het loslaat proces zoals beschreven in het boek van de Sedona methode gaat niet zo snel als ik hoop.
In mijn beleving zou nu alles koek en ei moeten zijn, en niet de donkere, trieste brei die het nu is in mijn hoofd.
Ik zou dartel als een lammetje door het huis moeten springen, blij om het leven, blij om de kansen...
daarom wil ik me nu niet zo voelen...
Zware ontkenning dan maar....
ik ben blij...
4 comments:
Dag Daan, ik kwam via via zojuist op je blog terecht...luister nu naar Brigitte d'r moeilijke-leven-lied...ik moest er serieus vandaag nog aan denken, heerlijk om 'm nu weer te horen! Ik zeg ook regelmatig 'ik heb een heel zwaar levuhhhhh....' alleen dat al lucht op!
Ik ga de rest van je blog nog bekijken, maar alleen hier word ik al blij van! Bedankt!
Groetjes
Wendy
Hee Daan, ken heel dat boek niet, maar dacht jij nu echt dat voor iedereen het t zelfde werkt? Lees een red-je-zelf boek en iedereen is op hetzelfde moment klaar met alles en een beter mens en kan beter 'dealen' met alles in zijn of haar leven? Kom op! Jij weet wel beter! Dat komt, je bent er mee bezig en dat is al goed. Je bent niet alleen in je problemen it takes two! Je zult degene waar je t probleem mee hebt ook aan moeten spreken. Je bent niet alleen en je kunt t niet alleen! Be strong, Daan!
Love,
xxx Kati
@ Wendi: hoi!!
@ Kati: ja, dat weet ik ook wel, ik wilde allen mijn ongeduld even kwijt aan de wereld... gedeelde smart, en zo...
het gaat zo snel of langzaam als jij eraan toe bent, maar ik ben altijd overtuigd dat als ik iets 'gehad' heb, dan ben ik er voor altijd vanaf... maar ik onderschat zwaar hoe diep en vast veel overtuigingen en ideeën zitten. en hoeveel sympathie ik van anderen wil (en niet krijg van mijn dichtsbije omgeving, en waar ik dan weer van baal en kwaad op ben...)
Join the club girl! *deep sigh*
xxx Kati
Post a Comment