beeldige kunst

ja, het is eindelijk zover...
ik ben bij hoofdstuk drie van Jane Eyre!!!
en het valt best wel mee...

Boek nummer zoveel wat ik Graag Nog Eens Wil Lezen... Maar Niet Durf - omdat ik er al aan een heleboel ben begonnen, en dan na vier hoofdstukken tot de conclusie kom dat ik helemaal ben vergeten wie nou wie was, en gewoon de draad kwijt ben... en mezelf dan een enorme sufkont vindt en in zware onzekerheid verval... Dus heb ik mezelf beloofd (na Middlemarch (George Eliot) te hebben moeten opgeven, net nadat Polly was geboren en ik het kraambed had bedacht als fijne plek om mij op mijn gemak door een Klassieker te slaan...) om er maar voorlopig niet meer aan te beginnen. Tot ik Jane Eyre zag staan (in boekvorm dan) op een plank in mijn tweedehandswinkel-of-choice en besloot dat het nou misschien wel weer eens tijd is om een poging te wagen... Maar dat was dus al drie weken terug, en hij lag steeds maar naar me te kijken, met die klassieke Britse roman-ogen...

Zoals ik eerder al heb gemeld, ben ik meer van de verfilmingen, en diep gelukkig dat veel van de romans op de leeslijst van de BBC zich ook daadwerkelijk lenen om verfilmd te worden, zodat ik er tenminste kaas van kan maken... Al heb ik me dan weer wel door Wuthering Heights heen geploeterd (zwanger van Otto) en er ook wel van genoten, ik weet dat ik het toch we liever als film zou zien... Het komt gewoon beter binnen, zeg maar... Ik vond Lord of the Rings heerlijk als film(s), en weet dat ik niet eens voorbij pagina 8 was gekomen als ik m voor mijn literatuurlijst  had moeten lezen...

Terwijl de taal zo prachtig is, zo rijk en beeldend, en ik helemaal blij wordt als ik een onmogelijk geconstrueerde zin gewoon begrijp... Soms na vier keer lezen...

Dus ik ga gewoon door, ik zwoeg mij door de schoonheid en ingewikkeldheid heen (met de beelden van de serie die de BBC een paar jaar terug al speciaal voor mij had gemaakt...) en misschien lukt het me om voor kerst uitgelezen te hebben... Oh, Mr Rochester...