dingen

gemoed :: opgewekt

*

zie :: {in de keuken}

tasje van het rubenshuis {antwerpen}

vlaggetjes uit de flow

kaart van een kennis met foto uit charleston farmhouse

koelkast magneet met abbey road straatbordje

*

ruik :: koffie

*

hoor :: radio 1 {vlaanderen}

*

zin in :: stukje fruit & nut reep

*

geen zin in :: de fietstocht naar de stad

om die fruit & nut reep te kopen...

*

muziek :: no sound but the wind - editors

mooi stukje festival prachtigs...

van Rock Werchter deze

*

film :: into the wild

het wordt weer eens tijd...

*

tv :: wimbledon

en glastonbury

en de tour de france

*

website :: jurianne matter

dacht altijd dat het een britse/engelstalige mevrouw was

maar ze blijkt gewoon hollands

en ze maakt heel mooie dingen

van papier

*

still uit de film into the wild

5 songs #24 - glasto

pyramide stage
foto van nme.com

omdat ik er waarschijnlijk toch nooit heen zal gaan {modder-fobie; massa-fobie; uitloot-fobie} dan maar the next best thing: allerlei prachtigs wat op youtube is gezet voor mij. een greep...

1. bittersweet symphony - the verve
superband met prachtige muziek, waarvan hun cd urban hymns uit 1997 hier nog steeds vaak wordt afgespeeld. dit lied geeft kippenvel, vooral live op glasto...

2. the scientist - coldplay
beetje voor de hand liggend, maar de samenwerking tussen het publiek en de band is soms magisch... mooi...

3. insomnia - faithless
niet erg into dance, maar van dit wordt zelfs ik heel rusteloos en zou ik zo tussen de dansende massa willen staan en al mijn spanning en frustratie en woede en weet ik veel wat er uit willen springen...

4. blur in 2009
{het hele concert dus} heerlijk - de energie, het meezingen van het publiek, de emoties van de zanger en band... wish i'd been there...

5. and you'll be there - alice gold
omdat het niet alleen grote bands zijn die er hun ding doen, maar juist ook heel veel beginnend grut, waar soms dan een mumford & sons tussenuit komt, of ed sheeran of ben howard... de acoustic sets, ergens in een tentje tussen de koeien... echt geen idee wie deze dame is, maar ze geeft m van jetje...

bonus track: arctic monkeys
{omdat alex turner er in zit...}

de vele vlaggen
foto van nme.com

disputabel

meneer G en ik hebben al jaren een dispuut.
nix ernstigs - er hoeft geen relatietherapeut bij te komen - maar toch: het blijft steeds terugkomen en het geeft ook wel aan dat we in wezen erg van elkaar verschillen. en het gaat verder eigenlijk helemaal nergens over... want...?

bij de Verkiezingen in Engeland, de afgelopen keer, was ik net iets te enthousiast toen de uitslag bekend werd en duidelijk wie de premier zou gaan worden... een Tory, eentje die op Eton had gezeten, eentje die meneer G al bij voorbaat niet vertrouwde. en ik vond m wel schattig...

oeps... foute boel... Tories zijn Nooit schattig, en deze al helemaal niet... het zijn inhalige lui, alleen maar bezig hun eigen hachje te beschermen, en dat van hun maatjes, en de armen, de minder bedeelde Britten kunnen wat die schattige premier betrof de boom in... dus hem te bestempelen als cute was wel zo'n beetje het foutste wat ik kon doen, in de ogen van mijn Labour stemmende wederhelft.

ik heb daar niet zo heel veel last van, van dat rigide links/rechts denken, van zwart/wit, goed/fout... alles heeft twee kanten, vooral de Mensch... vroeger had ik dat wel, toen was alles heel duidelijk, wist ik precies wat waar hoorde, en wie dan ook van Rechts was al bij voorbaat verkeerd... door de jaren heen is dat iets veranderd - een mens is een vat vol tegenstrijdigheden, en alles zwart-wit zien is wel heel makkelijk, maar niet echt eerlijk... Margaret Thatcher was en publique een teef, maar ook een moeder, en oma, en ze zal vast ook wel een zachte kant ergens voor de buitenwereld hebben verstopt, die op zondag wellicht naar buiten mocht... ik ben het niet eens met de politiek die David Cameron bedrijft, maar hij is nog steeds een mens, en in mijn ogen dus een cutie... tja, rich middle-class boys have always done it for me...

u kent Sebastian Flyte nog? van Brideshead Revisited, de serie dan van 25 jaar terug?  zoiets dus... als tegenhanger voor de harde, kille kant van mezelf die ik steeds moet uitdragen {van mezelf}... hm...

meneer G ziet het met lede ogen aan... en ons dispuut pruttelt vrolijk voort...

schoolbordkunst

een van de leuke dingen van Pinterest {een site waar je plaatjes kan plakken van dingen/plaatsen/mensen die je leuk/inspirerend/mooi vindt - deze is van mij} is dat je dus dingen kan verzamelen vanaf Het Net die je normaal in je favorieten moet zetten, of downloaden, of iets anderszins ingewikkelds mee moet doen {in mijn ogen}. een kennis van hier had me er op attent gemaakt, en dus ging ik eens kijken, vond er weinig aan {vorig jaar, dingen hebben bij mij altijd even nodig} en liet het voor wat het is. maar nu ben ik dus overstag...

en verzamel ik me een slag in de rondte... met een speciale P-knop op je bladwijzerbalk kan je makkelijk van elke site, blog of je eigen foto's op je board pinnen {vaktermen, op je wandje plakken}, en voor elke categorie kan je een apart board maken...  dus kwam er een quotes-board, en een mooie mensen-board, en een ontwerpen-board, en eentje met kunst. je kan ook anderen volgen, en hun foto's jatten overnemen, en zo nog meer boards creëren...

dat quotes bord is een heel fijne, want ik kan nu alles erop zetten wat ik mooi vind, en er af en toe nog iets leuks mee doen ook. naschrijven, bijvoorbeeld, of gebruiken als schrijf-prompt...

deze vind ik vooral mooi om te zien... misschien lukt het me ooit om er ook zo'n mooie te maken...

5 songs #23

vaderdag vandaag...
songs waarvan ik aanneem dat mijn pa ze leuk vindt...

{songs te beluisteren door op de titels te klikken,
sorry voor evt. reclames}

1. a boy named sue - johnny cash
{menigmaal vervloekte ik die eerste tonen van dit nummer, om een paar jaar terug om te gaan, na walk the line te hebben gezien...}

2. me and bobby mcgee - kris kristofferson

3. help me make it through the night - june carter & johnny cash

4. wild rover - dubliners

5. de vagebond - wannes van de velde

nieuw begin

oke, het is officieel...
aan afscheid nemen vind ik geen drol aan...
iets afsluiten, geen idee hebben wanneer je de afscheid-genomene weer ziet, maar afwachten of het leven wel weer leuk wordt... niet aan mij besteed... maar ja: het hoort nou eenmaal bij het leven... helaas...

vanmiddag stonden we, na een lollige klassenpresentatie, op het schoolplein in een rij te wachten om ieder om de beurt snikkend in de armen te vallen van B, mijn voormalig collega, medereiziger op de weg naar Zelfkennis, prettig geflipt en katalysator extraordinaire... morgenochtend zit ze met manlief {die door Pops steevast Aragorn wordt genoemd, omdat hij daar nogal op lijkt} en haar twee kids in het vliegtuig, op weg naar De Andere Kant Van De Wereld. om daar het leven te gaan leven waar ze al jaren van droomt. in de bush, levend van het land, haar bio-ding doend. toen het mijn beurt was om afscheid te nemen, en ik redelijk droog uit de omhelzing met Aragorn was gekomen, had ik goede moed om aan te nemen dat het wel mee zou vallen. ik had menig kennis voorbij zien lopen met betraand gelaat, maar dat waren natuurlijk watjes, en ik ben dat dus niet... 20 jaar met meneer G hebben daar wel voor gezorgd...

dacht ik... zodra echter de Grote AfscheidsKnuffel kwam, kwamen ook de tranen, alsof er een knopje omging, of een dop van een fles, of het hek van de dam - er was geen houden aan... dikke tranen rolden over mijn wangen, en die van haar, en ik kreeg er geen fatsoenlijk woord meer uit... daar gingen de mooie woorden die ik zou zeggen, verzopen in een zilte zee van geblèr, zo nog een paar omstaanders aanstokend, half-lachend, elkaar moed insprekend - we zien elkaar echt nog wel, er is gelukkig nog Facebook, en Skype! ik heb zoveel van jou geleerd, en ik van jou... pffff...

gelukkig hoeft dit niet elke week, anders was ik een wrak...

afscheid nemen hoort er bij... maar het blijft zwaar k*t...

tien dingen...

...uit mijn dertig dingen lijstje:

1. naar Australie reizen, en Japan...
{al langer een soort van stille wens, een reis maken naar heel ver weg. heb ooit Amerika gehaald, om er een week later weer weg te wezen... mooi land, en heel tof om te doen, alleen moet ik nog een mijn Lef werken...}

2. vijf kilometer hardlopen...
{wordt aan gewerkt...}

3. naar {minstens} een popconcert...
{geen idee welke, en kaarten zijn voor wat ik leuk vind altijd meteen uitverkocht, dus die laat ik even los... maar als iemand mee wil naar Ben Howard, of Mumford & Sons, of Beirut, of wat dan ook... ik houd me aanbevolen!}

4. serie 10 van Friends uitkijken
{lukt maar niet... zie het heeeeeeel graag, maar ik zou niet weten waar de dvd's liggen, en wanneer ik het zou moeten kijken (eh, misschien wat minder op dit ding doorbrengen?!). ooit...}

5. kust van Walcheren/Cornwall wandelen...
{ook al zo'n ding wat op zich niet zo heel moeilijk te organiseren is... Gewoon doen, dus... waar wanneer...}

6. met een kleine camper een rondrijdvakantie door Eropa doen...
{met of zonder gezelschap...}

7. m'n haar weer langegroeid hebben...
{ben ik hard mee bezig... kan het al in een staartje...}

8. andere dingen leren haken...
{wat er zo'n beetje op neer komt dat ik moet leren patroon-lezen... en dat lukt soms... wat pas resulteerde in een heel schattig randje voor aan m'n nieuwe tas (foto volgt)}

9. hele week veganistisch eten/koken...
{doe ik al wel vaak zonder er bij na te denken... al is die dollup room en dat stuk kaas nog wel heel erg lekker, vaak...}

10. een arty/bio/boekenwinkel-lunchroom beginnen/meerunnen...
{staat al heeeel lang op de Universum Bestellijst...}

charlston farmhouse
wil ik ook nog eens weer heen...

long may you run...

elke paar jaar krijg ik een dringende behoefte aan het verbeteren van mijn conditie...
ik doe wel eens pogingen, door middel van wandelen, al dan niet stevig. maar verder dan dat komt het niet echt. en steeds als ik de London Marathon op tv zie, en mensen voorbij zie strompelen die toch echt veel meer 'uitdagingen' hebben dan ik met mijn beetje overgewicht en vier zwangerschappen {al weer meer dan tien jaar geleden} waar ik iets van bekkeninstabiliteit en een heupding aan heb overgehouden, en mij zwaar schaam, neem ik me in stilte voor om weer te gaan hardlopen...

vroeger {toen we nog cassettebandjes hadden en niemand in mijn omgeving een Merk Sport Outfit} liep ik graag en heel makkelijk hard. ik hoefde niet echt te trainen, het lukte gewoon binnen twee weken om 5 kilometer te lopen, en dan was ik naderhand niet half dood. zoals nu... oudste zoon doet het ook, die rent dan een uur of zo, komt hijgend binnenlopen, gaat in de douche en is dan weer fit om de rest van zijn dag te doen... hm...

een paar jaar geleden was mijn laatste poging. gewapend met een schema van internet en een horloge ging ik op pad, en na vier weken rende ik al best wel een eindje achtereen zonder van uitputting ter aarde te storten. tot de befaamde kink in de kabel, de psychische kink, die mij wijsmaakte dat rennen toch niet echt iets voor mij is... klaar poging nummer zoveel...

ook dit jaar zat ik weer voor de buis en staarde naar honderden mensen die in london - waar ik zowat elk gebouw herkende - hun race renden. velen voor liefdadigheid, anderen voor zichzelf. om een punt te bewijzen, aan zichzelf te laten zien dat ze dit konden. zij, met hun eigen lijf, wat misschien vaak tegensputtert, ziek is geweest, of zwaarder is dan men zou willen... en weer had ik die wens, om die vijf kilometer te kunnen rennen. voor mezelf. voor mijn lijf wat toch heel wat met mij te stellen heeft... mijn lijf, wat vier prachtige mensen in zich heeft gedragen, wat ze jaren heeft gevoed, wat al jaren te weinig aandacht krijgt van mij, wat het al jaren moet stellen met overvoeding en te weinig liefde. dat lijf dus...

ik kwam op internet de website tegen van the NHS, het 'nationale ziekenfonds' in UK. daar staan vele tips en adviezen voor geestelijk en lichamelijk welzijn, en daar is ook een pagina te vinden met podcasts {die je kan downloaden en op je mp3 speler/telefoon zetten}. van laura. die zelf ook ooit een couch potato was en zich niet on voorstellen dat zij ooit meer dan tien meter zou rennen. die laura sleurt me nu door de tweede week heen, met aanmoedingen, wanneer ik moet rennen en wanneer ik weer mag wandelen {'maar wel heel stevig!'}, wat de eerste week meer wandelen dan rennen inhoudt {yeay!}, en wat dan langzaamaan opbouwt naar die vijf kilometer...

ik ben benieuwd... {vooral wat mijn plaag-geest dit keer uit de hoed haalt...}

misschien lukt mij dit ook, ooit
van deze site

5 songs #22

had ineens behoefte aan een lied van talking heads, hij kwam zomaar ineens voorbij, en bleef hangen. en toen dacht ik: he, was dit lied niet de reden dat.... en toen was het idee geboren om nog een paar songs te vinden met eenzelfde premisse: songs met bandnamen/bands met songtitels

{songs te beluisteren... blah, etc.}

1. radiohead - talking heads
een van mijn favorieten van deze band, van hun album true stories, wat ik grijs heb gedraaid, toen.

2. paranoid android - radiohead
of ze hun naam precies van de talking heads song hebben weet ik niet precies. dit lied is dan weer een verwijzing naar de robot in hitchhikers guide to the galaxy {zo prachtig met stem voorzien door alan rickman in de filmversie}

3. beatles and stones - house of love
versie is van een sessie die legendarische britse radioman john peel ooit met ze deed. beetje wat jools holland nu op tv doet. vergeten nummer, dit, wat verhaalt over de twijfeltijd van late adolesentie. en daar pasten de beatles en de stones dus mooi in, volgens de zanger...

4. lady madonna - the beatles
met vernoeming van ene vrouwe madonna, niet die met die puntbeha, maar vrouwen in het algemeen, vrouwen die heel hard moesten werken in het Liverpool van de jaren 60 waar macca uit putte...

5. gimme shelter - the rolling stones
technisch gezien geen ander band te vinden in de naam, maar ik vond dit zo'n prachtige song...

bonus track: don't forget who you are - miles kane

kind of blue

in the guardian stond vandaag twee keer een stuk over depressie. hoe de prachtige stephen fry en de maffe ruby wax er allebei aan lijden. de laatste heeft een boek geschreven, de eerste vertelde over een zelfmoord poging die hij vorig jaar ondernam en die {goddank} mislukte... het raakte een snaar. niet dat ik aan zelfmoord denk {veel te laf daarvoor...}, maar wel dat ik al mijn hele leven van die donkere dagen heb, waarin het voor mij allemaal niet meer hoeft. ik ben niet constant depressief, maar wel nogal vaak hele dagen kwijt aan somberen, aan twijfelen aan mijn nut in de wereld, aan het verzinnen van manieren om weg te kunnen, ergens heel ver weg te gaan, of me te verstoppen, en daar in het niets staren, terwijl er niemand wil weten waar de sokken liggen of wanneer we gaan eten, of diep en wrevelig zucht omdat de dingen niet gaan zoals {men} wil...

vannacht om half 1 zat ik een wanhopig verdrietige mail te schrijven aan mijn vriendin S, die mij zo goed begrijpt, en die - helemaal vanuit UK - zo heerlijk kan vertellen dat het ok is dat ik dat voel, dat ik niet zwak en triest ben, maar gewoon moe van het op mijn tenen lopen om de Hoge Eisen die {men} aan Het Leven stelt, en waar ik al mijn hele leven meen aan te moeten voldoen. ik mag van haar wat minder hoeven, wat liever zijn voor mezelf. woonde ik maar bij haar...

misschien ben ik manisch depressief {ooit geconstateerd door een homeopaat}, misschien zijn het de hormonen... misschien probeer ik het wel niet goed genoeg, en ik te lui... ik weet het niet. wil het ook niet weten... ik wil gewoon gelukkig zijn, blij zijn met mijn leven, een arm om me heen, een knuffel, een stem die zegt dat het oke is dat ik even zo ben, dat de wereld niet zal vergaan, dat ze er gewoon altijd zullen zijn voor me...

zouden die ergens te vinden zijn...?

blauwe lichtjes aan de south bank, london

dolle dinsdag dingen

stemming :: oke

{ja, echt}

*

zie :: een toch wel redelijk schone, opgeruimde woonkamer

{ja, echt}

*

ruik :: buitenlucht

*

hoor :: een vlieg die door het raam probeert te vliegen

*

zin in :: chocola

{ja, echt...}

en koffie

*

geen zin in :: komend afscheid van lieve collega/vriendin 

die helemaal aan de andere kant van de wereld gaat

*

boek :: a year by the sea - joan anderson

over een vrouw van zekere leeftijd die, 

nu haar kinderen het huis iut zijn, 

het helemaal heeft gehad als echtgenote, 

en besluit een jaar in het huis {van haar familie} 

aan zee te gaan wonen

*

tv :: tennis op roland garros

*

website :: poppytalk

lieve, leuke, mooie plaatjes en grappige teksten

canadese site met allerlei moois om naar te kijken...

een spot-site, zoals dat heet...

* 

muziek :: something good can work - two door cinema club

{zag ze net op de lijst voor Glastonbury staan, 

en verheug me nu al op de dingen die ze hopelijk op bbc3 laten zien...

van 26 t/m 30 juni ben ik in glasto modus...}

* 

glasto, vroege ochtend
foto van deze site

kil licht

the cold light of day...

zo'n mooie uitdrukking die bijna niet te vertalen is - het kille licht van de dag
mooi, en erg toepasselijk. hoe vaak heb ik dit niet aan den lijve ondervonden: ergens helemaal laaiend over zijn, super enthousiast, overtuigd van het fantastische van een idee, of een gevoel of een gedachte, plannen makend om er iets mee te doen, om het ten uitvoer te brengen, om dan de volgende ochtend wakker te worden met een vreemd gevoel, met het knagende idee dat je ook al weer iets had bedacht - hoe zat het ook alweer - en dan ineens weer weten waar het over ging, de avond ervoor, of de nacht waarvan je net wakker bent geworden... wat bezielde me in godsnaam...

zo  heb ik al menigmaal een 'beslissing' genomen, gebaseerd op the warm light of the night, helemaal blij dat ik het nou snapte, dat ik het durfde om ervoor te gaan, om me in het grote Avontuur te storten... yes!

no, dus...

maar het zijn vaak wel de zaadjes die langzaam de tijd krijgen om te ontkiemen, om plantje te worden, heel langzaam en heel voorzichtig... door het warme licht van de nacht, door het zachte licht van de hoop, van de wens, van het verlangen... vaak komen ze dan tot vervulling, als ik het niet meer had verwacht, als mijn leven gewoon zijn normale pad volgt... het kille licht van de dag is nodig, om het hoofd koel te houden, om dingen in perspectief te zien, maar het warme licht van de nacht is net zo belangrijk... belangrijker zelfs, misschien...

wie zal het zeggen...

opkomende zon
van hier

5 songs #21 - land of ozzies

omdat mijn lieve collega en haar gezin over aan paar weken naar Oz vliegt, een Nieuw Leven tegemoet, deze keer muziek uit Australie en New Zealand...

1. i hope i never - split enz

2. mystify - inxs
met Michael Hutchence lekker op dreef {phew...}

3. leilani - hoodoo gurus
{briljante naam, lekker maffe muziek}

4. throw your arms around me - neil finn
ooit leren kennen via deze zanger van crowded house, lied van de broer van hun bassist {of zo}, nooit een hit geweest, maar zelfs eddie vedder heeft m ontdekt...

5. hey little girl - icehouse
fijne electro-pop...

bonus track: fall at your feet - crowded house

extra bonus track: don't dream it's over - crowded house