1. lover of the light - mumford & sons
net toen ik dacht dat hun muziek niet intenser en opzwepender kon dan op Sigh no more (hun debuut album uit 2009), komt Babel voorbij. in eerste instantie vond ik t Meer Van Hetzelfde, maar hij begint te groeien, in me, en ik merk dat m net zo adembenemend prachtig ga vinden als zijn voorganger...
2. wild wood - paul weller
blijf m herontdekken, deze uber-mod & voormalige frontman van The Jam en Style Council. Wat maakt hij prachtige muziek, mooie liedjes die raken en losmaken. deze is rustig, Changing Man is dat iets minder. Zowat iedereen die ik hoog aanschrijf in de Britse Pop noemt hem als invloed. Ik snap...
3. disco 2000 - pulp
ja, ik weet het, ik blijf een beetje hangen in de mid-jaren 90, maar de meesten blijven in hun puberteit hangen qua muzieksmaak... mijn Hoogtijdagen waren toen, dus... mid-jaren 90... en Pulp vloog toen heel hoog, in UK... lekker melige band, maar met een serieuze ondertoon... Satirisch eigenlijk meer... Jarvis Cocker, hun frontman, deed ooit iets ludieks tijdens een optreden van Michel Jackson (die er niet mee kon lachen) op de Brit Awards... Beetje held geworden...
4. do you believe in magic - lovin' spoonful
+
5. darling be home soon - lovin' spoonful
naast Britpop uit verschillende decennia zijn ook {hippie-tunes} iets waar ik erg graag naar luister... deze band was daar een voorbeeld van.
No comments:
Post a Comment