- scheiden -

Weet nog goed dat de verschillende kratten in de flat van Lief ooit een vreemde indruk maakten op me. Een was voor plastic flessen en potjes, een andere was voor blikjes en nog eentje voor oud papier. Wat hij niet meer aan wilde aan kleding ging naar een van de vele tweedehandswinkels in de stad. Lief recyclede dat het een lieve lust was, schijnbaar. Bij de supermarkt in de stad - en op verscheidene andere plekken - stonden een paar gigantische containers waar je je plastic en je papier en je blikjes kon deponeren, iets wat wij saampjes deden als we boodschappen gingen doen. En aan de uitpuilende containers te zien waren wij niet de enigen...

Oud papier scheidden we thuis - in Holland - altijd al omdat het naar de kerk ging en die bracht het weer ergens heen waar duistere dingen gebeurden met dat papier (vermaakt tot toiletrollen?). Als je perse wilde recyclen, toen wij eenmaal hier in Nederland woonden, tien jaar terug, kon je nog steeds je papier naar de kerk brengen, en in sommige gemeentes werd het al wel opgehaald. En glas moet natuurlijk al jaren naar de glasbak. Oh ja, organisch afval moest apart, dat is waar (en dat doen ze in Engeland geloof ik zelfs nog niet eens...). En nu moeten ineens ook het plastic in een apert zak naar een container. Dus hebben wij een aparte bak voor glas, een voor papier, een zak voor plastic, een zak voor organisch afval en een voor wat dat allemaal niet is. En natuurlijk gaan kledingstukken die nog goed zijn of naar de kringloper, of naar een vriendin. Wachten is op de blikjes-bak...

Intussen gooien wij dus bijna niets meer in de zak met 'Overigen'... Van de gemeente krijgen we een extra container ervoor, en omdat ik was vergeten het kaartje in te sturen waarop ik kon aangeven of wij een grote of een kleine wilden, staan er straks drie full-size bakken in de voortuin. Maar goed dat die nog groot genoeg is voorlopig...

Op de BBC was een tijd terug een programma over een familie die hun huis in London ging verkopen en in Cornwall een poging ging wagen om helemaal ecologisch aan de slag te gaan - energie werd gewonnen van de wind, uit een beekje aan het eind van de tuin en een vreemdsoortig systeem werd gebouwd in de zolder wat in de winter de gestookte warmte uit de keuken zou gaan verspreiden naar de andere kamers in huis. De tuin werd kweekgrond voor de groetes en fruit die de familie ging nuttigen. Natuurlijk heerlijk als je zo'n groot oud huis met lap grond tot je beschikking hebt, ik zat kwijlend te kijken naar de verrichtingen en het uitzicht... Cornwall... I mean - wow!!

Onze pogingen hier om het huis iets meer eco-vriendelijker te maken zullen niet erg veel uitmaken, heb ik zo'n stil vermoeden. Het feit dat we weinig elektronische apparatuur hebben, een kleine auto, bijna alles op de fiets doen en zo ongeveer alles aan afval scheiden wat er te scheiden valt, zal in het niet vallen door de hoeveelheden chloor die de buurvrouw gebruikt om in haar tuin alles wat leeft verre te houden, of hun pogingen het huis koel te houden door gebruik te maken van een luidruchtig airco-systeem. Of hun twee auto's waarvan er een zo'n macho-bakbeest is...

Hopeloos? Ik hoop het neit... Ik blijf stug door-scheiden, tot ik een ons weeg...