los leven

het loslaat proces waar ik een paar weken geleden in ben gesprongen is een heel fijne.

veel overtuigingen die mij lange tijd maar de bodem meesleurden blijken *woesh* zo met de wind mee te gaan en terug de kosmos is, om me voortaan gewoon met rust te laten.

heel erg fijn.

door middel van een riedeltje ga je allerlei overtuigingen, emoties en andere dingen af en vervolgens ben je ze kwijt...

maar sommigen, zo blijkt, zijn behoorlijk hardnekkig...

en dan vooral omdat je er eigenlijk toch niet van af wil.

diep van binnen...

wat eigenlijk best wel vreemd is, toch?

ergens waar je last van hebt, ben je toch liever kwijt dan rijk?

Nou, nee dus...

merkwaardig genoeg blijken er toch dingen te zitten waar ik nog niet van af kan...

heb ik me er teveel mee vereenzelvigd om het los te laten, mee de wind in...

is het onbekende toch te eng en hebben we te weinig vertrouwen in Het Leven {of de Kosmos} om te geloven/vertrouwen dat Het Goed Is...

misschien dat het even tijd nodig heeft.

het realiseren van iets waar je nog niet van af wil/kan, accepteren dat het voor nu gewoon oke is, en dan vertrouwen dan het ook wel weer goed zal komen, is al heftig genoeg.

en dan kan je weer fijn verder oefenen met loslaten...

loslaten dat je iets moet los gaan laten...

{vert: als het belangrijk is,

zal je een weg vinden

als het niet belangrijk is,

zal je een uitweg vinden...}

afbeelding: van deze site gepikt