Vanmorgen, bij het naar school bregen van Otto, weer het fenomeen Kapotte Verkeerslichten Systeem meegemaakt. Altijd lachen... Het kruispunt waar het vanmorgen gebeurde is een heel drukke, met lichten die verkeer van het viaduct naar beneden leiden, dat naar onder het volgende viaduct, naar rechts richting Breda, vanaf Breda... Normaal is het daar al chaos met de lichten in werking; vanmorgen, bij het aanschouwen van de knipperende versie, verwachtte ik opgestapelde auto's, scheldende automobilisten, ambulances, traumahelicopters... Maar dit alles bleef uit.
Met de heenweg hoefde ik alleen door de eerste twee lichten - die het dus niet deden - en ik verbaasde me over de galanterie van de rest van de weggebruikers... Er werd netjes voorgelaten, naar rechts gekeken, voorgesorteerd en gas gegeven. Fietsers werden voorgelaten (worden normaal platgereden) en van de chaos die ik altijd vrees was geen sprake.
Op de terugweg moest ik wat meer halsbrekende toeren uithalen om over de dubbele kruising heen te raken, maar ook hier: vriendelijk voorlaten, opletten, optrekken als daar plaats voor was en Geen Problemen... Waarom kan dat niet elke dag zo?!
Probleem is natuurlijk dat er gewenning optreedt, mensen kwaad worden op elkaar als het niet snel genoeg gaat en de reden waarom die stoplichten er moesten komen weer heel snel duidelijk zou worden. Maar op een ochtend als deze, als er nergens een vuiltje aan de lucht is, ben ik het helemaal met Felix eens: waarom staan die dingen er eigenlijk?!
No comments:
Post a Comment