maak ik mijn favoriete ontbijt klaar (bio-yoghurt met Krunchy {spelt} en stukjes gedroogde abrikoos) blijken de cranberries op te zijn!!! En die maken het juist zo lekker... Wat nu?!! Hm...
Iets anders:
Afgelopen vrijdag, toen het in Roosendaal ineens begon te sneeuwen, en ik de dwarrelende vlokjes al dansend neer zag dalen, wist ik dat terug naar huis fietsen interessant zo worden... Wist niet of er gestrooid zou zijn, alleen dat het verkeer tot chaos zou zijn geworden, want dat is het altijd, op de eerste dag van de sneeuw... Sneeuw is een betere terrorist dan welke fundamentalist ook... Hier in het Westen dan... Neem een paar miljard lieflijke vlokjes en een heel land ligt op zijn kont - treinen rijden niet, auto's gaan stapvoets en fietsers glibberen naar waar ze heen moeten... Er heerst nog net geen totale paniek...
Eigenlijk ook wel een mooi voorbeeld van wat wij met zijn allen - mits net als die sneeuwvlokken samenwerkend - voor elkaar zouden kunnen krijgen...
foto bovenaan: otto
foto hieronder: max
2 comments:
Heb je dat fragment gehoord (youtube) van dat 11jarige jongetje op Utrecht CS? Dat vond ik zo treurig! Livius heet ie.
nee, wat zei die dan?
Post a Comment