binnen kijken

Nu we - blogsgewijs - regelmatig kunnen binnenkijken bij elkaar, valt het me op dat de meesten hier (tenminste, daar waar ik dan 'binnengaap') zulke netjese en er goed over nagedachte interieuren hebben... Deze (mocht zelfs in een Officieel Blad met Mooie Interieuren), bijvoorbeeld, en deze, en zij is er natuurlijk mee begonnen... Prachtig om te zien, en een teken - voor onzekere mutsjes als ik - dat ik het helemaal verkeerd doe. Mijn interieur bevat geen mooi gestyleerde hoekjes, en als die er al waren, dan werden ze vrijwel meteen volgegooid met allerlei troep wanneer we bijvoorbeeld de tafel moeten dekken, of spullen die mijn slecht afgerichte kinderen 'even' terzijde legden. Zoals het eigenlijk met mijn hele interieur gaat: niet nadenken, gewoon wegleggen... Voor ordelijk en vooruit denken ben ik niet in de wieg gelegd...

En daar bovenop hoorde ik gisteren op het schoolplein nog de knaller van de week, wat mij al vrij vaak aan het wankelen heeft gebracht, omdat ik De Antroposofie zo Serieus nam, namelijk: een opgeruimd huis staat voor een opgeruimde geest... En dat zal vast wel kloppen, maar waarom moeten we toch allemaal een opgeruimde geest, al dan niet kunstmatig zo in stand gehouden (want iemand mocht toch eens denken dat we een chaotisch hoofd hadden?!)?

En toen was er een stukje in de nieuwe flow, wat mij in elk geval een ietsje tot bedaren bracht: Rommel is oke. Rommelig staat ook voor een flexibele geest, voor een creatieve brein die niet bezig is met ordenen (wat kennelijk behoorlijk helemaal niet verhelderend werkt, want je bent steeds zo bezig met ordenen dat je Plezier in je leven op een laag pitje zet...). En daar was weer de uitspraak van Einstein: 'Als een rommelig buro staat voor een rommelige geest, waar staat dan een leeg buro voor?!'

Mijn minder dan flitsende interieur: