- toverpoeder -

De school van de kleintjes heeft een schoolkrant, waarin werkjes die ze maken staan, en de leerkrachten iets leerzaams schrijven over antroposofie en sommige jaarfeesten worden uitgelicht. Een paar jaar geleden werd ik gevraagd om erbij te komen en omdat het me wel leuk leek, deed ik het. In die tijd had iedereen van de oude redactie een goede reden om te stoppen en binnen twee schoolkranten hadden we ineens een heel nieuwe groep mensen. Dus vonden we het een goed idee om er een aantal nieuwe rubrieken in te gooien. Zoals interviews met ouders, medewerkers en kinderen. Had ik in een schoolkrant van een andere school gezien en het leek me wel grappig.

De eerste ouder die ik vroeg was iemand die de school van klein peutergroepje ergens aan de rand van de stad, opgezet door idealistische, optimistische ouders, had zien uitgroeien tot de volwaardige school die het nu is, met alle ups en downs die in de loop deer jaren voorkwamen. We hadden een gezellig gesprek, ik maakte wat aantekeningen, Annemarieke maakte foto's, ik tikte driekwart pagina vol en voila, daar was mijn allereerste interview. Het volgende was met de toen net begonnen schoolleider (tevens moeder van Polly's toenmalige vriendje) die normaal wel boude uitspraken doet. Deze keer hield ze haar kaarten wat dichter bij zich, maar dat is te verwachten van een net begonnen schoolleider. Reacties op beide stukken waren positief, heel bemoedigend, dus bleef ik de volwassenen doen en mocht iemand anders zich buigen over de kinder-interviews en daar iets bruikbaar uit zien te peuteren...

Gisteren mocht ik de - tijdelijke - leerkracht van klas 5/6 ondervragen. Hij is iemand met bergen ervaring, een gigantische culturele bagage en uitermate charmant. Ik wordt altijd bloednerveus als ik in zijn buurt ben (hij weet zoveel! Ik weet zo weinig!! Hij ziet meteen dat ik nix weet!!!), wat heel leuk was toen hij de regisseur van het Kerstspel was en ik naar hem moest luisteren, of merkte dat hij naar me stond te staren toen ik me door de liedjes heen worstelde... Nu moest ik hem vragen stellen en dingen opschrijven en genoeg onthouden om er een intelligent ogend stuk van te schrijven... Waarom had ik ook alweer aangeboden om die interviews te doen?!

Toen herinnerde ik het gesprek van een dag ervoor, toen mijn vriendin Mo het had over de engelen die zij om hulp vraagt, er dan in vertrouwt dat het goed zal komen en het loslaat. En ik weet dat dat werkt, want ik doe het regelmatig. Dus stuurde ik een verzoekje de spirituele wereld in voordat ik vertrok, vertrouwde op een goede afloop en ging. Nerveus, maar oké. En ik moet zeggen - dit was een van de mooiere, interessantere gesprekken in mijn serie... Hij is zo'n mens die een indruk achterlaat, die niet lijkt te zijn geraakt door de wereld om hem heen, of toch niet door de negatieve stukjes - alleen de mooie, positieve dingen zijn blijven hangen. Alsof hij een gouden aura om zich heeft. En dat hij naar Roosendaal is gekomen om wat toverpoeder over ons heen te strooien

Terwijl ik mijn notities en stukjes geheugen zat uit te schrijven gisteren, voelde ik me zo blij. Niet alleen dat ik dat interview heb gedaan, maar gewoon, dat ik op deze manier zoveel mooie, interessante mensen mag leren kennen... Met of zonder toverpoeder...