Muziek maar weer:
- The Raconteurs - Steady as she goes * op het moment hoog in mijn voorkeuren. Kwam hier per toeval achter, dankzij een cd met songs die tijdens een radioprogramma op BBC radio2 werden opgenomen en later afgespeeld in een platenzaak in Roosendaal, alwaar ik hem ontdekte. De band blijkt te worden gefront door die jongen van The White Stripes, en omdat hij hier met meer lui is, klinkt het allemaal wat voller, wat meer Amerikaanse College-rock. Dit nummer stal mijn hart...
- Nick Drake - i was made to love magic * tot mijn verbazing is daar een filmpje van... Drake was een zonderling mannetje, uit een zeer gegoed Engels milieu en leerde klassieke gitaar spelen, maar ontdekte dat hij zijn eigen composities kon creëren, schreef prachtige liedjes, zowel qua tekst als muzikaal. Dit nummer stond geloof ik niet op de maar drie elpees die hij maakte (voordat hij vroegtijdig een eind aan zijn leven maakte, hij was 27...), maar ik vond hem tussen wat Alan ooit een keer had gekocht, en werd op slag verliefd. De rest van zijn werk is ook van eenzelfde breekbare schoonheid...
- Poozies * deze band ooit een keer zien optreden in Hastings, omdat het hoofd van de school waar ik (illegaal) Engels kreeg uitging met de dame die accordeon speelde. Zij heet Karen Tweed, was een lieve schat die altijd een mooi woord klaar had voor iedereen die ze tegekwam en had bakkenvol talent. Ze verliet hem om met Kathryn Tickell's band (die ooit nog wat gedaan heeft op die ene cd van Sting, Soul Cages) op tournee te gaan en haar eigen band een kans te geven en op een of andere manier ging dat niet samen met een relatie. Jeremy was devestated, ging aan de drank en aan de vrouwen, maar draaide gelukkig weer bij. Hij heeft mij ooit onderdak gegeven toen ik 'thuisloos' was (lang verhaal...) dus ik ben hem ook nog eeuwig dankbaar. Vooral voor het feit dat hij me overal mee heensleepte, zoals die gig van Karen en haar band...
Tot zover...
No comments:
Post a Comment