de reden deze keer was de heisa die te doen is om het wel of niet vaccineren van baby's. een kennis van me, een lieve, mooie, intelligente vrouw met ook vier kinderen, is voor een gereformeerde krant geïnterviewd, omdat zij daar over nadacht, en door iemand van die krant was getipt. volgens haar klopte er geen hout van wat er uiteindelijk in de krant kwam te staan, waren veel van haar woorden verdraaid, totaal uit hun context gehaald, en kon zij er niet achter staan... haar was nog gevraagd om dingen te corrigeren, maar van haar correcties is niets in het artikel gekomen, al klopte het wel dat zij haar kind niet had in laten enten, en dat zij de antroposofie een redelijk warm hart toedraagt.
met dat in mijn achterhoofd las ik het stuk {hier te vinden}, en daarna de reacties, waar kennis zo van was geschrokken. en bij elke volgende reactie werd ik een stukje minder vrolijk, een stukje meer depressief. er was ook nog een reactie-artikel geschreven, en daardoor wilde ik me totaal uit de reguliere maatschappij terugtrekken {zij werd beschreven als zijnde een spirituele mafkees, eentje waarvoor je je waarschijnlijk moet hoeden omdat ze rare {lees: gevaarlijke} opvattingen heeft}.
om even bij deze issue te blijven: ik heb me lange tijd druk gemaakt over het wel of niet inenten, omdat het me zo verkeerd leek - intuitief gezien. toen de oudste twee klein waren, was er bijna niets over te vinden, dus ging ik zwaar tegen mijn gevoel in, en liet het gebeuren. het feit dat ze er ziekig van werden zou erbij moeten horen, en mijn ongemak werd afgedaan als overbezorgdheid {moeder-gedoe}. later ben ik nog wat harden gaan zoeken, en kwam op nogal vreemde informatie uit, las dingen waar ik best boos over werd, maar ja: ik heb er niet voor gestudeerd, en artsen dus wel, dus waar maakte ik me druk om...
tot ik een poosje terug deze site tegenkwam. heel veel informatie geschreven door een arts die ook moeder was en dezelfde bedenkingen had over de troep die we in onze baby's achten te spuiten... bijvoorbeeld dingen als de sterftecijfers voor onder andere mazelen, die bijna al jaren op nul waren, lang voordat vaccinatie gemeengoed werd... hoe dat kwam? ons immuunsysteem, en verbeterde hygiene... het lezen ervan deed me bij elke pagina de wenkbrauwen nog wat hoger rijzen... mijn mond viel steeds wat verder open... was ik even blij dat ik de jongste twee deze rotzooi niet heb gegeven...
maar blijkbaar sta ik hier zo'n beetje alleen in, ben ik zéér onverantwoordelijk bezig, zijn het mensen zoals ik die maken dat de maatschappij in gevaar komt voor het uitbreken van Enge Ziektes, hun kinderen blootstellen aan De Dood, en gestoord zijn om te denken dat Infectieziektes zoals mazelen en zo niet dodelijk zijn... want hoe kan ik het nou beter weten dan Doktoren en De Wetenschap... in godsnaam...
de angst, dus, die regeert nog steeds feilloos en wordt telkens weer aangewakkerd, steeds maar weer ingezet om Normale Mensen in de Gewone Maatschappij... tja, wat... eronder te houden...? echt?
vrees het wel...
angst inzetten als wapen is kennelijk alles wat je nodig hebt... om nog even bij die mazelen te blijven: elke zoveel jaar is een een uitbraak... een x-aantal mensen word ziek, een héél klein deel bezwijkt eraan. mensen met een sterk immuunsysteem werken het redelijk makkelijk weg, mensen met een zwak immuunsysteem hebben er wat meer moeite mee... net als bij de Gewone griep... maar vaker nog sterven er mensen aan het Lopen Onder Een Bus, of hebben ze het gehad met Normaal Zijn en maken er een einde aan... maar ook dat mag je niet meer zeggen... in het bovengenoemde artikel wordt mijn kennis ervan verdacht echt helemaal gek te zijn om te beweren dat er nikx mis is met het uitdagen van je immuunsysteem, dat je er uiteindelijk sterker van wordt. en ook ik geloof daar heilig in - gezonde geesten in gezonde lichamen kunnen behoorlijk wat incasseren... dat hele volksstammen bij bosjes de pijp uitgingen, honderd jaar terug, lag vooral aan het feit dat er geen riolering was, dat het met hygiëne en kamers luchten en schoonmaken en al dat soort dingen nogal makkelijk werd omgegaan, en in dat soort omgevingen gaan bacteriën floreren... toch? een bacterie houdt van rottende {dooie} dingen, en als daar veel van te vinden is in de keuken van een huis waar 13 man woont, dan wil dat wel...
nou ja. mijn uitstapje in de Gewone Wereld, al was het dan maar in krant-vorm, is voor deze maand/week/tijd weer geweest... hoef er voorlopig niet meer mee te maken te hebben... al die bange mensen die maar achter elkaar aan blijven lopen en andere mensen voor gek verklaren en elkaar blijven bevestigen in hun bange denken... laat maar... dan maar een rare blije gup, die liefde wil en blijdschap en vrolijke dingen en knuffels delen en het mooie van het leven wil blijven zien... alles beter dan Normaal Zijn...
2 comments:
Ergens heb je gelijk, en toch, ben ik dan de bange gup, of moet ik zeggen was? Want mijn kids zijn ingeënt in n tijd dat ik zo vreselijk onzeker was over alles... Meer naar anderen luisterde en al helemaal niet naar mijn eigen gevoel. Maar ik begrijp volkomen wat je bedoelt in elk geval. Zou ik t nu anders doen? Hm, geen idee om eerlijk te zijn. Over t algemeen grijp ik eerder naar homeopatische middelen maar voor sommige dingen moet je nu eenmaal naar n reguliere arts luisteren. Toch?
wil niet zeggen dat ik me nooit door angst laat leiden, alleen klopt het dan 9 van de 10 keer niet... angst is een heel slechte raadgever, heb ik gemerkt...
heb t altijd een heel lastig ding gevonden, dat enten, omdat je natuurlijk niet wil dat er iets met je kind gebeurt, maar als je erover gaat lezen, en dan vooral de Rijksvoorlichtingsdienst links laat liggen, of misschien ter vergelijking dan er naast legt, dan ga je toch echt met heel andere ogen naar de Normale Adviezen kijken.
er is nix mis met de reguliere artsen, echt niet, maar alles zo maar klakkeloos aannemen blijkt soms nog gevaarlijker dan meegaan met de kudde... maar daar komt ook weer een stukje Zelf-vertrouwen bij kijken, durven zoeken, durven een andere {tegendraadse} weg te wandelen... niet bang zijn voor de ver-oordeling van de hardroepende menigte...
Post a Comment