- meer wilde dingen -

een revjoetje...
Zondag togen wij met z'n vijven (nummer 6 had het te druk met zijn vriendin, en spontaan 'vergeten' dat wij hadden afgesproken... Natuurlijk jongen...) naar Breda om daar in het Chasse complex de bioscoop te bezoeken, want daar draaide Where the wild things are en daar hadden wij enorme zin in. Beetje huiverig was ik wel - zou Polly de film aankunnen? Had Spike Jonze (bekend van o.a. Jackass?!) er geen vreselijke rotzooi van gemaakt? Zou de bios niet vol zitten met irritante tieners? Zou de film niet worden gedubt in het Nederlands? Is er wel een film te maken van een boek wat nog geen tweehonderd woorden had en binnen een minuut uitgelezen was?

Neen, neen en nog eens neen... Geen van al mijn vrezen kwam uit - Polly vond het een heel mooie film, Spike Jonze had zijn heerlijke humor en absurde kijk op het leven a la Being John Malkovich ingezet en er iets intrigerends van gemaakt, de bios zat vol met een veelzijdig gezelschap, waaronder een paar heel well behaved tieners, de film behield de Engelse soundtrack en van het boek was een heel mooi, integer, niet kinderachtig, juist heel volwassen verhaal gebouwd, wat zeer zeker voor volwassenen behoorlijk wat overdenkingen achterliet. Mischien wat simplistich hoe hij de monsters de vele schakeringen van de menselijke emoties liet zijn (de emoties van Max?), maar het werkte wel. Vormgeving was grappig - de wereld van het boek bleef op een of andere manier behouden en herkenbaar. Ook de monsters waren zeer herkenbaar. Alleen van Max was een wat meer empathisch mens gemaakt, geen tirannetje, maar een begrijpelijke knul die kaas probeert te maken van de wereld om zich heen, van de mensen die hem teleurstellen.

Onze Max was teleurgesteld, achteraf, dat hij niet mee was gekomen. En terecht... Kan me geen film bedenken waar we met zijn zessen nog naartoe zullen gaan... Einde van een tijdperk?