muziek die mij het gevoel gaven te ontsnappen uit de saaie, on-inspirerende, voorspelbare wereld waarin ik leefde. Keek t.v. die dat ook deed (Brideshead, bijvoorbeeld...)
- R.E.M. - samenvatting van bovengenoemde... Oh, Michael...

No comments: