Thursday 16 April 2009

- vooruit/achteruit -


Even geen navelstaren en terugkijken - wordt er zelf een beetje moe van... And now for something completely different - picture this:

We zitten in de tuin, na te tafelen. Felix zwiert aan een schommel die Otto er vorig jaar in geknoopt heeft. Polly hangt onderstboven in een andere boom, Max tokkelt op zijn gitaar een lied wat hij onder de knie aan het krijgen is, en Alan en ik praten over de dingen van de dag. De zon schijnt nog een beetje, en de hond van de buren jankt voor de verandering eens niet. Dan gaat de telefoon en rent Otto er heen om die te beantwoorden. Een tele-sales-type die hij afwimpelt met een smoes (hij leert sneller dan zijn moeder...) en komt teruggewandeld. Hij pakt een koekje uit de trommel en merkt heel terloops op:
"Wij gaan terug in de tijd, he?"
Wij kijken elkaar aan, dan naar Otto en hopen op uitleg.
"Ja, want eerst hadden wij een draadloze telefoon, en nu hebben wij weer een oude met snoer, en eerst hadden wij een grote, moderne auto, en nu een kleine, oude..."

Bij mij valt een kwartje en ik schiet in de lach... Hij heeft helemaal gelijk. Ik weet dat het hem niet stoort, dat hij weet dat het bij ons hoort, dus het is geen zielig klagen wat hij doet. Wij proberen een lijst te maken met dingen die onze regressie in kaart brengen...
* De elektrische ketel hield ermee op, en nu koken we weer met een fluitketel.

* Koffie schenk ik op, terwijl er een apparaat in de kast staat.

* De grote televisie bromt als je een dvd bekijkt, dus is het kleintje van de zolder terug.

* Was drogen we aan de lucht.

* Brood bak ik graag zelf.

In een tijd dat de economie overeind gehouden wordt door allerlei noodmaatregelen, denk ik aan de woorden die een vriendin van mij zei toen we het hadden over nieuwetijdskinderen. Dat ze zo wijs uit de hoek kunnen komen, en dat we ooit moeten gaan accepteren dat er een einde zal komen aan de manier waarop we nu leven en maar door-consumeren. Al dan niet gedwongen... Het lijkt er sterk op dat die tijd wel erg dicht in de buurt is... Maar goed, wij zijn er klaar voor!!! (Zolang internet nog even niet op fiets-dynamo hoeft...)

3 comments:

Lisette-Li said...

Tja, zo hoop ik ook dat onze afwasmachine (die al in het huis zat toen we er kwamen) en mee op houdt.... Toen hij het een week niet meer deed, was het in de keuken veel overzichtelijker: na elke maaltijd een afwasje. Terwijl ik me er anders niet toe kan zetten de machine leeg te halen. En brood bakken deed ik in de machine. Elke dag. Tot 'ie ermee ophield. Maar ik zit nu al een half jaar te puzzelen met rijstijden en hoe ik dat het beste kan plannen. Hoe doe jij dat?

Daan said...

hahaha... aan mij vragen hoe je moet plannen... Grappig... ;-)

Eh... Meestal lukt het wel, ik gok ongeveer wanneer ik weer tijd heb (tussen klusjes door dus...) en dan hoop ik maar dat ik het niet vergeet. Normaal gaat dat prima, ik ben ermee opgehouden mezelf op mijn ... te geven als het verkeerd gaat. En dat gaat het niet meer vaak...

suxes met gokken!!

Elly said...

oooo wow die foto van je bus boven je blog
Ik wil mijn bus ook zo verven ;)
GAAF !!!!!