vara-dinsdag

mijn kidnap-vriendin beschikt over een geheugen waar een beetje computernerd jaloers op zou zijn...

Regelmatig komt zij met dingen uit onze jeugd die ik totaal ben vergeten. Mensen, gebeurtenissen, ze weet nog net niet precies de tijd waarop het plaatsvond. Ik pieker me suf en soms komt er wel vaag nog wat terug, maar niet vaak, en ik denk wel dat ik weet waarom.

Mijn verleden is een plek waar ik niet graag meer kom. Zo van, pakweg, derde klas lagere school, die hele tijd mag van mij in de versnipperaar. Is dus ook al gebeurd, want mijn geheugen heeft er geloof ik de hens in gezet en - behalve heel af toe wat leuks - komt er niets meer teruggezweefd in mijn hoofd. Ik wil er niet aan herinnerd worden... Klaar... Geen ijdel gejeugdsentiment hier...

Alleen de radio bracht verlichting. Toen bestond StuBru nog niet, maar luisterde ik zo vaak ik kon naar de Vara-dinsdag (vanwege te harden muziek en plezierige dj's), en dan vooral 's avonds, naar Dubbelisjes... Een praatprogramma voor tieners, en dan meestal van die rare types zoals ik. Beetje wereldvreemd, beetje de buitenbeentjes, en daar voelde ik me dan eindelijk eens thuis... Op dinsdag... Gepresenteerd door Peter Holland (doet nu geloof ik iets op Radio 10 (?!) en zijn sidekick Wim Noordegraaf (en die had een andere naam, maar die is ook al kwijt...). (tien minuten later: oom Ben...)

Vandaag is het dinsdag... Voel me nog steeds een buitenbeentje, maar nu kan ik er prima mee leven. Nu weet ik dat buitenbeentjes de wereld iets unieks te bieden hebben, al wil die wereld daar nog steeds niet echt aan... Nu is er niet alleen op dinsdag goede muziek en ken ik hele stukken planeet die mij niet afwijzen... Het heeft even geduurd...

foto: van hier