lastpost

nog even over de vorige post: ik beweer niet dat diegenen die wel hebben ingeënt fout zitten, of dat iedereen die er niet mee bezig is een bangerik is... misschien een nuance - daar kan de wereld wel wat van gebruiken...

feit is dat we bijna allemaal zijn grootgebracht met het idee dat je bij een groep hoort - familie, straat, school, stad/dorp, whatever. dat biedt bescherming, je bent nooit alleen, en trouwens: het hoort gewoon zo. je loopt mee met die groep, doet wat je hoort te doen, en alles is oke. je krijgt goedkeuring een vorm van liefde en je voelt je veilig.

maar wat nou als je ineens andere geluiden gaat laten horen dan die groep gewend is, of wat er bij past, wat Normaal is? dan wordt je teruggefloten, men corrigeert je, waarschijnlijk vriendelijk doch duidelijk {door kleine opmerkingen, die niemand waarschijnlijk al zodanig zou noemen}, dat je uit de pas loopt en alles is waarschijnlijk weer goed. als je heel hardnekkig Anders gaat zijn, kan je wellicht nog oogluikend de term Excentriek of Buitenbeentje opgeplakt krijgen, maar je moet wel uitkijken, anders wordt je eruit gebonjourd, en dan sta je alleen, en alleen zijn is ons geleerd is zo ongeveer wel het vreselijkste wat je kan overkomen...

probleem is dat zodra je je gaat bezighouden met alles wat niet Normaal is, je vanzelf Rare Ideeën gaat krijgen... ideeën die niet stroken met de Gangbare Gedachtegang. en je hebt ook geleerd dat zij die Anders denken gestoord zijn, mafkezen die als het mee zit amusant kunnen zijn {dan heten ze Artiesten} en als het tegenzit storend {dan heten ze Wereldvreemd, of nog erger: Lastpost}, en die laatste groep, daar houden wij niet van... die maakt ons bang, en waar wij bang van zijn, willen wij niet in onze tuin, dank je wel... opzouten...

en wat doe je dan, als mens wat is opgegroeid en het dus gewend is om in een groep te passen? dan ga je óf een andere groep zoeken waar je wel in thuishoort en je steun en goedkeuring blijft krijgen, óf je afzonderen en dat hutje op de hei {of wat daar in de stad voor doorgaat} bewonen, óf je leert jezelf prima te vinden zoals je bent/denkt en het lak te hebben aan wat men van je denkt, en je eigen groep beginnen. of niet...

met dit scenario heb ik al meerdere malen te maken gehad. groepen waar ik me een vreemde in voelde, groepen waar ik me thuis bij voelde, en steeds zie ik het weer gebeuren, bij mensen om me heen, die merken dat hun Zoeken Naar Andere Manieren niet in dank wordt afgenomen, die voelen dat ze  als Lastpost worden gezien omdat ze dingen in twijfel trekken, niet meegaan met de kudde, hun eigen plan willen trekken... helaas ook roepen de grootste bangeriken het hardst... zij maken ons dan het bangst met hun uitspraken en hun dreigementen, en je moet echt heel sterk in je schoenen staan vaak om daar weerstand aan te bieden... als je dat al kan... want vaak zijn de Buitenbeentjes ook nog Heel Gevoelig, of Onzeker, en twijfelen ze het hevigst aan hun eigen kunnen...

laat je dus niet uit het veld slaan: blijf je eigen Rare weg bewandelen, voel je lekker in je vel als Lastpost, blijf de liefde voelen die je wil voelen...
het kan namelijk...
het is niet makkelijk, maar je bent niet de enige...
echt niet...