ruim tijd

Most men lead lives of quiet desperation 
and go to the grave with the song still in them.

{de meeste mensen leven een leven van stille wanhoop, 

en gaan naar hun graf met nog het liedje binnen zich}

Henry David Thoreau

Deze week kwamen mij een aantal dingen bij elkaar - 'toevallig' - waardoor een deel van het Grote Probleem waar ik al mijn hele leven mee lijk te zwoegen, wat ik al zo lang meezeul, een flinke trap lijkt te zijn toegediend...
Maar dat heb ik vaker gedacht, dus ik geloof niet dat dit m is... Misschien een eerste of volgende scheur in het ijs... Ik hoop het...

Wanhoop is een van de krachtigste en meest nutteloze van alle emoties, echter, velen van ons hebben het aangeleerd als een van de meest voor de hand liggende. Zoals ratten die leren dat het geen nut heeft om van de ene naar de andere kant te klimmen omdat ze een electrische schok krijgen zodra ze het proberen (in tegenstelling tot diegenen die leren dat er een beloning ligt aan de andere kant), gaan velen van ons gebukt onder de aangeleerde reactie die ooit kwam van diegenen die onze opvoeding op zich namen (vaak zelf zo getraind...) en onze omgeving om niet eens een poging meer te wagen om ons leven een andere draai te geven, om over het hekje te klimmen en onze beloning te zoeken, want waarom zouden we weer een schok riskeren?

Als zich een probleem aandient, of iets wat je niet wil dat het gebeurt is het een gezonde reactie dat je gaat zoeken naar een oplossing, iets waardoor je verder kan, of uit de situatie waarin je zit. Wat iets is waar je niet eens over na zou moeten denken... Een overlevingsmechanisme wat bij een aantal van ons gelukkig nog wel goed werkt... Gelukkig maar...

En bij mij wordt er nog steeds aan gesleuteld. Ik moet het eerst gaan herkennen, wanneer het gebeurt, wanneer ik in wanhoop-modus ga, en wanneer ik ruimte en energie toelaat om de oplossing tot me te laten komen.. Vanmorgen lukte het even, en het voelde als een opluchting, alsof ik iets wat me in een wurggreep had even los kon laten... 'Zie je wel,' werd er tegen me gezegd, 'de oplossing zit wel in je, als je er maar plaats voor maakt...'

Tijd om op te ruimen dus...