Als iemand mij het nut van slakken (al dan niet naakt) kan uitleggen, sta ik daar zeer open voor. Vooralsnog Haat ik ze met een passie die zijn weerga niet kent. Alan vroeg mij al of ik niet huiverig was voor mijn karma, maar ook dat kan me niets schelen.
Onze tuin schijnt een populaire slakken-hangplek te zijn. Ze broeden er als een tierelier, elke keer als ik er honderd heb gevonden, zijn er een week later weer honderd... Godgloeiendenonde... Al jaren groeit er geen lupine, geen pulsatilla, geen hosta, geen boon of slablaadje tot wasdom, omdat ze al zijn opgevreten door de slijmerige monstertjes. Alleen een aantal dingen die ze dus niet lekker vinden ontsnappen hun vraatzucht. Gelukkig dan weer wel planten die ik ook wel prettig vind, maar ik zou zo af en toe wel eens naar een mooie paarse lupine willen kijken, of zien hoe een pulsatilla voor een tweede jaar (nadat ik hem dus met bloemetjes erin heb geplant) opkomt, maar voordat hun blaadjes goed en wel boven de grond uitsteken, lijken de slakken zich er en masse op te storten.
En dan al die slijmerige sporen in de tuin... Menig struikje ziet er heel onfris uit met al die glimmende gloep erop. Alsof er iemand net zijn neus heeft staan legen boven mijn perkjes. Gatsie...
Er staat weer een emmer te wachten met slachtoffers (volgens Alan) die straks de sloot in word gekieperd, en er zal nog wel menig emmer volgen deze zomer. Maar voorlopig heb ik even rust.
Tenzij iemand mij zo vertelt dat de ettertjes eigenlijk zorgen dat mijn bessenstruik elk jaar 3 miljoen bessen heeft, of dat ze invloed hebben op de positieve energie rond ons huis...
No comments:
Post a Comment