lichtjes

en dus was het vandaag behoorlijk koud - zal niemand ontgaan zijn - wat thuiskomen zo prettig maakt. naar mijn nederige mening... vind t ook altijd lekker om voorbij huizen te fietsen, 's ochtends, als iemand aan de krant zit, met een paar lichten aan in huis - ziet er altijd zo knus uit...

fietste net van mijn het atelier naar huis, en mijn handen waren koud van het vilten en de kraan waar alleen ijswater uitkwam, en zag in een paar van de huizen waar ik voorbij kwam de lichten al aan, en in de keuken van ons huis zag ik tussen de takken van de laurierboom het gele licht schijnen, een welkome gloed die koffie beloofde en warmte en speculaas...

meneer G kwam gisteren nogal chagrijnig thuis nadat hij de bittere, natte kou had getrotseerd, baalde van het idee dat het nog wel een maand of drie zou duren voordat het minder werd, en ik zakte langzaam in een soortgelijke depri-toestand. totdat ik besloot dat dat zijn gevoel is, niet dat van mij... heel erg balen voor m, en ik probeerde mijn empathie te laten voelen {werd meteen weer afgeketst...}, maar als ik het niet voel, die negativiteit, dan is dat ook prima... ik vind de winter prima, al baal ook ik soms van de kou. ik kijk uit naar het naar binnen gaan, de warmte in, en de mogelijkheden die dat biedt.

de lampen in de huizen achter ons zijn nu ook aan, het is pikkedonker, en ik ga zo soep maken. een paar kaarsen aan, en de verwarming iets hoger. die winter komen we ook wel weer door...