fuck it...

in een van de eerste maanden samen met meneer G haalde ik het in mijn hoofd om in een heel boze bui: 'Oh, fuck off...' tegen hem te zeggen...

het is geloof ik de laatste keer geworden ook.

zijn reactie maakte nogal indruk.

en tot deze week is het me niet gelukt om nog vol overtuiging en zonder schuldgevoel oh fuck it te roepen als iets me heel erg dwars zat, in zijn bijzijn dan. Terwijl het toch een heel ferme manier van even alle rotzooi uit je systeem te krijgen is.

Toen het er van de week wel uitfloepte keek ik heel even zijn richting uit, en dacht toen in mezelf: oh, FUCK IT!!! je bent godverdorie (bijna) 42 en jij maakt je druk om je wederhelft {die het werkelijk geen zak kan schelen wat jij denkt over van alles en lekker zijn eigen gang gaat} die niet blij is als jij er spontaan iets uitfloept...

Get over it girl....

Get real...

may i really fuck it up this year....