Wednesday 16 September 2009

- reislust -


Goh, wat een hoop zware kost allemaal, de laatste weken... Al dat stomme zelf-inzicht-gemekker ook de hele tijd... Navelgestaar Even pauze ervan.

Pollemijn gaat als een tierelier op school. Ze heeft haar plekje wel gevonden in de klas, vind het voorlopig heel fijn en valt als een blok in slaap 's avonds... Dat ze iets van 5 pauzes heeft op een dag en vaak kan spelen zal ook wel goed zijn, ik kan me niet voorstellen dat meteen de hele dag alleen maar met je hoofd bezig, goed is. Zou ook niets voor haar zijn.


Felix is in de wereld van de landkaarten gedoken, via zijn klas. Of hij er een mee naar school mocht nemen, was de vraag. Welke wil je, vroeg ik terug. Welke heb je allemaal? Nou, daar kwamen ze de la uit - Engeland (natuurlijk), Roosendaal, Bergen op Zoom, Rotterdam (?), Parijs en Praag. En Antwerpen. En Walcheren... Nou, hij wilde die van Groot Brittannie wel, dan kon hij aan juffie laten zien waar papa en mama hebben gewoond, ooit, en waar Nanny en Grandad nu wonen, ongeveer.

Otto is aan zijn
levenslijstje begonnen. Naar aanleiding van god weet wat, meldde hij dat hij voor zijn twintigste een keer buiten Europa wil zijn geweest. Zijn voorkeur ging uit naar Amerika, maar Australië vond ie ook oké. Natuurlijk... Ik gaf hem mijn copie van Chickensoup for the soul, een boekje met allemaal opbeurende levenswijsheden, verhaaltjes en wetenswaardigheden die je door een donkere dag kunnen slepen. Daarin was een lijst opgenomen die ooit door een jongen van 15 was gemaakt en waar alle dingen op stonden die hij wilde doen. Van de 127 had hij er 108 afgevinkt... Om te laten zien dat als je jezelf een doel stelt, je meer kans hebt die te verwezenlijken. Otto boort hier nu inspiratie uit en is voor zichzelf een lijst een het maken met zijn goals.

Max is tijdelijk band-loos... Vanwege artistieke verschillen en het feit dat de drummer en de zanger er geen zin meer in hebben. Balen dus... Zal Kurt Cobain vast ook wel eens hebben gehad... Hij oefent vrolijk verder aan zijn repertoire, breidt het verder uit naar Nick Drake - mooi!! - en hoopt op betere tijden...

Volgens Lief - mijn huis-goeroe - zal ik toch iets moeten gaan doen aan mijn externe verlangens en de hoop die ik heb op verlossing door de vervulling ervan. Was mijn vraag: en als mijn verlangens diep van binnen komen en zich uiten in wensen om te reizen en andere mensen te leren kennen en alleen te wonen? Wat dan? Daar had hij geen antwoord op...

Net een heerlijke kop koffie op met een vreemd taartje bij de V&D hier in de stad, nadat ik mijn rijbewijs bij de Gemeente heb gedumpt en een formulier heb ontvangen waarop Lief zijn handtekening mag zetten als bewijs dat hij toestemming geeft dat onze kinderen op mijn paspoort komen staan... Stel dat ik ze ga ontvoeren... Kids moeten ook mee om hun koppies te laten zien bij afgifte van oud paspoort, of ze wel dezelfde zijn als de fotootjes die erbij geleverd worden. Foto's maken, paspoort ophalen, rijbewijs ophalen - mijn reislust gaat nu al in de centen lopen, en ik ga alleen nog maar naar Engeland.

Engeland!!! Here i come - waarschijnlijk...

2 comments:

li-lisette said...

Wat mooi, dat jou Lief meteen de huisgoeroe is en dat hij met je meedenkt over je levensvragen! Spannend hoe het nu gaat lopen met je leven! Als verlangens naar verandering zo diep zitten, is dat vast een aanwijzing dat je wat op z'n kop moet zetten omdat er wat nieuws staat te dringen dat nog geen plekje kan vinden in je leven...

(kan je nog bloggen vanuit engeland? Blijf wel erg benieuwd naar al je geborrel!)

Daan said...

;-)
We helpen elkaar zo al bijna twintig jaar door onze 'trauma's' en gedoe heen... Hij denkt met mij mee en ik mag soms met hem meedenken... Heel prettig...

Ik ga binnenkort (4 weken en 6 dagen...) met een vriendin naar Engeland voor een dag of 5 - even er tussenuit... Misschien kan ik in de hostel waar we heengaan internetten, anders heb ik wel een paar bloggen vol te schrijven naderhand. En foto's, hopelijk... Watch this space!!