Sunday 6 July 2014

dear diary {7}

dag 7
het incident in de winkel bleef maar spoken door mijn systeem, en ik kon heel lang de slaap niet vatten, gisterennacht. gedeeltelijk door de voetbaltoestanden, maar vooral door dat k*tgevoel wat maar bleef hangen...

de vlaamse mevrouw staat natuurlijk heel hoog op mijn lijstje voor een voodoopoppetjes behandeling, maar ik ben genoeg ontwikkeld om te begrijpen dat zij alleen maar een catalyst was in het teweegbrengen van een gevoel waar ik iets mee zou kunnen doen... zodat ik niet over een week of twee maanden weer zo k*t de avond in ga... was zij het niet, zou t iemand anders zijn geweest...

ik ging bij mezelf te rade, had mijn HealingsGidsen aangespoord mij te helpen, en ik kwam uit op het stukje Straf. Schuld en Boete, dus... vlaamse mevrouw {vanaf nu VM} wekte bij mij het gevoel dat ik als klein kind al voelde: degene wat ik gedaan heb is fout, of stout of op een andere manier verschrikkelijk, en dus moet ik worden gestraft. en omdat mijn opvoeders niet in lijfstraffen geloofden, werden het emotionele straffen... en die werken net zo hard... misschien wel harder...

las pas ergens: van lichamelijke straffen herstel je sneller dan van emotionele straffen... in andere woorden: je lijf kan meer met lichamelijke pijn dan met geestelijke, emotionele pijn...

hoe werd ik gestraft? door onthouding van goedkeuring, voornamelijk... door mij te laten voelen alsof ik een slecht, voor liefde onwaardig wicht was... zoals dat vast met heel veel mensen is gedaan, en nog steeds gedaan wordt... {ik voel me echt niet zielig of zo}. maar ik heb dus geen zin om er nog langer mee rond te lopen, dat gevoel dat ik ten alle tijden gestraft kan worden voor wie ik ben, voor wat ik doe, dat iemand ergens macht heeft over mij...

dus ging ik te werk, en het lukte om mijn innerlijke meisje van 5 een knuffel te geven, om mijn pijn te helen, om de wurggreep die dat gevoel van Nooit Echt Goed Genoeg Zijn al meer dan 40 jaar op mij heeft, op mijn Vrij Zijn, los te halen, dat zwaard van Damocles wat boven mijn hoofd hing om te vallen telkens als ik iets verkeerd deed, volgens de regeltjes van Zij Die Macht Hebben Over Mij {waaronder ik reken o.a. mijn ouders, mijn man, leerkrachten, politie, de Belastingdienst, Andere Instanties}... ik wil mijn zorgeloosheid terug {zo ik die ooit heb gehad - kan me niet herinneren dat ik ooit zorgeloos in het even heb gestaan...}. ik wil voelen hoe het is om onbekommerd en lichtzinnig te zijn... lijkt me leuk...

dus: dank u wel, VM, dat u dit proces hebt losgemaakt bij mij...

muziek
 ♥ 
zorgeloos kindje

fladderen als n vlindertje...

reizen, zonder me druk te maken over thuis,
of geld of wat dan ook...

No comments: