Er zijn dagen die je zo over zou willen doen. Een en al plezierige dingen. Gesprekken die leuk verlopen, mensen waar je blij van wordt, voer wat heerlijk is, een omgeving waar ik dan tenminste heel erg van geïnspireerd raak... Gister was zo'n dag.
Met vier vriendinnen mocht ik mee naar Antwerpen - zij hadden dit met elkaar bedacht en ik stortte mij vol enthousiasme in het groepje. Ze begonnen met zijn zessen, waarna er een aantal afvielen (tien kleine negertjes, merkte D. al op) en nu, met mij erbij bleven er dan vijf over. Ook gezellig.
Ik kan elke week wel naar Antwerpen. Geloof niet dat het zou vervelen. Of misschien toch wel, want de minder-leuke-dingen-van-een-grote-stad-als-die vallen tijdens een bliksembezoek niet op. Dan zie ik alleen de leuke winkeltjes (zoals deze - waarvoor bedankt, Marleen!!) en gezellige koffietentjes en leuke Belgische meneren en prachtige gevels en grappige pleintjes en... Dan is mijn overgevoelige geest niet overvoerd met muziek en mensen en indrukken en teveel auto's en stress en al die dingen waar ik niet vrolijk van wordt. Antwerpen, Brighton en London krijgen bij mij voor elkaar dat ik me er prettig voel, me thuisvoel, geen vreemde eend in de bijt. Er staan nog een paar andere steden op mijn lijstje waar ik dat graag wil uitproberen of die dat ook hebben (Berlijn bijvoorbeeld). Dan waan ik mij sterk en zelfstandig genoeg om dat daadwerkelijk te kunnen. Dan ben ik stinkend jaloers op zij die zonder te flippen gewoon leven tussen al die dingen die mij zo inspireren en vrolijk maken. Maar ik weet dat dat niet snel gaat gebeuren. Misschien kan Max straks rekenen op veel bezoek van zijn moeder als hij zich settelt in een Grote Stad.
2 comments:
1 klein negertje meldt zich ;-)
was balen dus snel weer met een delegatie naar het Antwerpse!
-x-
daar kan ik het alleen maar heel erg van harte mee eens zijn!!
Post a Comment