de conclusie van afgelopen zondag - ik wil lichtzinniger en zorgelozer in het leven staan - was een bommetje. kan er bijvoorbeeld mijn verblijf in Engeland naartoe herleiden.. niet in het begin, toen vond ik het maar een raar land {met mijn reactionaire Hollandse blik erop en de mensen daar} en was ik helemaal niet zo lyrisch als na een tijdje, maar vooral toen ik even mijn lollige mede-studenten had op de Language College, en ik Mr G leerde kennen, voelde alsof ik ineens begon te leven, licht en luchtig!!! daarom verviel ik makkelijk in een soort van UK verering. wat nu lijkt te zijn opgedroogd...
sinds ik in Holland woon, is die hele Zorgeloosheid weggevaagd. ik me voel al sinds mei 1999 niet meer veilig, niet meer prettig, en ik ben al sinds dan aan het zoeken hoe ik dat terug kan krijgen... en omdat ik zo ben opgevoed - Katholieke trek, geloof ik - voelde ik me verraden door Mr G, omdat hij zo nodig hierheen moest, en ik eigenlijk niet, maar ja, ik voelde niet dat ik ook maar iets in de pap had te kruimelen, dus deed ik het niet. hij wilde 'rust' en 'weg uit Engeland' en 'een nieuwe uitdaging' en de hulp van mijn ouders dichterbij {dat laatste leek mij trouwens ook wel fijn, dus niet alle blaam treft Mr G, zo die al al mijn verwijten in zijn nek verdient...}. hij bedacht dat hij ten onder zou gaan aan het sterk moeten zijn voor mij en de kinderen als we daar zouden blijven, en natuurlijk was ik banger voor zijn afwijzing en dat hij mij in de steek zou laten, dan dat ik het in mijn hoofd haalde om hem tegen te spreken, of mijn bedenkingen in de ring zou gooien... dus gingen we hierheen, en nu voel ik me dus al 15 jaar in the wrong place... en tegelijkertijd begrijp ik precies wat hij bedoelde...
de laatste keer {en de eerste in heel lange tijd} dat ik me Zorgeloos en Lichtzinnig voelde was drie weken geleden... In Amsterdam, in de Ziggo Dome... toen ik totaal uit mijn dak ging bij PJ... wat sindsdien synoniem is voor mij met De Hemel... zo moet high zijn ongeveer voelen, bedacht ik me halverwege, toen ik met Even Flow stond mee te blèren, en iets deed wat op dansen leek... en ik wil dat gevoel terug... elke dag...
en dan kom ik weer terug bij de basis... mijn eigen basis... daar moet t goed zijn, daar moet ik me veilig en goed en sterk voelen, want als t daar niet snor zit, kan ik naar elk PJ concert gaan in de omtrek {ze staan een paar dagen in UK!!!}, en mijn kamer behangen met Eddie Vedder-posters en god weet wat nog meer, maar als ik mijn basis niet goed heb, wordt t nooit wat...
en hoe krijg ik die basis dan goed? erop mediteren, mijn engeltjes om hulp vragen, dit soort dingen lezen, mezelf leren dat ik gewoon mag ZIJN...
en af en toe een filmpje van de mannen meepikken... gewoon, voor de lol... omdat het mag!!
 |
| florence, die wel weet hoe je moet zweven |
No comments:
Post a Comment