had gisteren weer eens een heel fijn gesprek met meneer G...was al weer lang geleden, maar we bleken allebei te zitten met een soort van sterke heimwee naar Engeland.
En dan eigelijk meer het gemak waarmee we er vriendschappen hadden, met zo makkelijk te vinden gelijkgestemden, lui die op dezelfde manier als wij naar het leven keken, naar de dingen die gebeurden die wereld om ons heen. De niet voor de hand liggende, cliche matige manier van naar de wereld kijken, het gevoel dat je niet per se duidelijk en voorspelbaar hoeft te zijn, anders verwar je je gesprekspartner zo... God wat missen we dat allebei...
Er zijn dagen dan maakt het niet zoveel uit, maar ik merk dat ze steeds minder voorkomen. Dat ze steeds zeldzamer lijken... Dan wil ik gewoon een gesprek met mijn (Britse) vriendin S over de mafheid van het leven, over de absurdheid van ons bestaan, en dan begrepen worden, zoals ik haar begrijp...
Meneer G zei een paar jaar geleden dat het voor hem voelde alsof toen we naar hier verhuisd kwamen, het leek op de verhalen die hij had gehoord over Engeland in de jaren 50, het verstikkende er van, de gevangenis die de samenleving leek, alsof hier de jaren 60 helemaal nooit gebeurd waren... Alsof de term Vrijheid hier nooit echt wortel heeft mogen schieten... Zoals ik het daar wel - meteen - zo sterk voelde...
God, mag ik alsjeblieft terug?
2 comments:
Kun je terug? Ga dan terug! Wacht niet tot je niet meer terug kunt gaan door ziekte of ouderdom. Ik weet het, het zal moeilijk worden met kinderen die vriendjes missen hier in Nederland, maar er zijn heel veel mouwen aan te passen. Misschien krijg je wel heel veel hulp! ga anders eens samen 6 weken terug...en kijk eens wat het met jullie doet! Heel veel sterkte Daan ( jullie samen)
hey Elly!
geloof dat dit meer een zeur-post was, zo een die de bolletjes plant voor wellicht ooit een keer terug... want nu kan het nog niet, nu zit t er gewoon niet in... qua finacieel vooral... misschien dat het over een tijdje gewoon wel zal gaan... dit moest me alleen even van het hart...
want er zijn gelukkig wel genoeg lieve, leuke mensen hier in de buurt die het nog heel erg de moeite waard houden om te blijven...
{dank voor je lieve, steunende woorden...}
Post a Comment