buikgevoel boeken

Ben aan twee boeken tegelijk bezig.

Heel handig want ik verdwijn altijd in welk boek ik ook lees, en om dan van de ene naar de andere te hoppen is nie zo makkelijk voor mij. Boek 1 heb ik dus even terzijde geschoven, om in boek twee te zakken.

Welke?

De dag dat mijn ziel in opstand kwam

van William Gijssen

Daarin gaat hij in gesprek met een stem in zijn hoofd die zijn ziel blijkt te zijn (zich eerst afvragend of hij niet eigenlijk een beetje gek is geworden), en waarin hij leert om op zijn gevoel te vertrouwen. In vele situaties geeft een soort van naar gevoel net onder je hart aan dat we eigenlijk iets niet moeten doen, terwijl een heel fijn gevoel duidelijk maakt dat het oke is. Gaandeweg leert hij dat het hem altijd helpt, en dat zijn leven een stuk makkelijker wordt. Na zijn ziel komt een gids uit zijn onderbewuste aan de beurt en daarvan leert hij verder over hoeveel hulp ons eigenlijk de hele tijd ter beschikking staat (zweeft...).

Heerlijk boek, leest lekker weg en is voor nog in lering zijnde spirituele types als ik erg prettige uitleg...

vrouwenlichamen, vrouwenwijsheid

Christiane Northup

Andere boek kwam op mijn pad na een artikel in de Happinez, waar Kris Touber op onderzoek gaat naar haar onderbuikgevoel, en uitkomt bij het feit dat wij als vrouwen over flink bedolven krachten beschikken, en via onze buiken gigantisch handige hulpjes kunnen inschakelen. Als we er maar naar leren luisteren... En dat hebben we afgeleerd, dankzij de manier waarop we als vrouwen al duizenden jaren hebben moeten leven (als ondergeschikt, zwak en zielig), in een cultuur waarin denken ver boven voelen werd geplaatst, waarin mannen het voor het zeggen hadden en waarin we verantwoordelijkheid voor onze geest en lichamen in de handen legden van kerk of dokters, of allebei... Die kerk is ver afgedankt, maar de heren (en dames) doktoren dicteren nog steeds wat wij moeten denken over onze lijven en onze levens, en wij zoeken nog steeds ons heil overal behalve daar waar we het zouden moeten zoeken en waar de antwoorden letterlijk voor het oprapen liggen: bij onszelf... Alle ziektes en alle ongemakken zijn tekens, en andere gevoelens zijn tekens die ons kunnen helpen ons leven veel gemakkelijker te maken (waar had ik dat meer gelezen?).

Was eerst een beetje bang dat het een soort enge-vrouwen-boek was, zo een met felle feministen, met allemaal anti-mannen dingen erin, maar het valt reuze mee. Mannen zijn ook slachtoffer van deze anti-gevoels-maatschappij waarin we leven, en twijfel-vrouwen, zoals ik, worden op een fijne manier meegenomen door de wereld die Vrouw heet, zonder het gevoel (...) te krijgen dat er iets mis is met je... Misschien wordt ik nog wel eens trots op het feit dat ik vrouw ben... Wie weet...