vakantie

nou, even geen gemuts vandaag...

het is hier bijna zomervakantie en dat betekent zes weken Geen Plannen Maken... Meestal gaat dat wel goed - opmerkelijk hoeveel ideeën de kinderen hebben zeg... Om jaloers op te worden...

Een paar Plannen glippen er wel een tussendoor, want op sommige dagen moet ik werken en op andere dagen is het misschien wel leuk om ergens heen te gaan...

Maar nog elk jaar sinds we in Brabant wonen mis ik de zee...

het zo nabij hebben van al dat water, al die speel- en picnickmogelijkheden die zo voor het grijpen lagen... Zo makkelijk steeds...

Nou ja, we moeten het doen met bos, en heide en toch best wel mooie natuur hier in de buurt...

en natuurlijk de beste speelplek van allemaal:

bij oma en opa!!!

fijne vakantie iedereen!!!

(foto's:

domburg, zeeland

net buiten de stad hier

strand hastings

zoutelande, zeeland

broodmolen, wildert, belgië)

uitzicht

een zalige woensdag vandaag.

niet te warm, niet teveel wind.

het zou best een fijne ochtend zijn om in de tuin te zitten, eventueel...

alleen is dit op het moment mijn uitzicht...

::

Felix zijn winkel, die gesloten is voor zaken op het moment...

(of wel: een oud buro wat uit elkaar gehaald is en ligt te wachten

tot het elders zal wordten gehuisvest...)

- mevrouwen helderder :: land of tidy -

Ik ben een beetje boos...
Nee wacht - ik ben nogal boos...
nee, niet goed...
ik ben heel erg boos...
nee, nog niet genoeg...
Ik ben woedend...
Ziedend...

Ik kom gisteren thuis, na een dag werken, en manlief vult mij in over de dag zoals die thuis (en elders) ging. Leuke dingen, opa en oma bezocht, Ots heeft gewonnen bij de voetbal, de pizza's waren gekocht, etc. Maar dan komt het. Er waren een paar mensen langsgekomen van de woningstichting (waarvan wij ons huis huren), en die vroegen of wij op de hoogte waren van al de commotie die in de wijk aan de gang is. Hij beaamt dit, en men vertelt hem ook over de gesprekken die zijn gevoerd met buurtbewoners over dingen waaraan zij zich storen of en manier die zijn geopperd om de buurt weer veiliger en prettiger te krijgen. En een van die dingen blijkt dat het vele groen die uit tuinen groeit storend werkt. Het ziet er zo slordig uit... En dan komt de mededeling dat ook wij op hun lijstje staan met huizen die een storend uiterlijk hebben... Onze bomen zijn te groot. Of wij ze willen snoeien tot de hoogte van de schutting. Want dat ziet er zoveel minder slordig uit...

Maar goed dat ik op die tijd in de winkel stond, anders hadden ze vast een heel ander verhaal te horen gekregen dan waar manlief ze mee afscheepte. Die is namelijk een stuk meewerkender dan ik. Ik had ze denk ik van mijn stoep gescholden, ze verteld waar ze hun stuk papier konden stoppen... Ik voelde me langzaam maar zeker zo woedend worden, laaiend, en ik dacht meteen aan onze buurvrouw die zich al jaren stoort aan onze tuin, dat zij nu dus haar zin zou krijgen, en ook dacht ik aan mevrouw Helderder, uit het Pluk van de Petteflet-boek. Dat ik in een land woon vol met mevrouwen Helderder, die zich storen aan alles wat anders is, bang zijn voor alles wat vreemd is, wat 'niet normaal' is, individueel en free-form, wat zich niet aan regeltjes houdt...

Net die ochtend las manlief het stukje voor van de spirituele kalender, wat mij al raakte, en wat zo toepasselijk bleek, nu. 'Voorschriften zijn er voor diegenen die niet geloven in universele liefde', stond er.

Universele liefde dus... De pot op met de mevrouwen Helderder van dit land!!!

english translation tomorrow...


- tekeningen van/pictures by Fiep Westendorp -

- boom huis -

de nieuwe accommodatie zoals die in aanbouw is in de tuin:

- home made -

Hevig geïnspireerd door de openings-ceremony van de World Cup gisteren (eindelijk!!), vond ik het tijd voor wat kleur op deze pagina...

Hier wat uit eigen tuin:

Home made:

mijn nieuwe postman bag
(liepen postbodes er maar zo kleurig bij?!)

- zootje ongeregeld -

Die lui van Paniek in het dorp zijn dus gewoon een stelletje mafkezen die een bak vol met poppetjes van de rommelmarkt hebben gehaald.

En Die Van Ons hebben zo hun eigen verzameling...

- lusthof -

Vorig jaar rond deze tijd zag het binnen-tuintje er zo uit:

nu, na veel regen en een jaar lang met rust gelaten worden (voor zover dat opgaat bij ons dan) is het verworden tot dit lust voor het oog:

zo heerlijk toeven met een kopje thee op het terrasje ernaast.

- resultaat !!! -

De sla is ontsproten!! De peultjes zijn ook opengesprongen (de erwten die we geplant hebben, in elk geval...). En er lijkt beweging te komen in de sier-erwten...

Waaaahhh!!!!! Joehei...


De munt uit mijn moeders tuin is gewend aan onze grond (het groeit), en de vrouwenmantel die ik bruusk van zijn familie heb afgehakt, is ook aan het uitdijen.

Oh, en mijn vader heeft de mooiste tafel gemaakt die ooit in onze tuin heeft gestaan...


Het wordt nog wel eens wat met die tuin van mijn dromen....

- Natuurlijk -

April alweer - wat gaat een jaar snel...

Vandaag een wandeling gemaakt door het buitengebied en me verbaasd over al het moois wat aan het ontluiken is. Elke keer weer... Een aantal huizen onderweg (het zijn er niet heel veel) wordt onderhanden genomen door nieuwe inwoners en waar het ene huis er alleen maar leuker op wordt, zie ik een ander huis telkens maar popperiger worden. En ik maar mijn best doen om er geen oordeel over te vellen (want niet bepaald zen...). Heel erg moeilijk. Sinds ik me ervan bewust probeer te zijn, merk ik hoe vaak ik dat dus wel doe. Dat iets stom is, of leuk, mooi of lelijk, goed of fout, nuttig of nutteloos...

Zo wandelend door de -gruwelijk gecultiveerde- (gaan we weer...) natuur viel het me op hoe straal al die struiken en bomen en planten onze verwoede pogingen tot in toom houden negeren. Prachtig om te zien hoe weinig het zich aantrekt van onze drang tot controle... In mijn eigen tuin ben ik an het proberen om een gedeelte wat al lang braak lag om te toveren tot medicijnkastje. Naar aanleiding van een programma van de BBC was mijn interesse dan eindelijk zover dat ik toch maar die poging ging wagen om er een stukje Nuttige Tuin van te gaan maken. Al zo vaak was een eerder gewaagde poging rampzalig in het water gevallen en had ik de moed opgegeven op het idee dat ik groene vingers heb, net als mijn moeder. Maar misschien is nu de tijd rijp.... Ik had al dingen als Citroenmelisse en een frambozenstruik, en een bessenstruik, en ooit had ik munt (maar dat is verdwenen, en ik hen geloof ik ook nog oregano en bieslook en tijm ergens heb groeien, en passiebloem (waarover die leuke meneer van de BBC meldde dat hij als rustgevend staat aangeschreven!? Kan zo in de thee, schijnbaar...) en vrouwenmantel en... Groeit allemaal als een tierelier, en de salie die ik heb gekocht en al die andere dingen die ik nu heb uitgezaaid in potjes op mijn tot kas omgetoverde vensterbank, gaan ons hopelijk binnenkort voorzien van allemaal Nuttige Voeding en Medicamenten... Want op deze manier is Nuttig dan weer wel goed. Of zal ik het gewoon nooit leren?