Sunday, 11 March 2012

grot

al sinds ik het nummer ken, heeft de tekst ervan een vreemde werking gehad op me.
werkelijk elke keer als ik het hoor, en er niemand naast me zit {belangrijk... ik ga me een beetje laten gaan in gezelschap...}, komen onvermijdelijk de tranen, de dikke keel, en kan ik geen klank behoorlijk meezingen, al wil ik het van de daken schreeuwen...

It's empty in the valley of your heart
The sun, it rises slowly as you walk
Away from all the fears
And all the faults you've left behind


The harvest left no food for you to eat
You cannibal, you meat-eater, you see
But I have seen the same
I know the shame in your defeat

But I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again



en net, na weer een innerlijke openbaring, en nog meer tranen, heb ik de angel te pakken, heb ik de reden waarom het me zo raakt, waarom ik zo onzeker ben, waarom het steeds voelt alsof ik me moet bevrijden uit een donkere grot...

Cause I have other things to fill my time
You take what is yours and I'll take mine
Now let me at the truth 
Which will refresh my broken mind


So tie me to a post and block my ears
I can see widows and orphans through my tears
I know my call despite my faults
And despite my growing fears

But I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again


nu is het aan mij, om te leven, om mijn stem te vinden, om te vinden wie ik moet zijn... op mijn manier, naar mijn maatstaven, en to hell wie dar een probleem mee heeft... Want ik vind de kracht in pijn en ik zal mijn manieren veranderen, ik zal mijn naam weten wanneer het geroepen wordt... Nu dus, niet strax... De tranen zijn die van weten wat mijn waarheid is... 

So make your siren's call
And sing all you want
I will not hear what you have to say 

Cause I need freedom now

And I need to know how
To live my life as it's meant to be

And I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again


2 comments:

Kati said...

Heavy... Maar mooi.

Daan said...

vooral Markus... oh, je bedoelt de text...
;-)