Thursday 29 July 2010

- crisis identiteit -

Zag de nieuwe vara gids in de schappen staan en las het thema van deze week: gay gids...
Fijn, dacht ik. Zullen wel leuke films geprogrammeerd staan dan. Of in elk geval interessante artikels. En ik werd niet teleurgesteld, bij thuiskomst met een kop thee bladerend door de inhoud. Brokeback Mountain stond weer op de lijst, voor het weekend na het komende, en ook A Beautiful Thing, die ik al een tijdlang wil zien, maar steeds mis. En vele artikels die de gay issue aansnijden. Prettig altijd weer.

Maar waarom vindt ik dat dan prettig?! Waarom lees ik steeds daarover, zoek ik films die daarover gaan? Waarom zoek ik niet gewoon in de Libelle naar recepten of pluis ik de Flair uit voor trendy tips? Waarom zijn mijn (weinige) vrouwelijke helden bijna allemaal sterke, eigenzinnige vrouwen, pot of 'allebei' (Ellen Degeneres, Martina Navratilova, Melissa Etheridge, Virginia Woolf, een kennis van mijn moeder), en identificeer ik me met Morrissey, Sebastian uit Brideshead en andere jongens?! Waarom weet ik niet gewoon 'wat' ik ben, heb ik mijn identiteit in die richting al vanaf mijn vijftiende helder, zoals dat normaal schijnt te zijn?! Of toch tenminste hoort, zoals in de Libelle staat...

Vragen die bij mij al vijfentwintig jaar op het program staan. Vragen waar mijn tiener-kinderen niet mee lijken te zitten, of waar ik dan nog niet over te horen heb gekregen. Vragen die ik een hele tijd in de vriezer heb kunnen plaatsen (want andere dingen die belangrijk waren) maar die - na eerst ooit een puberteit vol twijfels en onduidelijkheid te hebben overleefd - weer vrolijk komen bovendrijven... In een land waar dit eigenlijk geen issue meer hoeft te zijn, waar het dat in mijn hoofd nog steeds wel is... 'Zo' zijn is nog steeds iets waar je je voor moet schamen, in mijn wereld, of waar je problemen mee krijgt, vooral als je allebei bent, niet duidelijk het een of het ander...

Nou ja. Go with the flow maar weer, de tijd zal wel duidelijkheid brengen... Morgen is mijn eerste dag als werkneemster (voor het eerst in jaaaaaren!) en daar kijk ik erg naar uit...
een stukkie inspirerende muziek:

6 comments:

Barbaramama said...

Gewoon Daan-zijn is ook heel mooi!

kus voor jou, mooi mens

X

(Ga je met me mee naar de Gay-parade? ;))) )

Daan said...

waaah!! Weet niet of ik al zover ben... Is er ook een twijfelkonten-boot?!

kus terug!!

Edith klaartje en matty said...

wow dat zou de ultieme uitdaging kunnen zijn natuurlijk !!!!

x matty

Daan said...

nou nee, ik denk dat ik wel een paar grotere uitdagingen kan verzinnen...

Elly said...

mmm je kan toch ook gewoon zijn , man vrouw wat maakt het uit , het gaat om liefde , om contact .
Ik heb het idee hetero bi lesbisch homo los gelaten , ik hou van mensen .
Van contact , oprecht en diep contact .

Daan said...

ja, daar heb je gelijk in, alleen zit ik nog een beetje vast in een soort 'loop' waarin ik het heel duidelijk wil hebben voor mezelf 'wat' ik nou ben, behalve moeder en vrouw (?) en lief van mijn lief... Natuurlijk maakt het uiteindelijk geen bal uit of je op vrouwen of mannen of wat dan ook valt, maar voor mij - op dit moment - is het nog een groot iets. Ik hoop er snel uit te zijn. Uit die 'loop' dan, van dat dat belangrijker is dan dat ik gewoon gelukkig ben als Daan...

Dankjewel voor je lieve meedenken... ;-)