- those were the play-days -

Zittend in de keuken, na de afwas, zaten Max en Lief en ik te denken over dingen die wij in Engeland op tv zagen toen de kinderen nog klein waren. Postman Pat, en Fireman Sam, en Bodger & Badger... En toen kwam Playdays ter sprake. Max en ik keken dat elke dag, want elke dag was er een ander thema waarop werd geborduurd op een onderwerp. Vaak werden er verhaaltjes verteld, of dingen gemaakt, en soms gingen ze op stap. Maar hoe heette de pop ook alweer, en die vogel - was het een uil, of een papegaai? En de kat, dat was mijn favoriet - Poppy, heette hij/zij, en was altijd een beetje ondeugend. En ongelofelijk melig. Hij/zij woonde bij een meneer die Karl heette en best wel een scheet was. En hij/zij had een zelfgemaakte knuffel (Rog), een pittenzakje met haar en twee knopen voor ogen... En elke vrijdag was het Poppy-stop, dus elke vrijdag was sowieso Playdays-dag, wat er de rest van de week ook gebeurde...

Omdat we niet kwamen op de namen van de vogel en de pop gingen we naar Wikipedia. Daar werd ons verteld dat het programma eerst Playbus heette, en tot twaalf jaar geleden op de BBC liep. Zeer interessant, maar ik wilde het weer eens zien. Op naar Youtube dus... En ja hoor, daar is genoeg te vinden, zelf een heleboel Poppy-stop-afleveringen, zoals deze, en deze... Ik weet zeker dat ik iets van nostalgie zag in Max zijn ogen... Takes me back...

Vreemd hoe programma's die je met je kinderen hebt bekeken toen ze klein waren zoveel voor je kunnen betekenen... Ik zat meteen weer op de bank in onze flat in St. Leonards, met Max en Otto naast me, en naderhand zouden we dan naar een vriendje gaan, of naar het strand... En daar verlang ik dan weer wel naar terug. Met passie... Vreemd hoe dingen gaan...