god is gay

ironisch genoeg {voor mij} zijn de twee mannen die ik dit jaar op handen draag - Kurt Cobain en Eddie Vedder - voorvechters van vrouwenrechten, hadden nix met de onnozelheid van vele mannen tegenover de vrouwen in hun leven, vonden het belachelijk dat er überhaupt mensenrechten betreden werden ten opzichte van vrouwen - in wat voor eeuw leefden ze daar in The States?! ze hadden ook niet veel op met de belachelijke manier waarop vrouwen werden/worden behandeld door hair-metal bands die in de vroege jaren 90, en hielden hun mening daarover niet voor zich... vooral Kurt Cobain had van alles te vertellen, en het feit dat hij het deed met Courtney Love {waar ik dan weer zo mijn eigen mening over heb...}, een sterke vrouw die wist wat ze wilde {Roem, en Kurt}, zei veel over hoe hij in het man/vrouw debat stond... ook kon hij trouwens niet heel veel met homo-haat en kreeg nogal wat rechtse Yanks op zijn hals met uitspraken als: 'ik ben geen homo, maar ik wou dat ik het wel was, to piss off the homophobes...' en in de song Stay Away: 'God is gay...', en verscheen hij met enige regelmaat met een jurk aan op t podium. fuck 'm all...

Eddie Vedder laat dan weer vrouwen aan het woord die het niet makkelijk hebben {gehad} in hun leven. ze staan al hun hele leven redelijk transparant te zijn achter de toonbank van een winkeltje in een kleine stad, worden tot pulp geslagen door hun man, weten niet waar ze heen moeten... en hij twijfelt met enige regelmaat aan zijn eigen rol in het leven van zijn vrouw... is hij wel wat ze willen? vrouwen zijn er niet alleen voor zijn lol, dat wordt wel duidelijk... het zijn vooral mannen die het leven van vrouwen vergallen, zo beredeneert hij, en dat van ettelijke mannen, die het zwaar hebben met hun vaders, of klasgenoten, of leerkrachten... fucked up by peer-pressure...

wat zegt dit dan over mijn fascinatie met deze heren? deze heren die hun eigen geslacht onder de loep nemen. die vrouwen bijna bij voorbaat op handen dragen? die niets te maken willen hebben met sexisme en chauvinisme? van hen mag ik namelijk in alle hevigheid vrouw zijn. graag zelfs. vrouwen zijn oke, mooi, een aanwinst voor de wereld... ik voel dan weer niet dat alle vrouwen bij voorbaat oke zijn... ik voel me al mijn hele leven gepakt door meiden toen ik tiener was, beoordeeld {en te min bevonden} door vrouwen, niet begrepen, belachelijk gevonden, gemanipuleerd, etc. wat zien Ed en Kurt dan in hemelsnaam in vrouwen wat ik niet zie?

kennelijk zien zij de mooie kant van vrouwen, omdat zij het niet zijn... zoals ik de mooie kant van mannen zie. omdat ik er geen ben... ik zie hun kracht en wil het ook... ik zie dat ze hun eigen ding mogen doen, en wil dat ook... ik zie dat mannen wegkomen met zoveel, en wil dat ook... ik wil niet zwak en onderdanig zijn, of manipulerend en keihard door het leven gaan, beoordeeld worden op hoe ik eruit zie... dat is wat ik heb geleerd wat vrouw-zijn inhoudt...

time for a change...

and god is gay....

na-overweging:

kwam deze klip tegen, en die bracht voor mij heel erg wat ik hierboven schreef in beeld - {veel} mannen hebben een angst voor hun eigen kwetsbaarheid... zijn doodsbang om als watje te worden afgeschilderd... willen het niet zien in de vrouwen die ze kennen, of worden agressief door wat ze zien... en om het dan in andere mannen ook nog te zien, da's toch wel heel veel van t goede... 

{ja, dat is Andrew Garfield in deze clip...}