dag dromen

ik las ergens - op facebook waarschijnlijk, ik haal tegenwoordig zowat al mijn inspiratie van facebook... - dat als je wil weten wat je echt wil in je leven, je alleen maar hoeft na te gaan waar je gedachten heen dwalen als je gaat dagdromen... Dan moet je wel doorhebben dat je dagdroomt, natuurlijk en ook weten waarover, maar als je een fervente dagdromer bent als ik, en van jezelf accepteert dat je hele stukken dag wegdroomt, dan wordt het al een stuk makkelijker...

Want waar je over dagdroomt, is wat je het liefste zou doen, of waar je het liefste zou zijn, of bij wie... Nou is het niet altijd praktisch, nee anders: het is meestal totaal niet praktisch om die droom waarheid te laten worden, maar het stemt volgens mij toch best tot nadenken als je merkt dat je in je dagdromen helemaal niet in de plaats bent waar je woont, of met de wederhelft die je hebt uitgekozen, ooit... Dat je in die dagdromen ergens in Canada zit, of Ierland, of Japan, of an de Engelse zuidkust, en de persoon met wie je daar dan je leven deelt er totaal anders uitziet, of is... Of er helemaal niet is, dat je in dat andere leven wat je bij elkaar droomt alleen leeft, met een pluizige grijze hond, in een klein huisje wat uitkijkt over een mooi veld en glooiende heuvels, en de zee, ergens in de verte...

Maar ja, dagdromen is onzin, het zegt niets, het is maar ijdel getrut... De dingen die je in je dagdroom tegenkomt zijn hartstikke onrealistisch, niet erg verstandig om je daar door te laten leiden...

toch...?